Zonnestelsel
De maan Enceladus van Saturnus stoot voortdurend enorme hoeveelheden ijsdeeltjes uit in de ruimte, afkomstig uit de oceaan onder het oppervlak. Onderzoekers van de Universiteit van Stuttgart en de Freie Universität Berlin hebben nu chemisch geanalyseerd welke deeltjes rechtstreeks afkomstig zijn uit de ondergrondse oceaan van Enceladus. Hiervoor hebben ze gebruikgemaakt van gegevens van de ruimtesonde Cassini. Ze konden tussenproducten van mogelijk biologisch relevante organische moleculen detecteren, die daarmee voor het eerst werden ontdekt in ijskristallen uit een oceaan buiten de aarde.
Het vernietigen van asteroïde 2024 YR4 is de beste optie om te voorkomen dat deze op de maan inslaat
Asteroïde 2024 YR4 zorgde vorig jaar voor veel opschudding toen hij werd ontdekt en aanvankelijk werd berekend dat hij een kans van 3% had om de aarde te raken. Sindsdien zijn de modellen verfijnd en hoewel hij geen kans meer heeft om de aarde te raken, heeft hij wel een kans van 4% om in december 2032 de maan te raken. Naarmate die tijd dichterbij komt, zullen we een beter beeld krijgen van de waarschijnlijkheid, maar ingenieurs en wetenschappers maken ook plannen voor wat we zouden moeten doen om ervoor te zorgen dat hij onze enige natuurlijke satelliet helemaal niet raakt.
Bij alle astronomische ogen zijn gericht op 3I/ATLAS, onze meest recente interstellaire bezoeker die begin juli werd ontdekt. Gezien zijn relatief korte observatieperiode in ons zonnestelsel, en vooral zijn naderende perihelium in oktober van dit jaar, is er veel observatievermogen op gericht. Dat omvat ook de krachtigste ruimtetelescoop die er bestaat, en een recent artikel dat vooraf is gepubliceerd op arXiv beschrijft wat de James Webb Space Telescope (JWST) heeft ontdekt in de coma van de komeet.
IJs in de ruimte is anders dan de kristallijne (sterk geordende) vorm van ijs op aarde. Decennialang hebben wetenschappers aangenomen dat het amorf is (zonder structuur), waarbij koudere temperaturen betekenen dat het niet genoeg energie heeft om kristallen te vormen als het bevriest. In de nieuwe studie, gepubliceerd in Physical Review B, onderzochten onderzoekers de meest voorkomende vorm van ijs in het heelal, amorf ijs met een lage dichtheid, dat als bulkmateriaal voorkomt in kometen, op ijzige manen en in stofwolken waar sterren en planeten ontstaan.
Astronomen hebben de ontdekking bevestigd van een zeldzame hemelgast: een komeet van buiten ons zonnestelsel. Dit interstellaire object, dat officieel de naam 3I/ATLAS heeft gekregen, is pas het derde interstellaire object dat ooit is waargenomen, na de beroemde 1I/ʻOumuamua in 2017 en 2I/Borisov in 2019.
Met behulp van de Hubble ruimtetelescoop om de vier grootste manen van Uranus te bestuderen, heeft een team astronomen gezocht naar tekenen van interactie tussen de magnetische omgeving van Uranus en de oppervlakken van de manen. Ze gingen op zoek naar bewijzen voor een bepaalde hypothese, maar bij het analyseren van hun gegevens kwamen ze op een heel andere hypothese uit. Alleen dankzij de unieke mogelijkheden van de Hubble-telescoop kon het team deze verrassende ontdekking doen.
In een baanbrekend nieuw onderzoek heeft een team onder leiding van wetenschappers van het National Solar Observatory (NSO) van de Amerikaanse National Science Foundation (NSF) de scherpste blik ooit geworpen op het oppervlak van de zon, waarbij ultrafijne magnetische “strepen” zichtbaar zijn van slechts 20 kilometer breed, ongeveer de lengte van Manhattan. Met behulp van de NSF Daniel K. Inouye Solar Telescope, gebouwd en geëxploiteerd door de NSO, heeft het team deze heldere en donkere strepen waargenomen die over de wanden van de zonnekorrels kabbelen. Ze worden veroorzaakt door gordijnachtige magnetische velden die het licht veranderen, net zoals stof dat in de wind wappert. De ontdekking onthult een nieuwe laag van complexiteit in de magnetische structuur van de zon en toont het ongeëvenaarde vermogen van de Inouye Solar Telescope om eigenschappen op te lossen waarvan eerder werd gedacht dat ze onbereikbaar waren, waardoor nieuwe aanwijzingen worden gegeven over hoe magnetisme zonneverschijnselen vormgeeft.
Het ontginnen van de maan naar water, helium-3 en zeldzame aardelementen zou in de nabije toekomst een miljardenindustrie kunnen worden, maar astronomen waarschuwen dat dit ten koste kan gaan van wetenschappelijke ontdekkingen. Het door NASA gesponsorde Jet Propulsion Laboratory schat dat de maan onaangeboorde hulpbronnen bevat die honderden miljarden dollars waard zijn. Hieronder vallen waterijs, dat voor bewoning op de maan zou kunnen zorgen of dat in raketbrandstof zou kunnen worden omgezet, en zeldzame aardelementen, die een belangrijk onderdeel zijn van moderne elektronica.
Een internationaal team van wetenschappers onder leiding van een astrofysicus van de Rutgers University-New Brunswick heeft een potentieel stervormende wolk ontdekt die een van de grootste structuren aan de hemel is en een van de dichtstbijzijnde die ooit bij de zon en de aarde zijn ontdekt. De enorme bol waterstof, die lange tijd onzichtbaar was voor wetenschappers, werd onthuld door te zoeken naar zijn hoofdbestanddeel, moleculaire waterstof.
Een internationaal team van astronomen heeft met behulp van de NASA/ESA Hubble-ruimtetelescoop nieuwe metingen gedaan van de rotatiesnelheid van Uranus in het binnenste van de planeet. Deze metingen zijn met een nieuwe techniek 1000 keer nauwkeuriger dan eerdere schattingen. Door meer dan tien jaar Hubble-waarnemingen van de poollichten van Uranus te analyseren, hebben de onderzoekers de rotatieperiode van de planeet verfijnd en een cruciaal nieuw referentiepunt voor toekomstig planeetonderzoek vastgesteld.
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1998
De Amerikaanse National Radio Astronomy Observatory (NRAO) maakt de ontdekking bekend van een planetenstelsel in wording rondom een jonge ster die zich in het centrum van NGC 2071 bevindt. NGC 2071 is één van de leden van een groep sterrenstelsels in het sterrenbeeld Orion waar ook NGC 2064 en NGC 2067 tot behoren alsook de reflectienevel M78.
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.