Op 4 april 1983 ging de zesde Space Shuttle-missie van start. Dit was meteen ook de eerste ruimtevlucht van het nieuwe Amerikaanse ruimteveer Challenger. Aan boord van dit ruimteveer bevonden zich vier astronauten en het hoofddoel van deze missie was om de eerste Tracking and Data Relay Satellite (TDRS) kunstmaan van de ruimtevaartorganisatie NASA uit te zetten. Daarnaast zou men tijdens de STS-6 ruimtevlucht ook de eerste ruimtewandeling uit het Space Transportation System (STS) programma uitvoeren die oorspronkelijk gepland was voor de STS-5 missie. Bijzonder aan deze STS-6 missie was dat er voor eerst ook gebruik werd gemaakt van een nieuwe lichtgewicht External Tank (ET) en twee nieuwe lichtgewicht Solid Rocket Boosters (SRB's) omhulsels.
Crew info
De bemanning van deze zesde Space Shuttle-missie bestond uit gezagvoerder Paul J. Weitz, piloot Karol J. Bobko en de twee Mission Specialists Donald H. Peterson en F. Story Musgrave. Enkel gezagvoerder Weitz had al eerder een ruimtevlucht gemaakt tijdens de Skylab 3 missie. Voor zijn drie andere collega’s was dit hun eerste ruimteavontuur. Piloot Bobko maakte oorspronkelijk deel uit van het Amerikaanse militaire Manned Orbiting Laboratory (MOL) ruimteprogramma maar toen dit werd stopgezet, ging hij in 1969 werken voor NASA. Na de STS-6 missie ging Karol Bobko nog tweemaal de ruimte in tijdens de STS-51-D en STS-51-J Space Shuttle-missies. Mission Specialist Story Musgrave maakte na de STS-6 ruimtevlucht nog eens deel uit van vijf andere Space Shuttle crews tijdens de STS-51-F, STS-33, STS-44, STS-61 en STS-80 ruimtevluchten.
De STS-6 bemanning - Foto: NASA
Lancering en missie
Oorspronkelijk had de eerste vlucht van het nieuwe ruimteveer Challenger op 30 januari 1983 moeten starten. Doordat men een waterstoflek ontdekte in één van de hoofd raketmotoren (Space Shuttle Main Engines) werd deze missie uitgesteld en werd er één raketmotor vervangen en twee andere hersteld. Ondertussen zorgde een hevig onweer boven het Kennedy Space Center in Florida er ook voor dat de eerste Tracking and Data Relay Satellite (TDRS) schade opliep toen deze zich in de laadzaal van het lanceercomplex bevond waardoor deze kunstmaan opnieuw tal van controles moest ondergaan. Uiteindelijk werd op 4 april 1983 het ruimteveer Challenger dan toch voor een eerste maal gelanceerd en werd dit nieuwe ruimteveer probleemloos in een lage baan om de Aarde gebracht met behulp van de twee Solid Rocket Boosters (SRB's) boosterraketten en de External Tank (ET) brandstoftank. De vier astronauten aan boord van het ruimteveer Challenger slaagden er probleemloos in de 100 miljoen dollar dure TDRS satelliet uit te zetten in een lage elliptische baan om onze planeet waarna deze 2,2 ton zware communicatiesatelliet zich met behulp van een Inertial Upper Stage (IUS) raketmotor tot in een geostationaire baan om de Aarde bracht. Voor de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie was het uitzetten van de eerste TDRS satelliet van bijzonder groot belang aangezien dit de eerste kunstmaan was uit een nieuw netwerk van communicatiesatellieten dat zou gebruikt worden voor communicatie bij bemande ruimtemissies. Doordat de TDRS-satellieten zich in een geosynchrone baan om de Aarde bevonden, kon men vrijwel continu contact houden met ruimtetuigen die rond de Aarde cirkelen.
Story Musgrave tijdens de eerste ruimtewandeling uit het STS programma - Foto: NASA
Op 8 april 1983 slaagden de twee astronauten Musgrave en Peterson er uiteindelijk ook in om de eerste ruimtewandeling uit het STS-programma uit te voeren. In totaal verbleven beide ruimtevaarders 4 uur en 10 mimunten in het laadruim van het ruimteveer Challenger. Tijdens deze eerste STS-ruimtewandeling werden de nieuwe ruimtepakken uitvoerig getest op hun handigheid en voerden de twe astronauten in het vrachtruim van het ruimteveer gesimuleerde herstellingswerkzaamheden uit. Voor de ruimtevaartorganisatie NASA was dit opnieuw een belangrijk moment aangezien de Space Shuttle vanaf nu ook kon gebruikt worden voor ruimtewandelingen. Naast de eerste TDRS kunstmaan bevonden zich in het laadruim van de Challenger ook drie Getaway Spacial (GAS) containers waarin zich verschillende expreimenten bevonden. Het ruimteveer keerde uiteindelijk op 9 april 1983 terug naar de Aarde en landde na een reis van 5 dagen en 23 minuten op landingsbaan 22 van de Edwards Air Force Base in Californië. Hiermee zat de eerste missie van het ruimteveer Challenger er op. Het ruimteveer werd op 16 april 1983 op de rug van een aangepaste Beoing 747 terug gevlogen naar het Kennedy Space Center in Florida waar het ruimtevaartuig werd klaargemaakt voor zijn volgende missie.
Cijfers en overzicht
- 6de bemande Amerikaanse Space Shuttle missie
- Aantal astronauten: 4
- Duur missie: 5 dagen, 23 minuten
- Aantal omwentelingen: 80
- Baan coördinaten: 288 x 295 kilometer
- Hellingshoek van de baan: 28.5°
- Afgelegde afstand: 3.370.437 kilometer
