Het Amerikaanse Mars Exploration Rover ruimteprogramma is ongetwijfeld tot op heden één van de meest complexe en succesvolle ruimtemissies voor de studie van de planeet Mars. Het ruimteprogramma bestond uit twee vrijwel identieke robotwagentjes die in 2004 een zachte landing maakten op het oppervlak van Mars. Vandaag de dag (augustus 2012) rijdt nog steeds één van de twee rovers rond op het oppervlak van de 'rode planeet'. De missie van de tweede rover, Spirit, werd op 25 mei 2011 officieel stopgezet.
Mars Express was de eerste Europese onbemande Marsverkenner. Het ruimtetuig werd op 2 juni 2003 gelanceerd door een Soyuz-FG draagraket vanop de Baikonur lanceerbasis in Kazachstan. Naast de hoofdsonde werd ook nog de kleine lander Beagle 2 naar Mars meegestuurd waarmee men helaas alle contact verloor kort nadat deze zich loskoppelde van de Mars Express. Ondanks het verlies van Beagle 2 mag de Europese planetaire ruimtesonde Mars Express omschreven worden als één van de grootste successen uit de Europese ruimtevaart.
Phobos was de naam van een onbemand Russisch ruimteproject waarbij de Sovjet-Unie twee ruimtesondes lanceeerde die de planeet Mars en zijn twee maantjes van nabij moesten bestuderen. Beide tuigen werden in juli 1988 gelanceerd van op de Baikonur lanceerbasis in Kazachstan. Dit hele project was in samenwerking met 14 andere landen waaronder Zweden, Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk, West Duitsland en Amerika die ondermeer wetenschappelijke instrumenten ontwikkelden voor deze ruimtetuigen. De twee Phobos Marsverkenners hadden als belangrijkste taken onze zon te observeren tijdens hun reis naar Mars alsook de atmosfeer en het oppervlak van de rode planeet te bestuderen. Beide ruimtetuigen werden geplaagd door technische problemen en slechts een van hen stuurde foto's terug naar de Aarde van het Marsoppervlak.
De Amerikaanse Viking 1 Marslander was de eerste van twee identieke ruimtetuigen die in 1975 gelanceerd werden vanop de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida. Beide ruimtetuigen maakten een zachte landing op het Marsoppervlak en stuurden hiervan tal van prachtige foto's terug naar de Aarde. Met deze dure ruimtemissies wou het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA meer leren over de samenstelling, het klimaat en het oppervlak van de planeet Mars. Uiteindelijk zouden beide projecten een zeer groot succes worden. Dit was de eerste maal dat een Amerikaans tuig landde op het oppervlak van Mars en dankzij deze ruimtetuigen zag men op Aarde nu voor het eerst het oppervlak van deze fascinerende planeet in kleur.
Het Amerikaanse ruimtetuig Mars Climate Orbiter was een van de twee onbemande Marsverkenners uit het Mars Surveyor '98 programma van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA. Het had als belangrijkste doel het klimaat, weer en water op Mars te bestuderen om op deze manier een beter beeld te krijgen over de atmosfeer en klimaatsveranderingen van deze planeet. Normaal had deze ruimtesonde zich in een baan om Mars moeten begeven op een hoogte van 150 kilometer van het Marsoppervlak maar wegens een navigatiefout ging dit ruimtetuig verloren in de atmosfeer van Mars kort nadat deze er was aangekomen.
Naast de Mars Climate Orbiter maakte de Mars Polar Lander eveneens deel uit van het Amerikaanse Mars Surveyor '98 ruimteprogramma van de NASA. Deze missie had als belangrijkste doel een tuig te laten landen in het Zuidelijke poolgebied van de planeet Mars waar de lander tal van atmosferische en meteorlogische onderzoeken zou uitvoeren om op deze manier meer te leren over het klimaat op Mars. Net als de Mars Climate Orbiter ging ook de Mars Polar Lander verloren toen deze aankwam bij de rode planeet door een nog onbekende reden. Het verlies van beide ruimtetuigen zorgde ervoor dat het Marsprogramma van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA in een diepe crisis terechtkwam.
De Amerikaanse ruimtesonde Mars Observer was het eerste ruimtetuig in meer dan 20 jaar dat door het Amerikaanse ruimtevaartagentschap NASA naar de planeet Mars werd gestuurd. Deze sonde had als belangrijkste taken het klimaat, de atmosfeer, de samenstelling en het magnetisch veld van deze planeet te onderzoeken. Op 25 september 1992 werd de Mars Observer probleemloos in de ruimte gebracht maar drie dagen voor deze Marsverkenner zich in een baan om de rode planeet zou begeven, verloor de vluchtleiding op 21 augustus 1993 alle contact met de sonde en werd de communicatie nooit meer hersteld. Voor het Amerikaanse ruimtevaartagentschap was dit verlies een grote klap en tot op heden is oorzaak van dit verlies nog steeds onbekend.
Nozomi (ook wel Planet-B genoemd) betekent in het Japans zoveel als "hoop". Dit Japanse ruimtetuig werd op 3 juli 1998 gelanceerd met als doel meer te leren over de bovenste lagen van de atmosfeer van de planeet Mars en welk effect de zonnewind heeft op deze luchtlagen. Deze 258 kilogram zware ruimtesonde werd ontwikkeld door het Japanse Institute of Space and Astronautical Science (ISAS) maar helaas werd dit ruimtetuig geplaagd door tal van problemen en werd deze missie stopgezet toen de Marssonde zich niet in de juiste positie kon brengen wan- neer deze op 9 december 2003 aankwam bij Mars.
Mars 96 was een onbemande Russische ruimtesonde die in 1996 gelanceerd werd. Ondanks zijn vele doelstellingen, tal van wetenschappelijke instrumenten en prestigieuze missie ging het ruimtetuig kort na de lancering verloren door het falen van een rakettrap. Normaal had de Mars 96 ruimtesonde de atmosfeer en het oppervlak van de rode planeet uitvoerig moeten bestuderen terwijl er vier kleinere tuigjes naar het oppervlak van Mars gestuurd werden voor geologisch en meteorologisch onderzoek. Door deze missie zouden wetenschappers tal van vragen kunnen beantwoorden en zou men een beter beeld krijgen over de evolutie van Mars.
De Amerikaanse Mariner 9 ruimtesonde maakte deel uit van het Mariner ruimteprogramma en werd op 30 mei 1971 gelanceerd vanop Cape Canaveral. Aan boord beschikte Mariner 9 over instrumenten die eerder ook al gebruikt werden bij de Mariner 6 en 7 missies. Het tuig kwam na een reis van bijna 400 miljoen kilometer op 14 november 1971 aan bij Mars. Na enkele maanden uitstel, wegens een onverwachte stofstorm, stuurde Mariner 9 duizenden foto's terug naar de Aarde waarop wetenschappers voor het eerst de reusachtige vulkanen, ravijnen en poolkappen te zien kregen.
In de Verenigde Staten wordt voor het eerst geprobeert om een satelliet in de ruimte te brengen door middel van een Vanguard raket. Twee seconden na de lancering explodeert de raket op het lanceerplatform. Opnieuw is dit een tegenslag voor het nog jonge Amerikaanse ruimtevaartprogramma dat na de lancering van de Russische Spoetnik 1 achterop loopt in de wedloop naar de ruimte. Foto: US NAVY
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.