De Zarya module was de eerste module die in de ruimte werd gebracht voor de bouw van het internationale ruimtestation ISS. Deze meer dan 19 ton zware ruimtemodule behoort tot het Russische segment van het ISS en was gedurende de eerste jaren van de assemblage van het ISS één de belangrijkste onderdelen aangezien deze module dienst deed als opslagruimte en energiebevoorrader. Oorspronkelijk zou een soortgelijke module als Zarya gebruikt worden bij het Russische ruimtestation Mir maar na het stopzetten van het Mir-programma besloot men deze module te gebruiken voor de bouw van het ISS.
De bouw van het internationaal ruimtestation ISS is ongetwijfeld één van de grootste ruimtevaartprojecten uit de geschiedenis van de mens maar vele stellen zich de vraag wat dit uiteindelijk allemaal kost. Die vraag beantwoorden is niet zo gemakkelijk omdat de bouw van dit project loopt over verschillende jaren en betaald wordt door verschillende landen en ruimtevaartorganisaties.
De Unity module was het eerste Amerikaanse onderdeel dat gekoppeld werd aan het internationale ruimtestation ISS. Deze kleine module werd op 4 december 1998 in de ruimte in gebracht door het Amerikaanse ruimteveer Endeavour waarna deze door de bemanning van het ruimteveer op 6 december 1998 werd vastgemaakt aan de Russische Zarya module. De Unity module werd gebouwd door het Amerikaanse lucht en ruimtevaartbedrijf Boeing en bestaat uit zes toegangspoorten waaraan andere ISS modules ISS werden aan vastgemaakt.
Destiny is de naam van het Amerikaanse ruimtelabo dat deel uitmaakt van het internationale ruimtestation ISS. Deze 14,5 ton zware module werd vanaf 1995 tot 1998 door het Amerikaanse lucht en ruimtevaartbedrijf Boeing gebouwd in de faciliteiten van het Marshall Space Flight Center in Alabama. Na zijn lancering in februari 2001 werd dit gevaarte tijdens de STS-98 ruimtemissie uiteindelijk vastgemaakt aan het ISS. Deze module is één van de grootste en belangrijkste Amerikaanse bijdrages aan het internationale ruimtestation ISS aangezien Destiny vooral gebruikt wordt voor wetenschappelijk onderzoek.
De Joint Airlock, ook wel 'Quest' genoemd wordt, werd speciaal ontworpen om bemanningsleden aan boord van het internationale ruimtestation ISS de kans te geven zich buiten het ruimtestation te begeven tijdens ruimtewandelingen. Voor deze kleine module werd vastgemaakt aan het ISS konden ruimtevaarders enkel maar een ruimtewandeling uitvoeren vanuit de Russische Zvezda module of vanuit een Amerikaans ruimteveer. Dankzij de Joint Airlock kunnen nu zowel Amerikaanse alsook Russische ruimtevaarders zich buiten het ruimtestation begeven door middel van één speciale luchtsluis.
De Zvezda module was het derde segment dat aan het internationale ruimtestation ISS werd gekoppeld. Deze meer dan 20 ton zware module werd op 12 juli 2000 vanop de Bajkonoer lanceerbasis in Kazachstan gelanceerd door een krachtige Russische Proton raket waarna de ruimtemodule werd vastgehecht aan de Zarya module. Zvezda is de belangrijkste leef- en werkruimte van het Russische segment van het ISS.
Het Mobile Servicing System (MSS) is een bestuurbare robot die aan het ISS ruimtestation bevestigd werd. Hiermee kunnen de bemanningsleden van het ISS zowel onderhoudswerken met uitvoeren aan het ruimtestation als ook wetenschappelijk werk met verrichten. Deze MSS bestaat uit een Mobile Base, de Space Station Remote Manipulator en de Special Purpose Dexterous Manipulator die elk apart aan het ISS gemonteerd werden en samen één geheel vormen.
De Multi-Purpose Logistics Module (MPLM) was een grote, cilindervormige container dat kon worden meegenomen aan boord van het vrachtruim van het Amerikaanse ruimteveer. Deze module deed dienst als vracht of cargomodule bij het bevoorraden van het internationale ruimtestation ISS. De MPLM bevoorradingsmodules werkten in dienst, en waren ook eigendom, van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA maar werden gebouwd door Italië. Dankzij deze modules kon men het ISS extra bevoorraden tijdens bemande ruimtemissie met Amerikaanse ruimteveren.
De Cupola (Italiaans voor 'koepel') module is een door Europa gebouwd observatorium dat in februari 2010 werd vastgehecht aan het internationale ruimtestation ISS. Vanuit dit kleine observatorium hebben de ruimtevaarders aan boord van het ruimtestation een fantastisch zicht op de Aarde en op andere segmenten van het ruimtestation.
De European Robotic Arm is een Europese intelligente robot die aan het Russische gedeelte van het ISS ruimtestation zal gekoppeld worden. Deze werd gebouwd in opdracht van de ESA door ruimtevaartbedrijven uit 8 Europese landen onder leiding van het Nederlandse ruimtevaartagentschap.
Twee kleine sondes maken zich los van de Amerikaanse ruimtesonde Deep Space 2 en begeven zich naar het Marsoppervlak. Helaas verloor men tijdens de afdaling naar het Marsoppervlak alle communicatie met de twee sondes. De probes wogen in totaal slechts 3,6 kg en waren bedoeld om als eerste ruimtetuigen ooit onder de oppervlakte van een andere planeet door te dringen. Het onderste deel zou zich 0,6 meter diep in de Marsbodem penetreren en het bovenste deel zou op het oppervlak blijven om data door te sturen naar de Mars Global Surveyor. Foto: NASA
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerDeze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.