India heeft op woensdag 15 oktober zijn derde navigatiesatelliet in de ruimte gebracht. Vanop het Satish Dhawan Space Centre vertrok om 22u02 Belgische tijd een Polar Satellite Launch Vehicle (PSLV) met aan boord de IRNSS-1C satelliet. De lancering verliep probleemloos en de 1,4 ton zware satelliet werd twintig minuten na de start van de lancering uitgezet in een tijdelijk baan om de Aarde.
De 1,4 ton zware IRNSS-1C kunstmaan werd net als zijn twee voorgangers gebouwd door het Indiase ruimtevaartagentschap ISRO en werd in de ruimte gebracht door een PSLV-XL draagraket. Deze satellieten worden gebouwd op het Indiase I-1K platform en werden ontwikkeld om minstens tien jaar operationeel te zijn. Eenmaal in de ruimte vouwt elke IRNSS-satelliet zijn twee zonnepanelen open die 1,6 kilowatt aan energie leveren. De PSLV-XL is een verbeterde versie van de klassieke PSLV raket en heeft bij de lancering een totaal gewicht van 320 ton. Elke PSLV raket bestaat uit vier trappen die gebruik maken van zowel vaste als vloeibare brandstoffen. Doordat deze raket meer dan één vracht tegelijk in de ruimte kan brengen, is deze het werkpaard binnen het Indiase ruimtevaartprogramma. De PSLV wordt al sinds 1993 gebruikt voor lanceren van Indiase satellieten en kunstmanen voor andere landen en ruimtevaartnaties. Alles samen was dit al de 28ste maal dat India een PSLV raket lanceerde waarvan slechts twee missies faalden.
De Indiase IRNSS-1C satelliet wordt bovenop de PSLV-XL draagraket bevestigd - Foto: ISRO
Voor India en zijn ruimtevaartprogramma was dit opnieuw een zeer belangrijke lancering. Deze Aziatische grootmacht kent een enorme groei en problematiek op vlak van transport en mobiliteit waardoor de vraag naar satellietplaatsbepaling dan ook zeer groot is. IRNSS-1C is de tweede navigatiesatelliet uit het Indian Regional Navigation Satellite System (IRNSS). Dit satellietnavigatiesysteem zal uiteindelijk bestaan uit zeven satellieten waarvan er vier in een geosynchrone baan om de Aarde moeten gebracht worden en drie in een geostationaire baan. Een satelliet in een geosynchrone baan heeft een omlooptijd van 23,945 uur en heeft dezelfde draairichting als de Aarde. Een geostationaire baan is een bijzonder soort geosynchrone baan en een satelliet in deze baan beweegt zich ook nog eens in een circulaire baan boven de evenaar. Deze IRNSS-1C satelliet is de eerste Indiase navigatiesatelliet die tot in de geostationaire baan wordt gebracht. De eerste IRNSS-satelliet werd in juli 2013 succesvol in de ruimte gebracht en de tweede werd in april van dit jaar gelanceerd. De Indiase overheid keurde in 2006 het ambitieuze IRNSS programma goed en wil daarmee de concurrentie aangaan met het Amerikaanse Global Positioning System (GPS) dat wereldwijd gebruikt wordt. India wil beschikken over een eigen navigatiesysteem voor plaatsbepaling zodat het land niet meer afhankelijk is van het Amerikaanse GPS of Russische GLONASS systeem. Doordat de IRNSS satellieten zich in een geosynchrone en geostationaire baan om de Aarde bevinden, zal dit navigatiesysteem enkel gebruikt worden in India en de buurlanden. Zo zal dit navigatiesysteem nog tot 1 500 kilometer voorbij de landgrenzen van India kunnen gebruikt worden. Het totale project zou een prijskaartje hebben van 280 miljoen dollar. Tegen eind 2015 moeten alle satellieten in de ruimte gebracht zijn en moet het systeem operationeel zijn. Eind dit jaar plant India de lancering van de vierde IRNSS-satelliet.
