Heelal
NASA's James Webb Space Telescope heeft de ooit verborgen kenmerken van de protoster in de donkere wolk L1527 onthuld, en daarmee inzicht gegeven in het begin van een nieuwe ster. Deze brandende wolken in het stervormingsgebied van Taurus zijn alleen zichtbaar in infrarood licht, waardoor het een ideaal doelwit is voor Webb's Near-Infrared Camera (NIRCam).
Drie verschillende momenten van een verre supernova-explosie zijn op één moment vastgelegd door de Hubble-ruimtetelescoop. De ster explodeerde meer dan 11 miljard jaar geleden, toen het heelal minder dan een vijfde van zijn huidige leeftijd van 13,8 miljard jaar bedroeg. Dit is de eerste gedetailleerde blik op een supernova zo vroeg in de geschiedenis van het heelal.
Astronomen onder leiding van de Universiteit van Warwick hebben de oudste ster in ons melkwegstelsel geïdentificeerd die puin van rondcirkelende planetesimalen aanzuigt, waardoor het een van de oudste rotsachtige en ijzige planetenstelsels is die in de Melkweg zijn ontdekt.
Dit is geen etherisch landschap van vergeten graven. Noch zijn dit roetachtige vingers die zich uitstrekken. Deze pilaren, vol met gas en stof, 'begraven' sterren die zich in de loop van vele duizenden jaren langzaam vormen. De NASA/ESA/CSA James Webb Space Telescope heeft deze griezelige, extreem stoffige foto van de pilaren van de schepping gemaakt in mid-infrarood licht, een nieuwe kijk op een bekend landschap. Waarom roept mid-infrarood licht zo'n sombere, ijzingwekkende stemming op in Webb's Mid-Infrared Instrument (MIRI) beeld? Interstellair stof bedekt de scène. En terwijl het midden-infrarood licht gespecialiseerd is in de details van het stof, zijn de sterren op deze golflengte niet helder genoeg om zichtbaar te zijn. In plaats daarvan schitteren deze opdoemende, loodkleurige pilaren van gas en stof aan hun randen, die de activiteit binnenin verraden.
Hoewel astronomen de brokstukken van tientallen geëxplodeerde sterren in de Melkweg en nabijgelegen sterrenstelsels hebben gezien, is het vaak moeilijk om de tijdlijn van de ondergang van de ster te bepalen. Door de spectaculaire resten van een supernova in een naburig sterrenstelsel met NASA-telescopen te bestuderen, heeft een team van astronomen genoeg aanwijzingen gevonden om de klok terug te draaien.
Vandaag geeft ESA's Gaia-missie een nieuwe schat aan gegevens vrij over ons eigen melkwegstelsel. Astronomen beschrijven vreemde 'sterbevingen', stellair DNA, asymmetrische bewegingen en andere fascinerende inzichten in dit meest gedetailleerde onderzoek van de Melkweg tot nu toe.
De ster β Pictoris fascineert astronomen al dertig jaar omdat hij hen in staat stelt een planetenstelsel in wording waar te nemen. Het bestaat uit ten minste twee jonge planeten, en bevat ook kometen, die al in 1987 werden waargenomen. Dit waren de eerste kometen die ooit rond een andere ster dan de zon zijn waargenomen. Nu heeft een internationaal onderzoeksteam onder leiding van Alain Lecavelier des Etangs, CNRS-onderzoeker aan het Institut d'Astrophysique de Paris (CNRS/Sorbonne Université), dertig van dergelijke exokometen ontdekt en de grootte van hun kernen bepaald, die variëren van 3 tot 14 kilometer in diameter.
Het Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA), een gezamenlijk project van NASA en het Duitse ruimtevaartagentschap DLR, heeft de allereerste en meest gedetailleerde kaart gemaakt van de lange filamenten die het dichtste gedeelte van de armen van een melkwegstelsel omlijnen (galactische beenderen). Het is de meest gedetailleerde kaart van de magnetische velden van G47, een reusachtig filamenteus bot in de Melkweg. De resultaten zijn gepubliceerd in The Astrophysical Journal Letters.
Astronomen hebben mysterieuze radioflitsen waargenomen die afkomstig zijn van een onverwachte bron: een bolvormige sterrenhoop in het sterrenstelsel M81. Het is de dichtstbijzijnde bron van snelle radioflitsen die tot nu toe is gelokaliseerd. Snelle radioflitsen (Engels: fast radio bursts oftewel FRBs) zijn onvoorspelbare, extreem korte flitsen van radiostraling uit de ruimte. Astronomen proberen ze al te begrijpen sinds ze in 2007 voor het eerst werden ontdekt.
Met de IRAM NOEMA-telescoop in de Franse Alpen hebben astronomen voor het eerst een ver object waargenomen dat een schaduw werpt op de vroege, hete oerknalfase van ons heelal, waardoor een deel van het licht van de zogeheten kosmische achtergrondstraling wordt tegengehouden. Het object is een waterwolk die zo ver weg is dat we hem zien zoals hij er slechts 880 miljoen jaar na de oerknal uitzag.
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1974
De Sovjet-Unie brengen de 700ste militaire satelliet in de ruimte. Eenmaal een Russische militaire satelliet zich in de ruimte bevindt, krijgt deze de naam 'Kosmos' gevolgd door een volgnummer. Deze Kosmos 700 satelliet is van het type 'Parus' en wordt gebruikt voor navigatiedoeleinden. Alles samen werden er tussen 1974 en 2010 94 Parus-satellieten succesvol in een baan om de Aarde gebracht op een hoogte van ongeveer duizend kilometer boven het aardoppervlak.
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.
