Een internationaal team van wetenschappers heeft met behulp van waarnemingen van NASA-Duitse satellieten bewijs gevonden dat de totale hoeveelheid zoet water op aarde vanaf mei 2014 abrupt is gedaald en sindsdien laag is gebleven. De onderzoekers, die rapporteren in Surveys in Geophysics, suggereren dat de verschuiving erop zou kunnen wijzen dat de continenten van de aarde een aanhoudende drogere fase zijn ingegaan.
Een internationaal team onder leiding van de Universiteit van Genève (UNIGE) en met professor Stijn Wuyts van de Universiteit van Bath heeft drie ultramassieve sterrenstelsels geïdentificeerd, elk bijna net zo massief als de Melkweg, die zich al binnen de eerste miljard jaar na de oerknal hadden gevormd. De resultaten van de onderzoekers wijzen erop dat de vorming van sterren in het vroege heelal veel efficiënter was dan eerder werd gedacht, waardoor bestaande modellen voor de vorming van sterrenstelsels op losse schroeven komen te staan.
NASA's Voyager 2 flyby van Uranus tientallen jaren geleden gaf wetenschappers een beter inzicht in de planeet, maar introduceerde ook onverklaarbare eigenaardigheden. Een recente duik in de gegevens heeft antwoorden gegeven. Toen NASA's Voyager 2 ruimtesonde in 1986 langs Uranus vloog, bood het wetenschappers de eerste, en tot nu toe enige, glimp van dichtbij van deze vreemde, zijdelings draaiende buitenplaneet. Naast de ontdekking van nieuwe manen en ringen werden wetenschappers geconfronteerd met verbijsterende nieuwe mysteries. De geënergetiseerde deeltjes rond de planeet tartten hun begrip van hoe magnetische velden werken om deeltjesstraling op te vangen en Uranus kreeg de reputatie een buitenbeentje in ons zonnestelsel te zijn.
Australische onderzoekers hebben een nieuwe methode ontwikkeld om plastic afval op onze stranden op te sporen en hebben deze met succes in de praktijk getest op een afgelegen stuk kustlijn. Het satellietbeeldhulpmiddel dat is ontwikkeld door wetenschappers van de RMIT University pikt verschillen op in de manier waarop zand, water en plastic licht weerkaatsen, waardoor plastic op kustlijnen kan worden gespot vanaf meer dan 600 km hoogte.
Met behulp van gegevens van NASA's JWST en Chandra X-ray Observatory heeft een team van NOIRLab-astronomen van de Amerikaanse National Science Foundation in het centrum van een sterrenstelsel slechts 1,5 miljard jaar na de oerknal een superzwaar zwart gat ontdekt dat in een fenomenaal tempo materie opeet, meer dan 40 keer de theoretische limiet.
Bijna 14 miljard jaar geleden, aan het begin van de oerknal, dreef een mysterieuze energie een exponentiële uitdijing van het jonge universum aan en produceerde alle bekende materie, volgens de heersende inflationaire universumtheorie. Die oude energie had belangrijke kenmerken gemeen met de donkere energie van het huidige universum, dat volgens ten minste één objectieve standaard het grootste mysterie van onze tijd is: Het maakt het grootste deel, ruwweg 70%, uit van het universum, maar wetenschappers weten niet precies wat het is.
Een nieuwe studie suggereert dat Uranusmaan Miranda een wateroceaan onder zijn oppervlak kan hebben, een bevinding die veel aannames over de geschiedenis en samenstelling van de maan in twijfel trekt en hem in het gezelschap kan plaatsen van de weinige werelden in ons zonnestelsel met mogelijk levensonderhoudende omgevingen. “Om bewijs te vinden van een oceaan in een klein object als Miranda is ongelooflijk verrassend,” zei Tom Nordheim, een planeetwetenschapper aan het Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland, en co-auteur van de studie gepubliceerd in The Planetary Science Journal.
De Melkweg heeft nog steeds veel geheimen over het heelal. Onderzoekers van DTU (Danmarks Tekniske Universitet) zijn er nu in geslaagd om er nog een te ontdekken met behulp van een röntgenruimtetelescoop op het internationale ruimtestation (ISS). Het is een klein maar extreem zwaar en snel draaiend object, een neutronenster, onderdeel van een zogenaamd 'röntgenbinaire stersysteem' met de naam '4U 1820-30'. Het hemelobject bevindt zich in het sterrenbeeld Boogschutter, in de buurt van het centrum van ons melkwegstelsel.
De grootste maan van Saturnus, Titan, is de enige plek buiten de aarde waarvan bekend is dat hij een atmosfeer heeft en vloeistoffen in de vorm van rivieren, meren en zeeën op zijn oppervlak. Vanwege de extreem koude temperatuur bestaan de vloeistoffen op Titan uit koolwaterstoffen zoals methaan en ethaan en bestaat het oppervlak uit vast waterijs.
Zesenzestig miljoen jaar geleden viel er een 10 kilometer brede ruimterots uit de lucht boven wat nu het schiereiland Yucatán in de Golf van Mexico is. Toen het de aarde raakte, blies het een gat ter grootte van Maryland in de korst, ontketende het wereldwijde vuurstormen en doodde het ongeveer 75 procent van de soorten. Voor de dinosaurussen die daardoor uitstierven, betekende de gebeurtenis in feite het einde van de wereld. Maar uit de as ontstonden overlevenden, onze zoogdiervoorouders, die een nieuw tijdperk in de geschiedenis van de aarde inluidden.
De Russische ruimtesonde Venera 9 maakt na een geslaagde landing de eerste foto's van het oppervlak van de planeet Venus. Dit was de eerste keer in de ggeschiedenis van de ruimtevaart dat een ruimtetuig in een baan om Venus werd gebracht en dat een lander beelden vanop een andere planeet terug naar de Aarde stuurde. Foto: Roscosmos
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.