In de fysica en astronomie stelt men het fenomeen 'roodverschuiving' vast wanneer het visuele licht van een object opschuift naar het rode einde van het spectrum. Roodverschuiving wordt omschreven als een toename in de golflengte van elektromagnetische straling ontvangen door een detector vergeleken met de golflengte die uitgestraald wordt door de bron. Deze toename in golflengte komt overeen met een daling in de frequentie van de elektromagnetische straling. Wanneer er een daling is in de golflengte spreken we van 'blauwverschuiving'.

Roodverschuiving
Roodverschuiving, te zien in de spectraallijnen van een
supercluster verre sterren (BAS11, rechts), vergeleken
met die van de zon - Foto: Georg Wiora

Elke toename in de golflengte wordt roodverschuiving genoemd, zelfs als het zich voordoet in elektromagnetische straling van niet-optische golflengtes zoals gamma stralen, x-stralen en ultraviolette stralen. Deze nomenclatuur kan verwarrend zijn bij golflengtes groter dan rood (zoals infrarood, microgolfstraling en radiogolven) aangezien de roodverschuiving de straling weg van de rode golflengtes schuift.

Een roodverschuiving kan zich voordoen wanneer een lichtbron zich van een waarnemer verder en verder beweegt, dit komt overeen met het Dopplereffect die de frequentie van geluidsgolven verandert. Op Aarde heeft de roodverschuiving verscheidene toepassingen (Doppler radar en radarpistolen). De spectroscopische astrofysica gebruikt de roodverschuiving om de beweging van verafgelegen astronomische objecten te bepalen.

Een ander roodverschuivingsmechanisme is er bij de waarnemingen van de spectrale roodverschuiving van verafgelegen sterrenstelsels, quasars en intergalactische gaswolken om proportioneel toe te nemen met hun afstand tot de waarnemer. Dit wordt gekoppeld aan het model dat de uitzetting van het heelal voorspelt zoals in de Big Bang theorie. Een derde soort van roodverschuiving, de gravitationele roodverschuiving, ook gekend als het 'Einstein effect', resulteert uit de uitzetting die zich voordoet in de algemene relativiteit nabij massieve objecten.

Sander

Vancanneyt Sander

Oprichter & beheerder van Spacepage & Poollicht.beSterrenkunde en ruimteweer redacteur.

Dit gebeurde vandaag in 2001

Het gebeurde toen

Vijftien jaar nadat de eerste module in de ruimte werd gebracht, brandt het Russische ruimtestation op in de atmosfeer van de Aarde. Het 130 ton zware ruimtestation dook met een snelheid van 8 km/s de dampkring binnen waarna het ruimtevaartuig in stukken brak als gevolg van de grote plotselinge afremming door de toenemende luchtdruk en de hoge temperatuur. Vanaf de Fiji-eilanden waren de verbrandende delen goed zichtbaar. Sommige brokstukken brandde niet helemaal op en stortte neer in het zuiden van de Stille Oceaan over een gebied van zo'n 5 000 kilometer lang en 200 kilometer breed.

Ontdek meer gebeurtenissen

Redacteurs gezocht

Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!

Wordt medewerker

Steun Spacepage

Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.

Sociale netwerken