NASA's Near-Earth Object Surveyor (NEO Surveyor), een nieuwe ruimtetelescoop die is ontworpen om te zoeken naar moeilijk te vinden asteroïden en kometen die in de buurt van de aarde komen, heeft onlangs een strenge technische evaluatie ondergaan. Nu gaat de missie over in de laatste ontwerp- en constructiefase en worden de technische basis, de kosten en de planning vastgelegd. De missie ondersteunt de doelstellingen van NASA's Planetary Defense Coordination Office (PDCO) in het NASA-hoofdkwartier in Washington.
De NASA Authorization Act van 2005 droeg NASA op om ten minste 90% van de objecten van meer dan 140 meter doorsnee die zich binnen een straal van 48 miljoen kilometer van onze planeet bevinden, te ontdekken en te karakteriseren. Objecten van deze omvang kunnen aanzienlijke regionale schade veroorzaken, of erger, als ze op de aarde inslaan.
"NEO Surveyor vertegenwoordigt de volgende generatie voor NASA's vermogen om snel potentieel gevaarlijke objecten nabij de aarde te detecteren, te volgen en te karakteriseren," zei Lindley Johnson, NASA's Planetary Defense Officer bij PDCO. "Grondtelescopen blijven essentieel voor ons om de hemel voortdurend in de gaten te houden, maar een infrarood observatorium in de ruimte is het ultieme hoogtepunt dat NASA's planetaire verdedigingsstrategie mogelijk zal maken."
Ze eerst vinden
NEO Surveyor wordt beheerd door NASA's Jet Propulsion Laboratory in Zuid-Californië en zal een miljoen mijl afleggen naar het L1 Lagrangepunt tussen de aarde en de zon, waar het ruimtevaartuig gedurende zijn vijfjarige primaire missie in een baan omheen zal draaien.
Vanaf deze locatie zal de NEO Surveyor het zonnestelsel bekijken in infrarode golflengten, licht dat onzichtbaar is voor het menselijk oog. Omdat die golflengten meestal door de aardatmosfeer worden tegengehouden, kunnen grotere observatoria op de grond objecten in de buurt van de aarde missen die deze ruimtetelescoop met zijn bescheiden lichtopening van bijna 50 centimeter kan waarnemen. De ultramoderne detectoren van NEO Surveyor zijn ontworpen om twee warmtegevoelige infraroodbanden waar te nemen die speciaal zijn gekozen om het ruimtevaartuig in staat te stellen de moeilijkst te vinden objecten in de buurt van de aarde op te sporen, zoals donkere asteroïden en kometen die weinig zichtbaar licht weerkaatsen. In de infrarode golflengten waarvoor NEO Surveyor gevoelig is, gloeien deze objecten op omdat ze door zonlicht worden verhit.
Bovendien zal NEO Surveyor asteroïden kunnen vinden die de aarde vanuit de richting van de zon benaderen, alsmede asteroïden die de baan van onze planeet volgen en volgen, waar zij gewoonlijk door het zonlicht worden verduisterd - objecten die bekend staan als Earth Trojans. "Voor het eerst in de geschiedenis van onze planeet ontwikkelen de bewoners van de aarde methoden om de aarde te beschermen door gevaarlijke asteroïden af te buigen", aldus Amy Mainzer, onderzoeksdirecteur van de missie aan de Universiteit van Arizona in Tucson. "Maar voordat we ze kunnen afbuigen, moeten we ze eerst vinden. NEO Surveyor zal een spelbreker zijn in dat streven."
De missie zal ook helpen om de samenstelling, vorm, rotatie en baan van bijna-aardeobjecten te karakteriseren. Hoewel de missie in de eerste plaats gericht is op de verdediging van planeten, kan deze informatie worden gebruikt om het ontstaan en de evolutie van asteroïden en kometen, die de oude bouwstenen van ons zonnestelsel vormen, beter te begrijpen. NEO Surveyor zal bij zijn lancering voortbouwen op de successen van zijn voorganger, de Near-Earth Object Wide-field Infrared Survey Explorer (NEOWISE). NEOWISE, dat na afloop van de WISE-ruimtetelescoop in 2011 werd hergebruikt, bleek zeer effectief in het detecteren en karakteriseren van bijna-aardeobjecten, maar NEO Surveyor is de eerste ruimtemissie die speciaal is gebouwd om grote aantallen van deze gevaarlijke asteroïden en kometen te vinden.
Reeds in uitvoering
Nadat de missie op 29 november deze mijlpaal had bereikt, kwam de ontwikkeling van belangrijke instrumenten op gang. Zo worden bijvoorbeeld de grote radiatoren gemaakt waarmee het systeem passief kan worden gekoeld. Om de zwakke infrarode gloed van asteroïden en kometen te detecteren, moeten de infrarooddetectoren van het instrument veel koeler zijn dan de elektronica van het ruimtevaartuig. De radiatoren zullen die belangrijke taak vervullen, zodat er geen complexe actieve koelsystemen nodig zijn.
Bovendien is begonnen met de bouw van de composietstutten die de instrumenten van de telescoop van het ruimtevaartuig zullen scheiden. De stutten zijn ontworpen als slechte warmtegeleiders en isoleren het koude instrument van het warme ruimtevaartuig en het zonneschild, dat zonlicht tegenhoudt dat anders het zicht van de telescoop op objecten nabij de aarde zou kunnen belemmeren en het instrument zou kunnen opwarmen. Er is ook vooruitgang geboekt bij de ontwikkeling van de infrarooddetectoren, bundelsplitsers, filters, elektronica en behuizing van het instrument. En er is begonnen aan de spiegel van de ruimtetelescoop, die zal worden gevormd uit een massief blok aluminium en gevormd door een op maat gemaakte diamantdraaimachine.
"Het projectteam, inclusief al onze institutionele en industriële medewerkers, is al druk bezig met het ontwerpen en fabriceren van componenten die uiteindelijk de vluchthardware zullen worden," aldus Tom Hoffman, NEO Surveyor projectmanager bij JPL. "Nu de missie deze nieuwe fase ingaat, zijn we enthousiast om aan deze unieke ruimtetelescoop te werken en kijken we al uit naar onze lancering en de start van onze belangrijke missie."
Meer over de missie
De missie is in opdracht van NASA's Planetary Science Division binnen het Science Mission Directorate; het programmatoezicht wordt verzorgd door de PDCO, die in 2016 is opgericht om de lopende inspanningen van het agentschap op het gebied van planetaire verdediging te beheren. NASA's Planetary Missions Program Office bij Marshall Space Flight Center verzorgt het programmabeheer voor NEO Surveyor.
Het project wordt ontwikkeld door JPL en wordt geleid door survey-directeur Amy Mainzer van de Universiteit van Arizona. Voor de bouw van het ruimtevaartuig en de instrumenten zijn contracten gesloten met gerenommeerde lucht- en ruimtevaartbedrijven, waaronder Ball Aerospace, Space Dynamics Laboratory en Teledyne. Het Laboratory for Atmospheric and Space Physics van de University of Colorado, Boulder, zal de operaties ondersteunen en IPAC-Caltech in Pasadena, Californië, is verantwoordelijk voor de verwerking van de onderzoeksgegevens en de productie van de gegevens van de missie. Caltech beheert JPL voor NASA.
Bron: NASA
