Zonnestelsel
NASA's recordbrekende Parker Solar Probe zal op kerstavond, 24 december 2024, zijn eigen persoonlijke records voor de nabijheid van de zon en de hoogste snelheid van een door mensen gemaakt object verpulveren wanneer het langs onze ster suist. Het is onwaarschijnlijk dat hij nog veel dichter bij de zon zal komen voor het einde van zijn missie.
Wetenschappers van NASA's Juno-missie naar Jupiter hebben ontdekt dat de vulkanen op Jupiters maan Io waarschijnlijk elk worden aangedreven door hun eigen kamer van kolkend heet magma in plaats van één grote oceaan van magma onder het oppervlak. Deze ontdekking lost een 44 jaar oud mysterie op over de oorsprong van de meest opvallende geologische kenmerken van de maan. Een artikel over de bron van het vulkanisme van Io werd op donderdag 12 december 2024 gepubliceerd in het tijdschrift Nature. De bevindingen en andere wetenschappelijke resultaten van Io werden besproken tijdens een persconferentie in Washington op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Geophysical Union, 's lands grootste bijeenkomst van wetenschappers op het gebied van aarde en ruimte.
Regent het diamanten? Bevindt er zich super-ionisch water? Dit zijn slechts twee voorstellen die planeetwetenschappers hebben bedacht voor wat er zich bevindt onder de dikke, blauwachtige, waterstof- en heliumatmosferen van Uranus en Neptunus, de unieke, maar oppervlakkig gezien saaie ijsreuzen van ons zonnestelsel. Een planeetwetenschapper van de Universiteit van Californië, Berkeley, stelt nu een alternatieve theorie voor, dat het binnenste van beide planeten gelaagd is en dat de twee lagen, net als olie en water, niet mengen. Die configuratie verklaart netjes de ongebruikelijke magnetische velden van de planeten en impliceert dat eerdere theorieën over het inwendige waarschijnlijk niet kloppen.
NASA's Voyager 2 flyby van Uranus tientallen jaren geleden gaf wetenschappers een beter inzicht in de planeet, maar introduceerde ook onverklaarbare eigenaardigheden. Een recente duik in de gegevens heeft antwoorden gegeven. Toen NASA's Voyager 2 ruimtesonde in 1986 langs Uranus vloog, bood het wetenschappers de eerste, en tot nu toe enige, glimp van dichtbij van deze vreemde, zijdelings draaiende buitenplaneet. Naast de ontdekking van nieuwe manen en ringen werden wetenschappers geconfronteerd met verbijsterende nieuwe mysteries. De geënergetiseerde deeltjes rond de planeet tartten hun begrip van hoe magnetische velden werken om deeltjesstraling op te vangen en Uranus kreeg de reputatie een buitenbeentje in ons zonnestelsel te zijn.
Een nieuwe studie suggereert dat Uranusmaan Miranda een wateroceaan onder zijn oppervlak kan hebben, een bevinding die veel aannames over de geschiedenis en samenstelling van de maan in twijfel trekt en hem in het gezelschap kan plaatsen van de weinige werelden in ons zonnestelsel met mogelijk levensonderhoudende omgevingen. “Om bewijs te vinden van een oceaan in een klein object als Miranda is ongelooflijk verrassend,” zei Tom Nordheim, een planeetwetenschapper aan het Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland, en co-auteur van de studie gepubliceerd in The Planetary Science Journal.
De grootste maan van Saturnus, Titan, is de enige plek buiten de aarde waarvan bekend is dat hij een atmosfeer heeft en vloeistoffen in de vorm van rivieren, meren en zeeën op zijn oppervlak. Vanwege de extreem koude temperatuur bestaan de vloeistoffen op Titan uit koolwaterstoffen zoals methaan en ethaan en bestaat het oppervlak uit vast waterijs.
Een internationaal team onder leiding van drie onderzoekers van het CNRS1 , de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO, Europa) en de Charles University (Tsjechië) heeft met succes aangetoond dat 70% van alle bekende meteorietinslagen afkomstig is van slechts drie jonge asteroïdenfamilies. Deze families zijn ontstaan door drie recente botsingen die 5,8, 7,5 en ongeveer 40 miljoen jaar geleden plaatsvonden in de belangrijkste asteroïdengordel.
Met een ruimtesonde dat binnenkort wordt gelanceerd, hopen wetenschappers antwoorden te krijgen op de vraag of er in de oceaan onder de ijzige korst van de Jupitermaan Europa ingrediënten aanwezig zijn die geschikt zijn voor leven. Diep onder zijn ijskorst zou de maan Europa wel eens gematigd en voedselrijk kunnen zijn, een ideale omgeving voor een vorm van leven, wat wetenschappers “bewoonbaar” zouden noemen.
Als kometen langs hun baan om de zon reizen, dumpen ze onderweg materiaal. Een stroom brokstukken die bekend staat als de Tauridenzwerm heeft de aandacht van astronomen getrokken. Men denkt dat de brokstukken de overblijfselen zijn van komeet Encke, die ook de Tauriden-meteorenregen heeft aangewakkerd. Wetenschappers vermoeden dat de zwerm voornamelijk bestaat uit ongevaarlijke, kleine objecten, maar men maakt zich zorgen dat er ook grotere, kilometers grote brokstukken zijn. Gelukkig laten nieuwe waarnemingen zien dat er slechts 9 tot 14 van deze één kilometer grote stenen zijn die afkomstig zijn van deze komeet.
Gegevens van India's recente Chandrayaan-3 missie ondersteunen het idee dat een oceaan van gesmolten gesteente ooit de maan bedekte. Wetenschappers van de Indiase onbemande ruimtemissie hebben hun nieuwe bevindingen gepubliceerd in het tijdschrift Nature. Op 23 augustus 2023 landde de lander Vikram met succes op het maanoppervlak. Vluchtleiders gebruikten vervolgens de Pragyan-rover, die samen met de Vikram naar het maanoppervlak werd gebracht, om de landingsplaats uitgebreid te verkennen.
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1990
Vanop de Bajkonoer lanceerbasis in Kazachstan wordt de 19 ton zware Kristall module in de ruimte gebracht door een krachtige Proton raket. Deze module werd op 10 juni 1990 vastgehecht aan het Russische Mir ruimtestation en was de derde uitbreiding aan het Mir ruimtestation. Deze module had een lengte van 11,9 meter en aan boord van de Kristall module bevonden zich tal van wetenschappelijke experimenten bestemd voor materiaalonderzoek, biotechnologie en astrofysica. Hierdoor werd dit het belangrijkste wetenschappelijke laboratorium van het Mir ruimtestation. Foto: Roscosmos
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.