Zuid-Korea heeft voor de tweede maal een lanceerpoging van de Korea Space Launch Vehicle (KSLV) draagraket stopgezet omwille van een technisch probleem. De draagraket, die ook gekend is onder de naam 'Naro-1', had normaal op donderdag 29 november 2012 vanop het Naro Space Center in Zuid-Korea moeten gelanceerd worden met aan boord de STSAT-2C kunstmaan.
De lancering werd 17 minuten voor 'liftoff' stopgezet aangezien ingenieurs abnormale signalen opmerkten afkomstig vanuit de bovenste rakettrap. Tot op heden werd nog geen nieuwe lanceerdatum vastgelegd. Een eerdere lanceerpoging van deze raket werd eind oktober 2012 eveneens stopgezet omwille van een probleem aan boord van de onderste rakettrap. Voor Zuid-Korea is deze lancering van zeer groot belang aangezien het land ambitieuze ruimtevaartplannen heeft en de eerste twee lanceringen van KSLV raketten in 2009 en 2010 mislukten. Bij deze mislukte lanceringen ging telkens een Zuid-Koreaanse kleine satelliet verloren. Indien Zuid-Korea er ditmaal in slaagt om eigen satelliet in de ruimte te brengen, komt het land bij het kleine groepje van landen die toegang hebben tot de ruimte.
De satelliet die men tijdens deze lancering in de ruimte wil brengen, werd ontwikkeld door het Korea Advanced Institute of Science and Technology (KAIST) en heeft een gewicht van ongeveer 100 kilogram. Deze STSAT-2C kunstmaan werd uitgerust met een Laser Retro-reflector Array (LRA), een Space Radiation Effects Monitor (SREM), een Femto second Laser Oscillator (FSO) en een Reaction Wheel Assembly (RWA) waarmee men ondermeer nieuwe technologieën wil uittesten.
Korea Space Launch Vehicle (KSLV)
De Zuid-Koreaanse KSLV draagraket bestaat uit twee rakettrappen en heeft een totale lengte van 33 meter. Het ontwerp van de onderste rakettrap van de Naro-1 is gebaseerd op dat een rakettrap van de nieuwe Russische Angara raket. Zo werd de onderste rakettrap van de Naro-1 uitgerust met een Russische 1 RD-151 raketmotor die ontwikkeld werd door het Khrunichev State Research and Production Space Center. Zuid-Korea ging bij Rusland aankloppen voor hulp in de ontwikkeling van een eigen lanceermiddel aangezien de ruimtevaartplannen van het land vele jaren werd tegengewerkt door politieke druk vanuit de Verenigde Staten. Bovenop de onderste Naro-1 rakettrap bevindt zich een op vaste brandstof werkende raketmotor die ontwikkeld werd door het Zuid-Koreaanse ruimtevaartagentschap KARI. De Naro-1 heeft bij het lanceren een gewicht van 140 ton en moet een vracht van ongeveer 100 kilogram tot in een lage baan om de Aarde brengen.
