Het Planetary Defence Office van de European Space Agency (ESA) houdt de recent ontdekte asteroïde 2024 YR4, die een zeer kleine kans heeft om in 2032 op aarde in te slaan, nauwlettend in de gaten.
Bij het zoeken naar buitenaards leven is het niet ongebruikelijk om de aarde te gebruiken als proefbank voor theorieën en zelfs als oefengebied. Misschien is een van de meest prikkelende plekken in het zonnestelsel om naar leven te zoeken wel Saturnus' maan Enceladus. Deze maan heeft een binnenste van vloeibaar water en het is mogelijk dat hier leven mogelijk is. Een team onderzoekers wil de technieken voor het zoeken naar leven op Enceladus testen door de oceanen van de aarde te onderzoeken.
Op 15 maart 2024 detecteerde de Wide-field X-ray Telescope (WXT) van de Einstein-ruimtetelescoop een uitbarsting van laag-energetische röntgenstraling. Astronomen noemen zulke röntgenstraling 'zacht', ook al is het nog steeds veel energieker dan zichtbaar of ultraviolet licht. De uitbarsting duurde meer dan 17 minuten en fluctueerde in helderheid voordat hij weer wegebde. Zo'n gebeurtenis staat bekend als een 'fast X-ray transient' (snel röntgentransiënt - FXRT) en dit specifieke transiënt kreeg de naam EP240315a. Voor Yuan Liu, National Astronomical Observatories, Chinese Academy of Sciences (NAO, CAS) en eerste auteur van het onlangs gepubliceerde artikel over het onderzoek, was het een speciaal moment omdat hij de onboard software trigger voor WXT had ontworpen. “Het was echt goed om te zien dat het algoritme goed werkte voor deze gebeurtenis,” zegt hij.
Astronomen hebben met de Westerbork-radiotelescoop meer dan 20 nieuwe snelle radioflitsen, gigantische explosies van onbekende oorsprong, ontdekt uit het verre heelal. Door sterk in te zoomen op het signaal van de vreemde, felle flitsen hoopten ze vervolgens te begrijpen hoe ze zijn ontstaan. De astronomen vonden een opvallende gelijkenis met de bekende radioflitsen van nabijgelegen neutronensterren. Die produceren al meer energie dan op aarde mogelijk is. De ontdekking is verbazend en bijzonder omdat de verre flitsen nog eens één miljard keer sterker zijn. Het resultaat van onder anderen Inés Pastor-Marazuela (ASTRON, UvA, Universiteit van Manchester, VK) en Joeri van Leeuwen (ASTRON) verschijnt vandaag in Astronomy and Astrophysics.
Voor het eerst hebben astronomen een directe blik geworpen op de binnenkant van een exoplaneet. Een exoplaneet op ongeveer 800 lichtjaar afstand spuit zijn 'ingewanden' de ruimte in en nieuwe waarnemingen met de James Webb Space Telescope, of JWST, hebben astronomen in staat gesteld om het inwendige van deze planeet te lezen, zo melden astronomen deze week op een bijeenkomst van de American Astronomical Society. “Als dit waar is, is het supercool,” zegt astronoom Mercedez López-Morales van het Space Telescope Science Institute in Baltimore, die niet betrokken was bij het nieuwe werk. “Voor het eerst kun je rechtstreeks bestuderen waaruit het inwendige van een exoplaneet bestaat. Dat is spannend.”
Astronomen hebben extreem krachtige winden ontdekt die de evenaar van de reusachtige exoplaneet WASP-127b teisteren. Met snelheden tot wel 33.000 km/uur vormen deze winden de snelste straalstroom in zijn soort die ooit op een planeet is gemeten. De ontdekking is gedaan met de Very Large Telescope (VLT) van de Europese zuidelijke sterrenwacht (ESO) in Chili en geeft unieke inzichten in de weerpatronen op een verre wereld.
Astronomen hebben een buitengewoon nieuw reusachtig radiostelsel ontdekt met plasma jets die 32 keer zo groot zijn als onze Melkweg. De kosmische megastructuur, die van begin tot eind 3,3 miljoen lichtjaar meet, werd ontdekt door de MeerKAT-telescoop in Zuid-Afrika en kreeg de bijnaam Inkathazo, wat 'problemen' betekent in de Afrikaanse Xhosa- en Zulu-talen, omdat het zo moeilijk is om de achterliggende fysica te begrijpen.
Het aantal exoplaneten blijft groeien. Op dit moment zijn er 5.819 exoplaneten bevestigd in 4.346 sterrenstelsels, terwijl er nog duizenden op bevestiging wachten. De overgrote meerderheid van deze planeten is in de afgelopen twintig jaar ontdekt dankzij missies als de Kepler Space Telescope, de Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS), de eerbiedwaardige Hubble, de Convection, Rotation and Planetary Transits (CoRoT) missie en meer. Duizenden meer worden verwacht als de James Webb Space Telescope zijn missie voortzet en gezelschap krijgt van de Nancy Grace Roman Space Telescope (RST).
Op een kille, kristalheldere herfstavond kun je het verste object in het heelal zien zonder telescoop of verrekijker. Net ten noordoosten van het 'Grote Vierkant' in het sterrenbeeld Pegasus verschijnt het als een spilvormige mistvlek met een helder centrum. Het is het dichtstbijzijnde sterrenstelsel naast onze Melkweg, het prachtige Andromedastelsel. Het zwakke licht dat je ziet, verliet het spiraalstelsel 2,5 miljoen jaar geleden om de immense kloof in de intergalactische ruimte naar de aarde over te steken. In die tijd verscheen op aarde een van de vroegst bekende mensen, Homo habilis. Deze vroege voorouder kreeg de bijnaam “handige man” omdat hij de eerste stenen gereedschappen maakte.
Kort na de start van de wetenschappelijke activiteiten van NASA's James Webb ruimtetelescoop merkten astronomen iets onverwachts op in de gegevens: rode objecten die klein lijken aan de hemel en zich in het verre, jonge heelal bevinden. Deze intrigerende klasse van objecten, die bekend is geworden als “little red dotts” (LRD's), wordt op dit moment niet goed begrepen en roept nieuwe vragen en theorieën op over de processen die zich in het vroege heelal hebben voorgedaan. Door het uitkammen van openbaar beschikbare Webb-datasets heeft een team van astronomen onlangs een van de grootste steekproeven van LRD's tot nu toe samengesteld, die bijna allemaal bestonden gedurende de eerste 1,5 miljard jaar na de oerknal. Ze concludeerden dat een groot deel van de LRD's in hun steekproef waarschijnlijk sterrenstelsels zijn met groeiende zwarte gaten in hun centra.
De Amerikaanse Apollo 14 Maanlander, met aan boord de astronauten Alan B. Shepard en Edgar D. Mitchell, landt op het oppervlak van de Maan. Voor de derde keer in de geschiedenis (na Apollo 11 en Apollo 12) zet de mens voet op de Maan. De Maanlander Antares maakte een geslaagde landing op de Fra Mauro vlakte en de twee astronauten brengen na hun geslaagde ruimtemissie 43 kilogram aan Maanstenen terug naar de Aarde. Tijdens hun verblijf op het Maanoppervlak had astronaut Shepard ondermeer de primeur om als eerste mens golf te spelen op de Maan. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.