Wetenschappers hebben met behulp van een Amerikaans instrument aan boord van de Indiase Maanverkenner Chandrayaan-1 zogeheten 'magmatisch water' ontdekt aan het oppervlak van de Maan. De ontdekking vond plaats in gesteenten van de centrale berg van de krater Bullialdus die zich in de buurt van de evenaar van de Maan bevindt.
Deze belangrijke ontdekking is gebaseerd op basis van metingen die in 2009 werden verricht met het Amerikaanse instrument Moon Mineralogy Mapper (M3). Dit instrument onderzocht de centrale berg van de krater Bullialdus die een diameter heeft van 61 kilometer. Deze centrale piek bestaat uit materiaal dat afkomstig is van het binnenste van de Maan en naar het oppervlak is geraakt als gevolg van een inslag van een groot object. Dankzij de metingen van het Moon Mineralogy Mapper (M3) instrument heeft men kunnen achterhalen dat er zich aan het oppervlak van de centrale berg van de krater Bullialdus veel meer hydroxylmoleculen bevinden dan in de omgeving er rond. Voor wetenschappers is deze ontdekking zeer belangrijk. Zo is dit de eerste keer dat een ruimtesonde aanwijzingen heeft gevonden voor het bestaan van magmatisch water en heeft men nu eindelijk ook een bewijs dat de rotsen op de Maan weldegelijk water bevatten. De in 2008 gelanceerde Indiase Chandrayaan-1 ruimtesonde vond eerder ook al sporen van water bij de poolgebieden van de Maan maar dit water zou afkomstig zijn van de invloed van de zonnewind op het Maanoppervlak. Onderzoek naar het bestaan en de verdeling van magmatisch water op de Maan kan zeer nuttige informatie opleveren over het ontstaan en de vroege evolutie van onze 'trouwe buur'.
