De Mercury-Atlas 1 (MA-1) ruimtevlucht was de eerste missie waarbij een Mercury ruimtecapsule gelanceerd werd door een Atlas raket. Zoals gepland werden beiden op 29 juli 1960 gelanceerd vanop de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida. De Mercury ruimtecapsule was onbemand en beschikte ook niet over een 'launch escape system' waardoor de capsule zich zou verwijderen van de raket indien er een probleem zou opduiken tijdens de lancering. Het Amerikaanse ruimtevaartagentschap had een suborbitale vlucht gepland tijdens deze missie om zowel de Atlas raket als de Mercury ruimtecapsule te testen maar kort na de lancering liep het helemaal fout.
De tweede Mercury-Atlas missie (MA-2) uit het Amerikaanse Mercury ruimteprogramma was net als de eerste missie onbemand en had vooral als taak te testen hoe de Atlas raket en Mercury ruimtecapsule zich gedroegen tijdens een suborbitale vlucht. De Atlas raket had na de rampzalige eerste Mercury-Atlas missie tal van vernieuwingen ondergaan en werd op 21 februari 1961 probleemloos gelanceerd vanop lanceercomplex 14 te Cape Canaveral waarna het de onbemande Mercury ruimtecapsule tot op een hoogte bracht van 183 kilometer.
Net als bij de vorige twee Mercury-Atlas missies was deze derde vlucht eveneens onbemand en probeerde het Amerikaanse ruimtevaartagentschap via deze testvluchten meer te weten te komen over de technische eigenschappen van de Atlas raket en de Mercury ruimtecapsule tijdens de lancering en de korte ruimtevlucht. Deze derde Mercury-Atlas raket werd op 25 april 1961 gelanceerd van op Cape Canaveral maar wegens veiligheidsredenen werd de missie vroegtijdig afgebroken. Gelukkig functioneerde het “launch escape system” van de Mercury ruimtecapsule perfect en kon het ruimtetuig een zachte landing maken in de Atlantische Oceaan.
De Mercury-Redstone 1 (MR-1) missie was de eerste vlucht uit het Amerikaanse Mercury programma waarbij een Mercury ruimtecapsule zou gelanceerd worden door een Redstone raket. Normaal zou deze onbemande ruimtecapsule een suborbitale vlucht moeten gemaakt hebben maar één seconde na “lift-off” op 21 november 1960 werd de raketmotor van de Redstone raket stil gezet waarna het Launch Escape System van de Mercury ruimtecapsule geactiveerd werd. Hierna volgde een hele reeks van bizarre situaties waardoor deze eerste testvlucht helemaal fout liep.
De Mercury-Redstone 2 ruimtevlucht was de tweede missie waarbij een Mercury ruimtecapsule zou gelanceerd worden door middel van een Redstone raket en was eveneens ook de derde lancering uit het Amerikaanse Mercury ruimteprogramma. Dit maal zou de Mercury ruimtecapsule niet onbemand zijn maar zou de chimpansee Ham zich bevinden in de capsule die voor deze belangrijke missie speciaal opgeleid werd maar tijdens de ruimtevlucht deden zich tal van technische problemen voor waardoor nog maar eens bewezen werd dat het Mercury programma nog steeds niet klaar was om een eerste mens te lanceren.
De onbemande Mercury-Atlas 4 raket werd op 13 september 1961 probleemloos gelanceerd van op het lanceerplatform 14 op de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida. Deze testvlucht moest vooral het Mercury Tracking Network uitproberen die de communicatie moest voorzien tussen de Mercury ruimtecapsules en het vluchtleidingscentrum. Dit was de eerste maal dat een Mercury ruimtecapsule een geslaagde ruimtevlucht maakte (de vorige Mercury lanceringen waren suborbitale vluchten) waarbij het één omwenteling om de Aarde maakte. Aan boord van deze onbemande capsule bevond zich een simulator die de levensomstandigheden aan boord van de capsule moest bestuderen. Verder werden ondermeer de communicatiemiddelen, camera's en de hoeveelheden vibraties en straling getest.
In november 1961 was de Sovjet-Unie er al in geslaagd om twee mensen in de ruimte te brengen met hun Vostok ruimteprogramma terwijl Amerika nog niet eens een chimpansee in de ruimte had kunnen krijgen. Hierdoor werd de druk op het bemande Amerikaanse Mercury ruimteprogramma steeds groter en besliste de NASA om tijdens de eerstvolgende testvlucht een aapje te gebruiken als bemanningslid alvorens een mensenleven op het spel te zetten. Uiteindelijk ging de Mercury-Atlas 5 missie op 29 november 1961 van start en maakte de chimpansee Enos probleemloos twee omwentelingen om de Aarde waarna hij een zachte landing maakte voor de kust van Puerto Rico. Na deze geslaagde testvlucht besliste de NASA uiteindelijk om één van zijn 7 eerste astronauten in te zetten voor de volgende Mercury ruimtemissie waarbij de eerste Amerikaan de ruimte zou ingaan.
Op 20 februari 2012 was het precies vijftig jaar geleden dat de Verenigde Staten voor het eerst een Amerikaanse ruimtevaarder in een baan om de Aarde brachten. De Mercury-Atlas 6 missie maakte deel uit van NASA’s Project Mercury en werd uitgevoerd door de Amerikaanse ervaren testpiloot John H. Glenn. Ondanks het feit dat John Glenn de eerste Amerikaanse ruimtevaarder werd die zich in een vaste baan om de Aarde begaf, was hij niet de eerste Amerikaan in de ruimte. Voor de ruimtevlucht van Glenn gingen Alan Shepard en Virgil I Grissom al eens de ruimte in. Aangezien beiden een zogenaamde suborbitale ruimtevlucht uitvoerden, maakten zij geen volledige omwenteling om de Aarde en verbleven ze maar even in de ruimte.
Op 5 mei 1961 slaagde Amerika erin de eerste Amerikaanse ruimtevaarder in de ruimte te brengen tijdens de eerste bemande suborbitale Mercury ruimtevlucht. In tegenstelling tot de Sovjet-Unie, die eerder al kosmonauten in de ruimte had gebracht die verschillende omwentelingen om de Aarde maakte met hun Vostok ruimtecapsules, voerde Alan Shepard een suborbitale vlucht uit waarbij hij enkel de ruimte inging en meteen terugkeerde waardoor voor deze missie een minder krachtige raket nodig was. De Sovjet eerste minister Nikita Khrushev noemde deze eerste Amerikaanse bemande ruimtemissie echter niet meer dan een "vliegen sprongetje". Toch was Amerika het eerste land ter wereld waarbij de ruimtevaarder in zijn capsule terug een zachte landing maakte op Aarde.
De Russische ruimtesonde Venera 9 maakt na een geslaagde landing de eerste foto's van het oppervlak van de planeet Venus. Dit was de eerste keer in de ggeschiedenis van de ruimtevaart dat een ruimtetuig in een baan om Venus werd gebracht en dat een lander beelden vanop een andere planeet terug naar de Aarde stuurde. Foto: Roscosmos
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.