Skylab was de naam van het eerste Amerikaanse ruimtestation in een baan om de Aarde en werd gelanceerd op 14 mei 1973 door middel van een Saturn V raket. Amerika wou met dit ruimtestation vooral medisch onderzoek verrichten tijdens langdurige bemande ruimtemissies maar Skylab had ook tal van andere experimenten aan boord waardoor men ondermeer onze zon of andere astronomische objecten kon bestuderen vanuit een baan om de Aarde.
De eerste bemanning die het Amerikaanse ruimtestation Skylab zou bezoeken, kreeg de naam Skylab 2 en werd op 25 mei 1973 gelanceerd vanop het Kennedy Space Center door middel van een Saturn IB raket. De ervaren astronaut Pete Conrad, die eerder al twee ruimtevluchten maakte tijdens het Gemini ruimteprogramma en eveneens op de maan wandelde, was gezagvoerder van deze missie.
De tweede bemande ruimtemissie naar het Amerikaanse ruimtestation kreeg de naam Skylab 3 (SL-3) en werd op 28 juli 1973 gelanceerd vanop het Kennedy Space Center in Florida. Astronaut Alan Bean, die eerder al een ruimtevlucht maakte en hierbij op de maan wandelde, was gezagvoerder tijdens deze missie en hij werd bijgestaan door piloot Jack Lousma en Owen Garriott.
De laatste bemande ruimtemissie naar het Amerikaanse ruimtestation Skylab luisterde naar de naam Skylab 4 (SL-4) en werd op 16 november 1973 gelanceerd vanop het Kennedy Space Center in Florida. Aan boord van de Apollo ruimtecapsule bevonden zich de astronauten Gerald Carr, William Pogue en Edward Gibson die maar liefst 83 dagen in het ruimtestation verbleven.
De Skylab Rescue Mission maakte deel uit van het Amerikaanse Skylab ruimteprogramma. Het was een reserve Saturn IB raket met aangepaste Apollo ruimtecapsule die kon worden ingezet indien een Skylab bemanning in het ruimtestation zou moeten gered worden indien er zich plots een probleem zou voorgedaan hebben met hun ruimtecapsule waardoor de bemanning niet meer kon terugkeren naar de Aarde.
Vanop de Bajkonoer lanceerbasis in Kazachstan wordt de 19 ton zware Kristall module in de ruimte gebracht door een krachtige Proton raket. Deze module werd op 10 juni 1990 vastgehecht aan het Russische Mir ruimtestation en was de derde uitbreiding aan het Mir ruimtestation. Deze module had een lengte van 11,9 meter en aan boord van de Kristall module bevonden zich tal van wetenschappelijke experimenten bestemd voor materiaalonderzoek, biotechnologie en astrofysica. Hierdoor werd dit het belangrijkste wetenschappelijke laboratorium van het Mir ruimtestation. Foto: Roscosmos
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.