Zonnestelsel
In de nacht van maandag 17 op dinsdag 18 februari 2014 is een planetoïde met een diameter van ongeveer 270 meter langs de Aarde gevlogen. De kortste afstand tot onze planeet bedroeg 8,8 maal de afstand tussen de Aarde en de Maan (2,6 miljoen kilometer). Deze planetoïde behoort tot de Aten-planetoïden die dicht bij de Aarde komen.
De titel is veelbelovend maar ook misleidend. Om op aarde een gebied “gedetailleerd” geologisch in kaart te brengen, zijn meerdere expedities nodig waarbij gesteenten worden bestudeerd. Geologen determineren de bemonsterde gesteenten, maken bodemprofielen, voeren boringen uit, identificeren verschillende lagen (ouderdom en benaming), … De geologie is de jongste wetenschap maar sinds de 19de eeuw zijn de meeste plekken op aarde bestudeerd. Satellieten hebben daar sterk toe bijgedragen. En dan kennen we eigenlijk nog maar het hele dunne buitenste laagje van de aarde.
Een samenwerking tussen de legendarische Hubble Space Telescope en de Cassini ruimtesonde heeft geleidt tot spectaculaire opnames van poollicht op de planeet Saturnus. Op deze beelden is mooi te zien hoe de magnetische lichtshow aan de polen van deze planeet reageert op zonne-activiteit.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft foto's vrijgegeven waarop wellicht het beste 'bewijs' te zien is voor stromend of sijpelend water op de planeet Mars. Op de foto's zijn donkere strepen op enkele binnenwanden van Marskraters te zien die in de loop van de seizoenen van lengte en tint veranderen. Volgens wetenschappers zijn deze donkere strepen vrijwel zeker veroorzaakt door stromend of sijpelend water.
Nadat op 1 januari 2014 een kleine planetoïde werd ontdekt, kwam deze een dag later al terecht in de dampkring van de Aarde waar de ruimterots is gefragmenteerd. Berekeningen laten zien dat de planetoïde boven de Atlantische Oceaan, tussen Zuid-Amerika en Afrika, in de dampkring is uiteengevallen in kleinere stukken die vervolgens zijn opgebrand.
Dankzij NASA's Lunar Impact Monitoring Program (LIMP) hebben wetenschappers kunnen vaststellen dat er op zondag 17 maart 2013 een nieuwe krater is ontstaan op het oppervlak van de Maan. Deze nieuwe krater is ontstaan door de inslag van een zogeheten 'meteoroïde' die een diameter had van ongeveer 40 centimeter. De inslag was zo helder als een ster van de vierde magnitude.
Na het nieuws dat wetenschappers klei-achtige mineralen hebben ontdekt op de Jupitermaan Europa hebben Amerikaanse planeetwetenschappers nu sterke aanwijzingen gevonden dat deze maan soms grote pluimen van waterdamp uitstoot. Indien dit klopt, zou dit betekenen dat het water van de ondergrondse oceaan op Europa op sommige plaatsen relatief dicht tot bij het oppervlak komt. Voor planeetwetenschappers en astronomen is dit opnieuw een belangrijke ontdekking!
Wetenschappers van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA hebben kunnen achterhalen dat er zich op het ijzige oppervlak van de Jupitermaan Europa klei-achtige mineralen bevinden. De wetenschappers kwamen tot deze opmerkelijke vaststelling na analyse van gegevens die in 1998 werden verkregen door de Amerikaanse ruimtesonde Galileo.
Tijdens een bijeenkomst van de American Geophysical Union in San Fransisco hebben Amerikaanse wetenschappers de eerste meetresultaten gepresenteerd van de Marsrover Curiosity. Zo is men er in geslaagd om met behulp van de Marsrover de ouderdom van een rots ter plaatse te bepalen en om de hoeveelheid straling aan het oppervlakte van Mars te meten.
De Amerikaanse ruimtesonde Cassini, die al sinds 2004 in een baan om de planeet Saturnus draait, heeft een prachtig filmpje gemaakt van de bijzondere zeshoekige straalstroom in het noordpoolgebied van Saturnus. Deze polaire straalstroom heeft een spanwijdte van ongeveer 30 000 kilometer en in het hart ervan bevindt zich een gigantische wervelstorm.
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1946
De Engelse astronoom William Lassell ontdekt de Neptunusmaan Triton. Met een diameter van 2 700 kilometer is dit de grootste maan van Neptunus. Triton heeft, als enige grote maan in ons zonnestelsel, een retrograde baan. Dit wil zeggen dat deze maan tegen de draaiing van Neptunus in draait. Daarnaast heeft de baan van Triton een opmerkelijk grote hoek (23°) ten opzichte van de evenaar van Neptunus. Hierdoor vermoeden sterrenkundigen dat Triton niet is ontstaan rond Neptunus maar een object is dat later werd ingevangen. Foto: NASA
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.
