De STS-2 ruimtemissie was de tweede bemande Amerikaanse Space Shuttle-missie uit het Space Transportation System (STS) programma van de ruimtevaartorganisatie NASA. Deze ruimtevlucht ging van start op 12 november 1981 en werd uitgevoerd met het ruimteveer Columbia dat bemand werd door twee Amerikaanse astronauten. Gedurende deze ruimtevlucht werd voor het eerst het Remote Manipulator System (RMS) gebruikt. Deze Canadese robotarm zou later gebruikt worden om satellieten met op te vangen of uit te zetten of om onderdelen aan een ruimtestation vast te hechten. Opvallend aan de STS-2 missie was dat dit de laatste keer was dat een ruimtevlucht werd uitgevoerd met astronauten die voor het eerst de ruimte ingingen.
STS-3 was de derde bemande Amerikaanse Space Shuttle-missie. Deze ruimtevlucht ging op 22 maart 1982 van start en werd uitgevoerd met het ruimteveer Columbia. Dit was de eerste lancering van een Amerikaans ruimteveer waarbij de External Tank (ET) niet wit was geverfd maar in z’n oorspronkelijke kleur gelaten werd om op deze manier overtollig gewicht te besparen. Ook was dit de eerste en enige missie waarbij op de White Sands Space Harbor landingsbaan in de Amerikaanse staat New Mexico werd geland. Doel van deze derde Space Transportation System (STS) missie was om het Remote Manipulator System (RMS) robotarm verder te testen en om voor het eerst verschillende experimenten in het ruimteveer uit te voeren.
Op 27 juni 1982 ging de vierde Amerikaanse Space Shuttle-missie van start toen de krachtige raketmotoren van het ruimteveer Columbia tot ontbranding werden gebracht op het lanceercomplex 39A van het Kennedy Space Center. Dit was de laatste testmissie van het Space Transportation System (STS) programma van de ruimtevaartorganisatie NASA. Aan boord van het ruimteveer Columbia bevonden zich twee astronauten die ondermeer medische experimenten uitvoerden op zichzelf in het kader van verschillende studentenprojecten. In het laadruim van het ruimteveer bevond zich voor het eerst een commerciële vracht alsook voor het eerst een geheime lading afkomstig van het Amerikaanse leger. Na deze vierde testmissie werd de Space Shuttle door de NASA officieel als operationeel verklaard.
STS-5 was de vijfde missie uit het Amerikaanse Space Transportation System (STS) ruimteprogramma van de ruimtevaartorganisatie NASA en was de eerste echte missie na vier eerdere testvluchten. Op 11 november 1982 ging de vijfde Space Shuttle-missie van start met als belangrijkste doel twee communicatiesatellieten uit te zetten in een baan om de Aarde. Tijdens deze ruimtevlucht zou normaal ook de eerste ruimtewandeling uit het STS programma worden uitgevoerd maar omwille van een probleem met de ruimtepakken ging dit niet door. Bijzonder aan deze ruimtemissie was dat de vier astronauten aan boord van het ruimteveer Columbia tijdens de lancering en landing geen drukpakken droegen en het ruimteveer opnieuw op het geplande tijdstip werd gelanceerd waardoor men meer vertrouwen kreeg in het STS programma.
Op 4 april 1983 ging de zesde Space Shuttle-missie van start. Dit was meteen ook de eerste ruimtevlucht van het nieuwe Amerikaanse ruimteveer Challenger. Aan boord van dit ruimteveer bevonden zich vier astronauten en het hoofddoel van deze missie was om de eerste Tracking and Data Relay Satellite (TDRS) kunstmaan van de ruimtevaartorganisatie NASA uit te zetten. Daarnaast zou men tijdens de STS-6 ruimtevlucht ook de eerste ruimtewandeling uit het Space Transportation System (STS) programma uitvoeren die oorspronkelijk gepland was voor de STS-5 missie. Bijzonder aan deze STS-6 missie was dat er voor eerst ook gebruik werd gemaakt van een nieuwe lichtgewicht External Tank (ET) en twee nieuwe lichtgewicht Solid Rocket Boosters (SRB's) omhulsels.
De Amerikaanse bemande ruimtevlucht STS-7 was de zevende missie uit het Space Transportation System programma en werd uitgevoerd met het ruimteveer Challenger die voor de tweede maal de ruimte inging. Aan boord van dit ruimteveer bevonden zich voor het eerst vijf bemanningsleden waaronder de Amerikaanse astronaute Sally Ride die hierdoor de eerste Amerikaanse vrouw werd in een baan om de Aarde. In het vrachtruim van de Challenger bevonden zich twee communicatiesatellieten en voor het eerst werd ook de Shuttle Pallet Satellite (SPAS-1) meegenomen dat ontwikkeld werd door een ruimtevaartbedrijf in West Duitsland en tal van experimenten aan boord had. Deze missie duurde in totaal 6 dagen en 2 uur en net als de vorige STS missies bleek deze ruimtevlucht een groot succes te zijn.
Tijdens de STS-8 ruimtemissie werd het Amerikaanse ruimteveer Challenger voor de derde maal gelanceerd. Dit was de eerste nachtelijke lancering en landing van een Amerikaans ruimteveer. Aan boord van de Challenger bevonden zich vijf Amerikaanse astronauten waaronder de eerste Afro-Amerikaan. In het laadruim van het ruimteveer bevond zich ondermeer de Indiase INSAT 1B kunstmaan. Deze missie duurde iets meer dan zes dagen en aan boord van de Challenger bevonden zich naast de verschillende wetenschappelijke experimenten ook meer dan 260 000 postzegels die na deze ruimtevlucht verkocht werden aan het grote publiek.
De Amerikaanse STS-8 ruimtemissie was de negende ruimtevlucht uit het Space Transportation System programma van de NASA en tijdens deze tiendaagse missie werden tientallen wetenschappelijke experimenten uitgevoerd in het door Europa gebouwde Spacelab ruimtelabo dat voor het eerst in de ruimte gebracht werd. Deze bemande ruimtevlucht werd uitgevoerd met het ruimteveer Columbia en voor het eerst bestond de bemanning uit 6 astronauten waaronder de eerste niet-Amerikaanse ruimtevaarder Ulf Merbold.
De tiende missie van een Amerikaanse Space Shuttle kreeg de naam STS-41-B en was de vierde ruimtevlucht van het ruimteveer Challenger. Tijdens deze missie zou de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA proberen om nog één laatste record te vestigen uit de geschiedenis van de bemande ruimtevaart namelijk het uitvoeren van een ruimtewandeling waarbij de astronaut zich op eigen kracht voortbeweegt en niet afhankelijk is van zijn ruimtetuig. Hiervoor werd speciaal de Manned Maneuvering Unit (MMU) ontwikkeld waarmee astronaut Bruce McCandless uiteindelijk het record vestigde. Ondanks dit grote succes kende deze missie ook enkele tegenslagen doordat twee satellieten in een te lage baan om de Aarde terechtkwamen en de robotarm van het ruimteveer niet goed functioneerde.
Op 6 april 1984 ging de elfde Space Transportation System (STS) missie van start toen het ruimteveer Challenger voor de vijfde maal werd gelanceerd voor de STS-41-C missie. Het ruimteveer had aan boord een bemanning van vijf astronauten en kenmerkend aan deze missie was dat een Amerikaans ruimteveer voor de eerste keer een hoogte van meer dan 550 kilometer bereikte door middel van gebruik te maken van het Orbiter Maneuvering System. De twee hoofddoelen van de missie waren de Long Duration Exposure Facility (LDEF) uit te zetten in een baan om de Aarde en om een satelliet terug op te vangen en deze te herstellen in het laadruim van het ruimteveer.
In het Verenigd Koninkrijk wordt de Astronomical Society of London opgericht dat in 1831 haar naam veranderde in Royal Astronomical Society (RAS). Vandaag de dag is deze organisatie de Britse tak van de Internationale Astronomische Unie en lid van de Science Council. De eerste president van het genootschap was William Herschel en later werden ook nog bekende Britse astronomen als John Couch Adams, William Lassell en Frank Dyson president van de RAS. De organisatie telt inmiddels ongeveer 3 000 leden waarvan een derde buiten het Verenigd Koninkrijk woont en maandelijks wordt er een bijeenkomst georganiseerd waarbij centrale onderwerpen van astronomie en geofysica worden behandeld. Foto: RAS
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.