Donderdag 4 december 2014 wordt een zeer belangrijke dag voor het Amerikaanse bemande ruimtevaartprogramma. Op die dag zal voor het eerst de gloednieuwe Orion ruimtecapsule gelanceerd worden in het kader van een eerste cruciale testvlucht. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA wil in de toekomst dit nieuwe ruimtetuig gebruiken om mensen naar de Maan, planetoïden en de planeet Mars te brengen.
Nadat deze eerste Orion ruimtecapsule werd gebouwd door het Amerikaanse lucht- en ruimtevaartbedrijf Lockheed Martin werd het ruimtetuig in juni 2012 van de Michoud Assembly Facility in New Orleans overgebracht naar het Kennedy Space Center in Florida waar de capsule verder werd afgewerkt. Op 30 oktober 2014 maakte NASA bekend dat de Orion ruimtecapsule voor deze eerste testvlucht volledig geassembleerd was waarna het gevaarte op 11 november 2014 bovenop de Delta Heavy draagraket werd bevestigd. Ondertussen werden belangrijke onderdelen van de Orion ruimtecapsule, zoals het Launch Abort System (LAS), uitvoerig getest en werd een testmodel van de capsule op grote hoogte uit een vliegtuig 'gegooid' zodat men de parachutes en landingsprocedures kon testen. Ondanks het feit dat NASA en zijn industriële partners al heel wat succesvolle tests hebben uitgevoerd van allerlei onderdelen zoals het hitteschild, de parachutes, de boordcomputers en het Launch Abort System, vindt op 4 december 2014 uiteindelijk de ultieme testvlucht plaats voor de eerste Orion ruimtecapsule. Deze missie kreeg officieel de naam ‘Exploration Flight Test 1’ en wordt één van de hoogtepunten op vlak van ruimtevaart uit 2014. Zo zal men op 4 december 2014 vanop de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida een onbemande Orion Crew Module in de ruimte brengen met behulp van een Delta 4 Heavy draagraket. Met een lengte van 72 meter en een gewicht bij zijn lancering van meer dan 730 ton is de Delta 4 Heavy vandaag de dag de meest krachtige Amerikaanse draagraket. Zo kan deze indrukwekkende draagraket vrachten tot 28 ton tot in een lage baan om onze planeet brengen. Sinds deze raket in 2004 zijn intrede maakte, werd deze al zes keer gebruikt om Amerikaanse spionagesatellieten in de ruimte te brengen.
De Delta 4 Heavy staat klaar op het SLC 37B lanceercomplex van de Cape Canaveral lanceerbasis - Foto: ULA
Het is de bedoeling dat het onbemande Orion ruimtetuig zich tijdens deze eerste testvlucht met behulp van een rakettrap van de Delta 4 Heavy tot op een afstand begeeft van 5 700 kilometer van de Aarde (15 maal hoger dan de baan om de Aarde van het internationale ruimtestation ISS) waarna de capsule zal terugkeren. Deze verre afstand van de Aarde is nodig aangezien men op die manier pas echt kan testen of dit nieuwe ruimtetuig astronauten en gevoelige apparatuur genoeg kan beschermen tegen schadelijke straling afkomstig van de Zon. Doordat de Orion Multi-Purpose Crew Vehicle zich op zo een grote afstand van de Aarde bevindt, zal deze vervolgens met een snelheid van 32 000 kilometer per uur terugkeren in de atmosfeer van de Aarde. Op die manier zal de ruimtecapsule en vooral zijn hitteschild, dat bestaat uit 970 hittebestendige tegels, tot het uiterste worden getest. Ter vergelijking: de Apollo astronauten hadden bij hun terugkeer van de Maan een snelheid van ongeveer 40 000 kilometer per uur. De terugkeer en landing zal uiteindelijk vergelijkbaar zijn met de onbemande Apollo 4 testvlucht die in 1967 werd uitgevoerd. Het zal geleden zijn sinds 1972 dat een ruimtecapsule bestemd voor bemande ruimtevaart zich nog zo ver van de Aarde begaf. Tijdens deze testvlucht en de terugkeer in de atmosfeer van de Aarde moeten 1 200 sensoren in de capsule zoveel mogelijk metingen verrichten op vlak van temperatuur, druk, vibraties en straling. Na de terugkeer in de atmosfeer moet deze eerste Orion ruimtecapsule met behulp van grote parachutes een zachte landing maken in de Stille Oceaan waarna het ruimtetuig zal worden opgevist door het Amerikaanse leger. Indien deze testvlucht verloopt volgens het boekje zal deze 4,5 uur duren en zal de Orion ruimtecapsule twee omwentelingen om de Aarde hebben gemaakt. In april 2015 zal NASA's Critical Design Review (CDR) klaar zijn met zijn evaluatie over deze eerste testvlucht en de Orion ruimtecapsule waarna men kan overgaan tot de volgende stap in de ontwikkeling van NASA's nieuwste bemande ruimtetuig.
Volg de Orion ruimtecapsule via onderstaande sociale media en websites:
- Volg Orion op Twitter: https://twitter.com/NASA_Orion
- Volg Orion op Facebook: https://www.facebook.com/NASAOrion
- Volg Orion op Flickr: https://www.flickr.com/photos/nasaorion
- NASA's Orion blog: https://blogs.nasa.gov/orion/
Hieronder zie je een overzicht van de belangrijkste fasen en gebeurtenissen die zullen plaatsvinden tijdens deze eerste ruimtevlucht met de nieuwe Orion ruimtecapsule. De lancering zelf is voorzien voor 13u05 Belgische tijd.
| T-0:00:07 | Main engine start |
| T-0:00:00 | Liftoff! |
| T+0:03:56 | Separation of port and starboard Common Booster Cores |
| T+0:05:33 | Separation of center Common Booster Core |
| T+0:05:49 | Upper stage ignition |
| T+0:06:20 | Launch Abort System jettison |
| T+0:17:39 | Cutoff of upper stage first burn |
| T+1:55:26 | Ignition of upper stage second burn |
| T+2:00:09 | Cutoff of upper stage second burn |
| T+2:05:00 | Entering first high radiation period |
| T+3:05:00 | Peak altitude |
| T+3:23:41 | Crew Module/Service Module separation |
| T+4:13:35 | Entry blackout |
| T+4:15:03 | Peak heating |
| T+4:19:31 | Drogue chute deploy |
| T+4:20:38 | Main chute deploy |
| T+4:23:20 | Splashdown! |
