De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA besliste om niet meteen alle onderdelen tijdens één testmissie te testen maar om elke rakettrap van de latere Maanraket apart te testen tijdens verschillende testvluchten. Tijdens deze SA-1 missie werd de S-1 rakettrap getest. Bovenop deze rakettrap werd de neuskegel van een Jupiter-raket gemonteerd. Net als alle andere onderdelen die deel uitmaakten van de Saturn V maanraket stond ook het ontwerp van deze S-1 rakettrap onder leiding van de raketgeleerde Wernher von Braun. De voorbereidingen en de vlucht van deze eerste Saturn I raket zouden een belangrijke impact hebben op de verdere evolutie van het prestigieuze Apollo Maanprogramma waarmee de Verenigde Staten als eerste natie een mens met op de Maan wou brengen. Aangezien men nog nooit eerder een dergelijke zware rakettrap had gelanceerd, waren ook alle voorbereidingen nieuw voor NASA en haar ingenieurs. Zo werd er voor het eerst een rakettrap per schip naar de Cape Canaveral lanceerbasis gebracht. Het succes van dit transport bleek van essentieel belang te zijn in de verdere ontwikkeling van de Saturn V Maanraket aangezien de onderdelen te groot waren om over land te verplaatsen. Op 15 augustus 1961 arriveerden de S-1 rakettrap en andere bijhorende onderdelen veilig op de lanceerbasis waarna de eerste Saturn I raket vijf dagen later in zijn verticale houding te zien was op lanceercomplex 34.
Na een periode van tal van tests werden de brandstoftanks van de S-1 rakettrap volgepompt met vloeibare zuurstof en RP-1 raketbrandstof. Voor deze eerste testvlucht werden de brandstoftanks van de S-1 raketttrap slechts 83% gevuld. Op 26 oktober 1961 werden de krachtige raketmotoren van de eerste Saturn I raket uiteindelijk tot ontbranding gebracht. In tegenstelling tot wat ingenieurs vermoeden, bleek deze Saturn I raket een succesvolle eerste testvlucht af te leggen. De raket bereikte een maximale hoogte van 136,5 kilometer en kwam 345,7 kilometer van de lanceerbasis terecht in de Atlantische Oceaan. In totaal duurde deze testvlucht vijftien minuten. Het enige probleem dat tijdens deze eerste Saturn I testvlucht was ontstaan, was dat de raketmotoren 1,6 seconde later dan gepland stilvielen doordat er zich 400 kilogram te veel vloeibare zuurstof en 410 kilogram te weinig RP-1 in de raket bevond. Ondanks dit bleek deze Apollo SA-1 testvlucht zeer succesvol te zijn waardoor de Verenigde Staten opnieuw een stap dichter stonden bij de Maan.
