Artistieke impressie van een inslag op de Jupitermaan Europa
Foto: NASA / JPL

Wetenschappers van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA hebben kunnen achterhalen dat er zich op het ijzige oppervlak van de Jupitermaan Europa klei-achtige mineralen bevinden. De wetenschappers kwamen tot deze opmerkelijke vaststelling na analyse van gegevens die in 1998 werden verkregen door de Amerikaanse ruimtesonde Galileo.

De ontdekking van de klei-achtige mineralen op de Jupitermaan Europa is voor wetenschappers een belangrijke vondst aangezien deze mineralen ook organische moleculen kunnen bevatten. Wetenschappers vermoeden dat de Jupitermaan Europa één van de meest geschikte plaatsen is in ons zonnestelsel om op zoek te gaan naar levende organismen. Zo zou zich onder de kilometers dikke ijslaag wellicht een oceaan van vloeibaar water bevinden. Omdat er op Europa sprake is van tektoniek, staat ook vast dat deze maan geologisch actief is. Ondanks het feit dat de gegevens, waarop de wetenschappers zich baseren, al dateren van 1998 heeft men dankzij nieuwe beeldtechnieken meer informatie uit deze opnamen kunnen halen. Hieruit blijkt nu dat de mineralen zijn verspreid over een gebied op Europa dat ongeveer veertig kilometer groot is en zich op enkele honderen kilometers van een grote inslagkrater bevindt. Volgens de wetenschappers is het klei-achtige materiaal dan ook afkomstig van een planetoïde of komeet die niet direct is ingeslaan op deze maan. Uit de verdeling van het materiaal kan men concluderen dat het hemellichaam dat in aanraking is gekomen met Europa ongeveer één kilometer groot moet zijn geweest. Wanneer een dergelijk object een schampende botsing met Europa veroorzaakt, valt een deel van het oorspronkelijke materiaal terug op het oppervlak van de Jupitermaan. Bij een directe inslag zou het materiaal grotendeels verdampen of zou het zich te diep in het oppervlak hebben geboord.

Enkele dagen terug werd ook al bekend gemaakt dat de Jupitermaan Europa convectiestromen kent. Deze vormen uiteindelijk diepe oceaanstromingen en circulatiepatronen. Dit wil ook zeggen dat zowel hitte alsook energie kunnen getransporteerd worden op Europa wat van groot belang is voor het ondersteunen van biologisch leven. Kortom, Europa is en blijft één van de meest interessante plekken in ons zonnestelsel om te verkennen!

Kris Christiaens

K. Christiaens

Medebeheerder & hoofdredacteur van Spacepage.
Oprichter & beheerder van Belgium in Space.
Ruimtevaart & sterrenkunde redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 1802

Het gebeurde toen

De Duitse astronoom Heinrich Wilhelm Matthias Olbers ontdekt de planetoïde 2 Pallas. Dit was de tweede planetoïde die ooit werd ontdekt. De planetoïde 2 Pallas beweegt zich in een baan om de Zon op een afstand van ongeveer 416 miljoen kilometer en is ongeveer 550 kilometer groot. Deze ruimterots werd genoemd naar Pallas uit de Griekse mythologie, de dochter van Zeus en beschermgodin van de stad Athene. Foto: NASA

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

23%

Sociale netwerken