Een Zenit 3SL draagraket is er op dinsdag 1 februari 2013 niet in geslaagd om een communicatiesatelliet in de ruimte te brengen. De 59 meter lange raket vertrok om 07u57 Belgische tijd vanop het drijvend lanceerplatform Odyssey in de Stille Oceaan en had normaal de Intelsat 27 kunstmaan dertig minuten later moeten uitzetten in een geostationaire overdrachtbaan. Omwille van een nog onbekend probleem stortte de Zenit 3SL met zijn vracht te pletter in de Stille Oceaan.
Tot op heden is de exacte oorzaak van de mislukte lancering nog niet bekend. Ongeveer 25 seconden na de start van de lancering werd de RD-171 raketmotor van de onderste rakettrap uitgezet aangezien de Zenit 3SL raket van zijn koers afweek. Het lanceerbedrijf Sea Launch, dat verantwoordelijk was voor deze lancering, liet wel al weten een Failure Review Oversight Board onderzoekscommissie op te richten om de oorzaak zo snel mogelijk te achterhalen. Aangezien de Zenit 3SL raket kort na de start van de lancering afweek van zijn voorziene route kan de oorzaak liggen bij de ruwe oceaan die er misschien voor heeft gezorgd dat het drijvend lanceerplatform instabiel werd. Tot men de exacte oorzaak kent, zijn ongetwijfeld alle Sea Launch lanceringen uitgesteld. De satelliet die tijdens deze missie gelanceerd werd, had een gewicht van 6,2 ton en werd in opdracht van de Luxemburgse satellietoperator Intelsat gebouwd door het Amerikaanse lucht- en ruimtevaartbedrijf Boeing. De Intelsat 27 satelliet zou de volgende vijftien jaar radio-, televisie- en telecomdiensten hebben verricht over Europa en Noord- en Zuid-Amerika.
Net als alle andere lanceringen bevond het drijvend lanceercomplex zich ook ditmaal in de Stille Oceaan op de evenaar. Een lancering vanop deze positie biedt heel wat voordelen aangezien de raket bij het lanceren extra snelheid krijgt doordat de rotatie van de Aarde op de evenaar het hoogst is. Daarnaast is er voor de draagraket ook minder correctie van de baan nodig om een vracht in een geostationaire baan om de Aarde te brengen. De satelliet en de raket worden in Long Beach, Californië, geassembleerd aan boord van een speciaal schip waarna zowel dit schip alsook het drijvend lanceercomplex zich naar een punt op de evenaar begeven in de Stille Oceaan. De Zenit-3SL is een draagraket die bestaat uit onderdelen die afkomstig zijn uit de Oekraïne, Rusland en de Verenigde Staten. Zo worden de onderste twee rakettrappen geleverd door het Oekraïnse ruimtevaartbedrijf Yuzhnoye Design Bureau en wordt de ‘upper-stage’ geleverd door het Russische ruimtevaartbedrijf Energia. Het vrachtruim wordt dan weer gebouwd door het Amerikaanse lucht- en ruimtevaartbedrijf Boeing. Bij het lanceren heeft de Zenit-3SL een gewicht van 462 ton. Deze raket kan vrachten tot iets meer dan zes ton tot in een geostationaire overdrachtbaan (GTO) brengen. Van de in totaal 35 lanceringen die werden uitgevoerd vanop het drijvend Sea Launch lanceerplatform waren er tot dusver 31 succesvol.
