Een protoplanetaire nevel is een astronomisch object welke zich vormt wanneer een ster evolueert in een planetaire nevel. Eenmaal een ster aan het einde van haar levensjaren is gekomen, stoot deze zijn buitenste lagen af waardoor ze een protoplanetaire nevel vormt. Deze straalt een sterke infrarode straling uit en vormt uiteindelijk een reflectienevel.
Protoplanetaire nevels kunnen meer dan 1000 jaar bestaan. Wanneer meer en meer materiaal van het oppervlak van de ster verdwijnt, worden steeds diepere lagen blootgesteld die aanzienlijk heter zijn. Wanneer het oppervlak van de ster 30 000 graden Kelvin bereikt, is er voldoende ultraviolette straling aanwezig om het uitgestoten gas te ioniseren. Vanaf dit moment wordt de protoplanetaire nevel een emissienevel en een volledig grootgebrachte planetaire nevel. In sommige gevallen wordt een protoplanetaire nevel nooit een planetaire nevel wanneer de uitgestoten gassen zich uitzetten en zich verspreiden voordat de ster ioniserende straling uitstraalt. In dit geval krijgt het object soms de naam luie planetaire nevel.
