Het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf Relativity Space is er niet in geslaagd om zijn 3D-geprinte Terran 1 raket tijdens de eerste lancering tot in een baan om de aarde te brengen. Ondanks een geslaagde lancering bleek er een probleem te zijn met de tweede rakettrap van de Terran 1. Volgens Relativity Space haalde het bedrijf toch genoeg data en kennis uit deze eerste mislukte testvlucht om in de toekomst te bewijzen dat 3D-geprinte raketten betrouwbaar en efficiënt kunnen zijn.
Tijdens deze eerste testvlucht vertrok de Terran 1 raket vanop het lanceercomplex 16 op de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida. De negen raketmotoren van de Terran 1 raket functioneerden de eerste drie minuten probleemloos maar kort daarna, op een hoogte van ongeveer 120 kilometer, bleek de tweede rakettrap van de Terran 1 raket niet te functioneren waardoor de raket niet in een baan om de aarde geraakte. Deze eerste testvlucht kreeg de naam 'Good Luck, Have Fun' en diende vooral als test om te zien of alle cruciale onderdelen correct functioneerden. Tijdens deze eerste lancering bevond zich in het vrachtruim van de raket dan ook geen satelliet. Wel heeft Relativity Space al contracten afgesloten met verschillende bedrijven en satellietoperatoren voor het lanceren van satellieten. Zo moet het bedrijf in de nabije toekomst satellieten in opdracht van Spaceflight Inc., Mu Space en Iridium in een baan om de aarde brengen.
Volgens Relativity Space is de Terran 1 raket tot op heden het grootste 3D-geprinte voorwerp dat de mens ooit heeft gemaakt. Zo werd maar liefst 85% van deze raket gemaakt met een 3D-printer. Op termijn wil Relativity Space 95% van de Terran 1 raket vervaardigen met 3D-geprinte onderdelen. De Terran 1 raket is 35,2 meter lang, bestaat uit twee rakettrappen en kan vrachten tot 1,4 ton tot in een lage baan om de aarde brengen. Ook moet het mogelijk zijn om met de Terran 1 raket satellieten tot 900 kilogram tot in een zon-synchrone baan om onze planeet te brengen. Om satellieten in de ruimte te kunnen brengen, werd de Terran 1 raket uitgerust met 9 Aeon 1 raketmotoren in de onderste trap die eveneens werden ontwikkeld door Relativity Space. De tweede rakettrap werd uitgerust met één AeonVac raketmotor. De motoren werken op vloeibaar methaan en vloeibare zuurstof (samen afgekort tot 'methalox'). Ook dit is een primeur in de ruimtevaart aangezien steeds meer commerciële ruimtevaartbedrijven gebruiken willen maken van methalox als brandstof. Doordat Relativity Space zijn Terran 1 raket op de markt aanbiedt aan 12 miljoen dollar per lancering wil dit nieuwe bedrijf een grote concurrent worden voor bedrijven als Rocket Lab en SpaceX.
Uiteindelijk wil Relativity Space een nog grotere raket ontwikkelen, de Terran R, die eveneens zal bestaan uit 3D-geprinte onderdelen en die ook volledig herbruikbaar zal zijn. Deze Terran R raket moet vrachten tot 20 ton tot in een lage baan om de aarde kunnen brengen en zal een lengte hebben van 66 meter. Met de Terran R wil het bedrijf rechtstreeks de concurrentie aangaan met SpaceX en zijn succesvolle Falcon 9 raket. Relativity Space werd in 2015 opgericht door Tim Ellis en Jordan Noone behoort tot één van de vele New Space ruimtevaartbedrijven waar ook bedrijven als Rocket Lab, Astra en SpaceX tot behoren. Tim Ellis werkte eerder bij het ruimtevaartbedrijf Blue Origin.
