De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft op 31 mei in Chicago laten weten dat ze de Parker Solar Probe in juli 2018 in de ruimte gaan brengen. De Parker Solar Probe, voorheen bekend als de Solar Probe Plus, moet de buitenkant van de corona van de Zon bereiken om er vervolgens doorheen te vliegen. Op deze manier willen NASA en haar wetenschappers zoveel mogelijk informatie verzamelen over wat er zich precies afspeelt in de buurt van de Zon. De nieuwe naam van dit project is een eerbetoon aan astrofysicus Eugene Parker die 60 jaar geleden het bestaan van de zonnewind heeft voorspeld.
Nadat de Parker Solar Probe in juli 2018 in de ruimte zal gebracht worden met behulp van een krachtige Delta V Heavy raket, zal de onbemande ruimtesonde zich in 2025 tot op een afstand van ongeveer 6,3 miljoen kilometer van het oppervlak van onze ster begeven. Dit is veel dichter bij de Zon dan de afstand van de dichtste planeet, Mercurius, tot onze ster. Ter vergelijking: de Aarde bevindt zich op een afstand van ongeveer 150 miljoen kilometer van de Zon. Dit zal de eerste maal zijn dat een door de mens gebouwd ruimtetuig zich zo dicht bij de Zon zal begeven. Om tot bij deze locatie te geraken, zal de Parker Solar Probe gebruik maken van de zwaartekracht van de planeet Venus om de Zon te bereiken. Het spreekt dan ook voor zich dat het op die locatie extreem warm is. Zo zal de ruimtesonde gebouwd worden om te kunnen functioneren in een omgeving van ongeveer 1.377 graden Celsius. Voor NASA en haar ingenieurs is de grootste uitdaging van deze missie er dan ook voor zorgen dat de Parker Solar Probe blijft functioneren wanneer deze zich doorheen corona (het buitenste deel van de zonneatmosfeer) begeeft. Zo zal het ruimtetuig uitgerust worden met een uit composietmateriaal vervaardigt hitteschild dat maar liefst 11,4 centimeter dik is. Eenmaal op het dichtste punt bij de Zon zal de ruimtesonde zich achter zijn hitteschild plooien zodat men toch nog de atmosfeer kan onderzoeken. Dit onderzoek zal worden uitgevoerd met vier belangrijke instrumenten die onder meer opnamen van de corona en de zonnewind gaan maken alsook metingen moeten uitvoeren over elektronen, protonen en elektrische en magnetische velden en golven.
De belangrijkste reden waarom NASA een ruimtesonde naar de Zon stuurt, is om meer te leren over de atmosfeer van onze ster. Gek genoeg is de atmosfeer van de Zon veel warmer dan het oppervlak zelf. Dit gaat tegen de beginselen van de fysica in waardoor er iets moet zijn in de atmosfeer van de Zon wat we vandaag de dag nog niet kennen of begrijpen. Wanneer wetenschappers meer leren over de atmosfeer van de Zon zal men ook meer te weten komen over het ruimteweer. Dit is de invloed van de Zon op haar omgeving en op het geomagnetisch veld van onze planeet. Fenomenen zoals magnetische stormen, het noorderlicht en zonnestormen worden veroorzaakt door de zonneatmosfeer en kunnen een grote invloed hebben op de Aarde en ons dagelijks leven aangezien dit voor stroom- en navigatiestoringen en het uitvallen van computersystemen kan zorgen. Doordat onderzoek van onze ster belangrijk is voor onze planeet en de mens zal ook Europa in 2018 een onbemande ruimtesonde naar de Zon sturen die deze van verder zal bestuderen. Hieronder kan u een filmpje bekijken over de Parker Solar Probe!
