De Verenigde Staten hebben op dinsdag 11 februari 2013 een nieuwe Landsat aardobservatiesatelliet succesvol in de ruimte gebracht. De Landsat Data Continuity Mission (LDCM) is de achtste satelliet uit het Amerikaanse Landsat programma. Deze nieuwe kunstmaan moet ervoor zorgen dat wetenschappers de volgende jaren de veranderingen op Aarde kunnen blijven observeren.
De 2,6 ton zware LDCM satelliet vertrok op 11 februari 2013 om 19u02 Belgische tijd vanop de Vandenberg lanceerbasis in Californië en werd door middel van een Atlas 5 raket een uur en achttien minuten later uitgezet in een lage polaire baan om de Aarde. Dit was de 36ste maal dat de Verenigde Staten een Atlas 5 raket lanceerden sinds deze raket in 2002 voor het eerst werd gelanceerd. De 58 meter lange draagraket heeft bij de lancering een gewicht van 334 ton. Elke Atlas 5 draagraket bestaat uit, een door Russische ontwikkelde RD-180 raketmotor, onderste rakettrap met daarbovenop een Centaur 'upper stage'. Eenmaal de Landsat Data Continuity Mission satelliet operationeel zal zijn, zal deze enkele maanden na de lancering overhandigd worden aan de Amerikaanse geologische dienst (United States Geological Survey). De Landsat Data Continuity Mission satelliet, die na de lancering wordt omgedoopt tot 'Landsat 8', werd gebouwd door het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf Orbital Sciences Corporation. De aardobservatiesatelliet werd uitgerust met de Operational Land Imager (OLI) en Thermal Infrared Sensor (TIRS) instrumenten waarmee wetenschappers de volgende jaren ondermeer tropische gebieden op Aarde, natuurrampen, bewoonbare gebieden en gletsjers kunnen observeren vanuit de ruimte. Zo komt één pixel op een Landsat-foto overeen met dertig meter waardoor wetenschappers zeer gedetailleerd details kunnen observeren op vlak van veranderingen op het Aardoppervlak of het klimaat. Deze achtste Landsat kunstmaan zal om de 90 minuten één omwenteling om de Aarde maken en kan tot 400 opnamen per dag maken. Om de 16 dagen zal deze achtste Landsat satelliet het hele Aardoppervlak hebben gefotografeerd en wanneer de Landsat 7 en Landsat 8 kunstmanen samenwerken zullen wetenschappers om de acht dagen veranderingen op Aarde kunnen observeren en in kaart brengen.
Landsat
Landsat is vandaag de dag het langst lopende satellietfotografieprogramma. Oorspronkelijk heette dit programma eind de jaren ’60 Earth Resources Technology Satellites Program maar in 1970 kreeg het programma uiteindelijk groen licht onder de naam ‘Landsat’. De eerste Landsat aardobservatiesatelliet ging op 23 juli 1972 in de ruimte en de laatste, die nog steeds operationeel is, werd in 1999 gelanceerd. De Landsat 6 satelliet, die in oktober 1993 werd gelanceerd, raakte echter niet in de juiste baa nom de Aarde waardoor deze missie al gauw gauw ten einde liep. Hierdoor heeft men veel langer dan voorzien beroep moeten doen op de Landsat 4 en Landsat 5 kunstmanen om de continuïteit van het programma te verzekeren. Landsat 5 is inmiddels ook de langs werkende aardobservatiesatelliet. De inmiddels miljoenen satellietfoto’s zijn gearchiveerd in de Verenigde Staten en hebben een zeer belangrijke bijdrage geleverd in het onderzoek naar veranderende omstandigheden op Aarde. Zo hebben wetenschappers dankzij Landsat foto’s ondermeer kunnen aantonen dat het poolijs steeds meer smelt en heeft men meer inzicht gekregen in het herstel van natuurgebieden en planten na bosbranden. Daarnaast wordt Landsat-data ook gebruikt door overheden en het onderwijs voor het maken van kaarten, plannen en atlassen. In 2008 werd data afkomstig van het Landsat programma beschikbaar gemaakt via het internet voor het grote publiek. Terwijl in het verleden ongeveer 15 000 Landsat foto’s per jaar werden gedownload door betaalde gebruikers werden sinds 2008 al meer dan 3 miljoen foto’s per jaar gedownload. Zo zijn de beelden die we zien op Google Earth vaak afkomstig van Landsat-data. Hierdoor was de vraag naar een nieuwe Landsat kunstmaan dan ook zeer groot aangezien de continuïteit van het programma moet blijven gegarandeerd worden.
