Op het Xichang Satellite Launch Center in China staat momenteel een Chang Zheng 3B (CZ-3B) draagraket klaar met in zijn vrachtruim de eerste Chinese Maanlander en Maanrover. Indien alles verloopt zoals gepland, moet de Chang'e 3 Maanlander op 1 december 2013 in de ruimte gebracht worden waarna deze twee weken later moet landen op het oppervlak van de Maan.
Eerste Chinese Maanrover
Deze ruimtemissie is de start van de tweede fase van het Chinese Lunar Exploration Program (CLEP). Tijdens de eerste fase werden twee Chinese ruimtetuigen succesvol tot in een baan om de Maan gebracht om ondermeer het Maanoppervlak gedetailleerd in kaart te brengen. In een derde fase wil China bodemstalen van de Maan naar de Aarde laten brengen. Met de Chang'e 3 missie wil China nu een ruimtetuig in een baan om onze trouwe buur brengen waarna dit een zachte landing moet maken op het Maanoppervlak. Indien China er in slaagt om zijn Chang'e 3 lander tot op het oppervlak van de Maan te brengen, is dit de eerste zachte landing van een ruimtetuig sinds de Loena 24 missie in 1976. Aan boord van dit meer dan 3 000 kilogram zware ruimtetuig, dat ook dienst doet als lander, bevindt zich een 120 kilogram zware Maanrover die de bijnaam 'Yutu' kreeg. In de Chinese mythologie verwijst deze naam naar een wit konijn dat leefde op de Maan als huisdier voor de Maangodin Chang'e. Deze robotwagen heeft een maximale hoogte van 1,5 meter en kan dankzij zes wielen over het verlaten Maanlandschap rijden. De ontwikkeling en de bouw van deze eerste Chinese Maanrover startte in 2002 in het Shanghai Aerospace System Engineering Institute en duurde tot mei 2010. Eenmaal op het oppervlak van de Maan moet deze robotwagen ondermeer videobeelden in real-time terugsturen naar de Aarde. Daarnaast werd het wagentje ook uitgerust met een instrument dat bodemstalen kan nemen om deze vervolgens te analyseren. Om er voor te zorgen dat de Chinese Maanrover niet tegen een rots rijdt, werd deze voorzien van verschillende sensoren. De energie die het wagentje tijdens zijn missie nodig heeft, wordt geleverd door een zonnepaneel. Het wagentje zou ontworpen zijn om een afstand af te leggen op de Maan van maximum tien kilometer en kan 200 meter afleggen in één uur. Naast de kleine rover zal ook de Chang'e 3 Maanlander wetenschappelijk onderzoek verrichten op het Maanoppervlak. Zo werd deze lander uitgerust met ondermeer een telescoop en camera's voor sterrenkundige observaties. Doordat de Chang'e 3 Maanlander uitgerust werd met een thermo-elektrische radio-isotopengenerator kan deze uiteindelijk twaalf maanden operationeel blijven.
Sinus Iridum
Aan de hand van topografische gegevens afkomstig van de eerste twee Chang'e Maanverkenners kozen Chinese projectleiders en wetenschappers het Sinus Iridum gebied als landingsplaats voor de Chang'e 3 Maanlander. Dit zal de eerste maal zijn in de geschiedenis dat een door de mens gebouwd ruimtetuig dit gebied zal verkennen en onderzoeken. Sinus Iridum is een gebied op de Maan dat in noordwestelijke richting vanuit de Mare Imbrium uitsteekt. Dit cirkelvormig gebied heeft een diameter van 236 kilometer en wordt gekenmerkt om zijn vulkanische vlakte van basalt. Het gebied is grotendeels vlak en er zijn geen inslagkraters.
Met de hulp van Europa
Kort nadat de Chang'e 3 Maanlander en zijn Maanrover in de ruimte zullen gebracht worden, zal het Europese netwerk van volgstations Chang'e 3 bijstaan op zijn weg naar de Maan. Zo zal een ESA-volgstation in Kourou, Zuid-Amerika, meteen na de lancering signalen opvangen en doorsturen in opdracht van de Chinese vluchtleiding. Nadat twee Chinese volgstations vervolgens de landing van Chang'e 3 op de Maan zullen volgen, zal China ook kunnen rekenen op ESA volgstations in Spanje en Australië die ondermeer zullen gebruikt worden om de exacte landingsplaats van de lander te achterhalen. Het volgen van Chang'e 3 door middel van Europese volgstations zal geleidt worden vanuit het Estrack Control Centre dat dele uitmaakt van het European Space Operations Centre in Duitsland.