Exoplaneten
De Amerikaanse Kepler ruimtetelescoop blijft astronomen verbazen. De planetenjager heeft maar liefst elf nieuwe planetenstelsels aan zijn lijst van ontdekkingen toegevoegd. Alles samen bevatten deze stelsels minstens 26 exoplaneten. Hierdoor is het aantal ontdekte Kepler-planeten in één keer verdubbeld.
Een internationaal team van sterrenkundigen en wetenschappers hebben met behulp van ondermeer de Kecktelescoop op Hawaii een exoplaneet ontdekt die mogelijk 'leefbaar' kan zijn. De planeet draait om de ster Gliese 667C en bevindt zich slechts 22 lichtjaar van de Aarde.
Na jaren van speculatie zijn astronomen op het Roque de los Muchachos observatorium (ORM) (Canarische eiland La Palma: 28°.4 latitude hoogte 2400m) met de voorbereidingen begonnen om de HARPS-North te installeren op de 3,58 m Galilei-telescoop. Vooreerst werd de 4,20 m William Herschel telescoop geselecteerd voor dit apparaat maar uiteindelijk koos het HARPS-team van de Universiteit van Genève voor de Telescopio Nazionale Galileo (TNG).
Astronomen hebben met behulp van de Amerikaanse Spitzer ruimtetelescoop een exoplaneet ontdekt die mogelijk veel kleiner is dan de Aarde. Het kleine hemellichaam zou slechts tweederde zo groot zijn als onze planeet (diameter van 8 400 kilometer). De kandidaat exoplaneet kreeg de naam 'UCF-1.01' en bevindt zich op slechts 33 lichtjaar van ons vandaan. Hierdoor krijgt dit hemellichaam ook meteen te eretitel van meest nabije aard-achtige exoplaneet.
Wetenschappers van de universiteit van Yale hebben een sterk vermoeden dat de exoplaneet 55 Cancri e voor een groot deel bestaat uit diamant. Deze exoplaneet is tweemaal zo groot als de Aarde en heeft een massa die acht maal zo groot is als onze planeet. Hierdoor behoort deze exoplaneet officieel ook tot de 'superaardes'.
Twee amateurs, Kian Jek uit San Fransisco en Robert Gagliano uit Arizona, hebben met behulp van de website 'planethunters.org' een exoplaneet ontdekt die deel uitmaakt van een viervoudig stersysteem. De planeet, PH-1, heeft een massa vermoedelijk tussen de twintig en vijftig aardmassa’s en is 5 000 lichtjaar van de Aarde verwijderd.
Het Europese ruimtevaartagentschap ESA heeft laten weten dat het in 2017 een kleine ruimtetelescoop in de ruimte wil brengen die specifiek gaat jagen op zogenaamde 'superaardes'. Superaardes zijn rotsachtige planeten met een vast oppervlak die zich in banen rondom andere sterren bevinden met een massa groter dan de Aarde maar kleiner dan die van Uranus of Neptunus.
Sterrenkundigen hebben een nieuwe zogenaamde 'superaarde' ontdekt die volgens de ontdekkers zich in de leefbare zone bevindt rond zijn moederster. Superaardes zijn planeten die iets groter zijn dan de Aarde. De bijzondere exoplaneet draait rondom de ster HD 40307 en maakt deel uit van een planetenstelsel van zes planeten. Wat de superaarde nog meer doet opvallen is dat deze zich 'slechts' op een afstand van 42 lichtjaar van de Aarde bevindt. In de sterrenkunde is dit 'vlakbij'.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft laten weten dat de missie van de Kepler ruimtetelescoop volbracht is en het project met vier jaar verlengd wordt. Kepler speurt naar planeten rondom andere sterren en heeft de afgelopen jaren al meer dan 2 300 kandidaat exoplaneten opgespoord waarvan ongeveer honderd bevestigd zijn als echte planeten.
Astronomen zijn aan de hand van gegevens, afkomstig van de Amerikaanse Kepler ruimtetelescoop, tot de conclusie gekomen dat 17 procent van alle sterren in het bezit zijn van een planeet ter grootte van de Aarde die zich in een omloopbaan bevindt die kleiner is dan die van Mercurius. Aangezien er zich in ons sterrenstelsel, de Melkweg, 100 tot 200 miljard sterren bevinden, resulteert dit dus in 17 tot 34 miljard zogenaamde 'hete Aardes'.
Het heelal
Theorie
Objecten in het heelal
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1986
Het Amerikaanse ruimteveer Challenger (STS-51-L) spat 73 seconden na de start van de lancering uit elkaar als gevolg van een brandstoflek in de rechterstuwraket. Zeven astronauten, waaronder de lerares Christa McAuliffe komen hierbij om het leven. Voor de Verenigde Staten, en de rest van de wereld die de lancering rechtstreeks volgden, was dit een grote ramp. De officiële onderzoekscommissie die na de ramp door toenmalig president Ronald Reagan werd ingesteld, concludeerde dat de waterstof en zuurstof, aan boord van de externe brandstoftank, in een grote wolk weliswaar zeer snel verbrandden, maar dat van explosieve verbranding geen sprake was. Het ruimteveer Challenger bevond zich midden in het inferno van de verbrandende brandstoffen en werd uiteindelijk uit elkaar gerukt. Foto: NASA
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.