Het jaar 2026 moet een heel belangrijk jaar worden voor heel wat commerciële ruimtevaartbedrijven. Zo willen tal van Europese, Aziatische en Amerikaanse ruimtevaartbedrijven in 2026 voor het eerst hun zelf ontwikkelde raketten lanceren waarmee ze willen concurreren op de lanceermarkt voor de kleine en middelzware satellieten. Het eventuele succes van deze jonge ruimtevaartbedrijven moet er op termijn ook voor zorgen dat ruimtevaartorganisaties als NASA en ESA gebruik gaan maken van hun nieuwe lanceermiddelen. Ontdek in dit artikel alles over de nieuwe commerciële raketten!
Vikram-1
De Vikram-1 is een raket die wordt ontwikkeld door het Indiase private ruimtevaartbedrijf Skyroot Aerospace en geldt als een belangrijke mijlpaal in de commercialisering van de Indiase ruimtevaart. De raket is genoemd naar Vikram Sarabhai, de grondlegger van het Indiase ruimteprogramma. De eerste lancering van Vikram-1 wordt momenteel verwacht in de eerste helft van 2026, vanaf het Satish Dhawan Space Centre in Sriharikota. Oorspronkelijk werd een eerdere lancering voorzien, maar Skyroot heeft de planning aangepast om extra testen en validaties uit te voeren. Vikram-1 is een viertrapsraket. De eerste drie trappen maken gebruik van vaste brandstof en zorgen voor het grootste deel van de stuwkracht tijdens de lancering. De vierde trap is uitgerust met vloeibare, hypergolische motoren die een precieze plaatsing van de lading in de gewenste baan mogelijk maken. De raket is grotendeels opgebouwd uit lichtgewicht composietmaterialen en maakt gebruik van moderne productietechnieken, waaronder 3D-geprinte onderdelen en geavanceerde avionica. Met Vikram-1 wil Skyroot Aerospace kleine satellieten efficiënt en tegen relatief lage kosten in een lage baan om de aarde of in een zon-synchrone baan brengen. De raket is ontworpen voor payloads van enkele honderden kilogrammen en richt zich vooral op commerciële klanten, onderzoeksinstellingen en overheidsorganisaties die behoefte hebben aan snelle en flexibele toegang tot de ruimte. Daarmee speelt Vikram-1 in op de groeiende wereldwijde markt voor kleine satellieten en dedicated lanceringen.
Miura 5
De Miura 5 is een orbital raket die wordt ontwikkeld door het Spaanse ruimtevaartbedrijf PLD Space en vormt een belangrijke stap in de ontwikkeling van Europese commerciële lanceervoertuigen. De raket is ontworpen om kleine satellieten in banen rond de aarde te brengen en combineert innovatieve technologie met een focus op hergebruik van onderdelen. De eerste lancering van Miura 5 staat gepland voor begin 2026. In aanloop naar deze maiden flight heeft PLD Space de eerste volledig geïntegreerde testeenheid van Miura 5 afgerond en voert het uitgebreide tests uit aan de verschillende subsystemen. De vlucht zal plaatsvinden vanaf de Europese ruimtehaven in Kourou (Frans-Guyana), een locatie die door het bedrijf in samenwerking met de Franse ruimtevaartorganisatie CNES wordt voorbereid voor de lancering van deze raket. Miura 5 is een twee-traps lanceervoertuig dat gebruikmaakt van vloeibare propellanten (LOX en kerosine) in zowel de eerste als de tweede trap. De eerste trap is uitgerust met meerdere TEPREL-C motoren, terwijl de tweede trap een enkele TEPREL-C-motor gebruikt om de raket en zijn lading verder naar de gewenste baan te brengen. In sommige configuraties is een optionele kick-trap mogelijk om de satellieten in een cirkelvormige baan te plaatsen. De raket is ongeveer 35 meter lang en heeft een diameter van circa 2 meter. De eerste trap is ontworpen om onder meer met parachutes terug te keren naar de aarde voor mogelijke hergebruikscenario’s, wat helpt de kostprijs per lancering te verlagen. Het doel van de Miura 5 is om kleine satellieten (microsatellieten en nanosatellieten) voor commerciële klanten, onderzoeksinstellingen en overheidsorganisaties in een lage baan om de aarde (LEO) of een zon-synchrone baan (SSO) te lanceren. De raket kan in standaardconfiguratie tot enkele honderden kilogrammen payload in een zon-synchrone baan brengen, waardoor hij geschikt is voor de snelgroeiende markt voor kleinere satellieten. Dit maakt Miura 5 een concurrent voor andere kleine lanceervoertuigen wereldwijd en ondersteunt de ambitie van PLD Space om een regelmatig lancering-servicemodel te ontwikkelen met meerdere vluchten per jaar. Met Miura 5 wil PLD Space niet alleen commerciële ruimtevaartdiensten aanbieden, maar ook bijdragen aan de Europese autonomie in toegang tot de ruimte door een onafhankelijk lanceervoertuig te bouwen dat vanaf Europese lanceerfaciliteiten opereert.
Prime
De Prime-raket is een nieuwe micro-lanceerraket van het Britse ruimtevaartbedrijf Orbex, ontwikkeld om kleine satellieten in een baan om de aarde te brengen en tegelijk een milieu-verantwoorde oplossing te bieden in de commerciële ruimtevaartsector. Orbex richt zich met Prime op de snelgroeiende markt voor dedicated lanceringen van lichte payloads en wil daarmee een vaste speler worden in de wereldwijde lanceermarkt. De Prime-raket is een tweetraps orbitaal lanceervoertuig met een lengte van ongeveer 19 meter en een diameter van circa 1,3 meter. De eerste trap heeft meerdere raketmotoren, terwijl de tweede trap één motor gebruikt om de satellieten naar hun uiteindelijke baan te brengen. De raket wordt aangedreven met vloeibare zuurstof en bio-propaan, een hernieuwbare brandstof die aanzienlijk minder CO₂ zou uitstoten dan traditionele raketbrandstoffen. De motoren worden grotendeels geproduceerd met 3D-printtechnieken en het ontwerp maakt gebruik van lichtgewicht composietmaterialen om efficiëntie te maximaliseren. Daarnaast wordt Prime ontworpen met hergebruik-mogelijkheden in gedachten en streeft Orbex naar een lager ecologisch voetafdruk bij iedere lancering. De eerste lancering van Prime wordt nu verwacht in 2026, vanaf de Britse lanceerbasis SaxaVord Spaceport op de Shetland-eilanden in Schotland. Deze planning volgt op eerdere tijdschema’s en ontwikkelingen, met steun van Britse overheidsfinanciering om de eerste verticale lancering op Britse bodem te realiseren. Het hoofddoel van Prime is het in een lage baan om de aarde (LEO) brengen van kleine satellieten voor commerciële klanten, onderzoeksprojecten en overheidstoepassingen. Orbex wil met Prime diensten aanbieden voor payloads tot ongeveer 180 kilogram, waarmee hij geschikt is voor een breed scala aan nanosatellieten en microsatellieten. Daarmee wil het bedrijf zowel de capaciteit van het Verenigd Koninkrijk als van Europa in onafhankelijke ruimtevaartdiensten vergroten en een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van een concurrerende commerciële lanceermarkt.
Neutron
De Neutron-raket is een nieuw medium-lift lanceervoertuig in ontwikkeling door het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf Rocket Lab. Dit voertuig is ontworpen om een brug te slaan tussen de kleine lanceerraketten zoals Rocket Lab’s Electron en de zwaardere raketten van de gevestigde spelers in de ruimtevaartindustrie. Neutron combineert vooruitstrevende herbruikbaarheid met een significant groter draagvermogen, waarmee Rocket Lab wil inspelen op de groeiende vraag naar betrouwbare toegang tot ruimte voor commerciële en overheidsopdrachten. De eerste vlucht van Neutron is gepland voor begin tot midden 2026. Rocket Lab heeft de oorspronkelijke doelstelling voor een debutvlucht in de tweede helft van 2025 bijgesteld en voorziet nu dat de raket in de eerste maanden van 2026 het lanceerplatform bij de Mid-Atlantic Regional Spaceport op Wallops Island, Virginia zal bereiken, om na afronding van grondtesten te worden gelanceerd. Neutron is een tweefasig, gedeeltelijk herbruikbaar lanceervoertuig dat in staat zal zijn om tot ongeveer 13 000 kilogram lading in een lage baan om de aarde (LEO) te brengen. De raket is opgebouwd met een koolstofcomposiet structuur voor zowel de eerste als tweede trap, wat gewicht helpt reduceren en tegelijkertijd sterkte en prestaties verbetert. De eerste trap is ontworpen voor hergebruik en zal na de lancering terugkeren en op een oceaanplatform of elders worden hergebruikt, terwijl het bovenste gedeelte de payload naar de beoogde baan brengt. Neutron wordt aangedreven door Archimedes-motoren die speciaal door Rocket Lab zijn ontwikkeld. Met de Neutron-raket wil Rocket Lab een rol spelen in de markt voor middelzware lanceringen, waaronder het inzetten van grotere satellieten of constellaties van satellieten, nationale veiligheid- en defensiegerelateerde missies en andere geavanceerde ruimteprogramma’s. Door een herbruikbaar, kostenefficiënt lanceervoertuig aan te bieden met een aanzienlijk draagvermogen, streeft het bedrijf ernaar een concurrerend alternatief te zijn voor bestaande grote lanceerders en om een bijdrage te leveren aan een bredere toegang tot ruimte voor commerciële en institutionele klanten.
RFA One
De RFA One is een nieuwe draagraket in ontwikkeling door het Duitse ruimtevaartbedrijf Rocket Factory Augsburg (RFA). Deze raket behoort tot de nieuwe generatie microlanceervoertuigen die speciaal zijn ontworpen om de groeiende vraag naar dedicated lanceringen van kleine en middelgrote satellieten te bedienen, en staat symbool voor de opkomst van commerciële lanceerdiensten in Europa. De eerste geplande lancering van RFA One staat voor 2026 op de planning. Oorspronkelijk mikte het bedrijf op eerdere datums, maar na technische uitdagingen en tests aan motoren en trappen is de maiden flight verschoven naar niet eerder dan 2026. De raket zal naar verwachting vanaf het SaxaVord Spaceport in Schotland worden gelanceerd, een van de weinige commerciële lanceerplaatsen in Europa met een vergunning voor verticale orbitalen lanceringen. RFA One is een drie-traps draagraket met een lengte van circa 30 meter en een diameter van ongeveer 2 meter. De eerste trap wordt aangedreven door negen Helix-motoren die vloeibare raketbrandstof (RP-1) en vloeibare zuurstof (LOX) gebruiken volgens een staged combustion-cyclus voor verbeterde efficiëntie. De tweede trap gebruikt een enigszins aangepaste Helix-motor geoptimaliseerd voor vacuüm, terwijl de derde trap, de Redshift-orbital transfer stage, gebruikmaakt van herstartbare motoren met nitromethaan en distikstofoxide om de satellieten nauwkeurig in de gewenste baan te brengen. Het voornaamste doel van RFA One is het in een lage baan om de aarde (LEO) en zon-synchrone banen (SSO) brengen van kleine satellieten voor zowel commerciële klanten als onderzoeks- en overheidsprogramma’s. De raket is ontworpen om lasten tot ongeveer 1 300 kilogram te dragen, wat hem aantrekkelijk maakt voor operators van aardobservatie-, communicatiesatellieten en andere ruimtemissies die een dedicated lancering wensen zonder afhankelijk te zijn van grotere raketten. Met RFA One wil Rocket Factory Augsburg de toegang tot ruimte voor Europese en internationale klanten goedkoper, flexibeler en onafhankelijker maken.
Pallas 1
Pallas 1 is een nieuwe middelgrote draagraket in ontwikkeling door het Chinese commerciële ruimtevaartbedrijf Galactic Energy. Deze raket maakt deel uit van de Pallas-serie en is ontworpen als een herbruikbaar vloeibaar-propellant lanceervoertuig dat kan concurreren met andere internationale raketten in de markt voor middelzware satellietlanceringen. De eerste vlucht van Pallas 1 is ingepland voor 2026. Het bedrijf heeft in 2025 belangrijke grondtesten aan de motoren en het eerste trap-propulsiesysteem afgerond, waaronder een succesvolle statische motorlontest, en werkt aan de voorbereidende stappen richting de maiden flight vanaf het Jiuquan Satellite Launch Center in de Chinese provincie Gansu. Pallas 1 is een tweefasig vloeibaar-aangedreven lanceervoertuig dat kerosine (RP-1) en vloeibare zuurstof (LOX) gebruikt als brandstof en oxidator. De raket heeft een lanceermassa van ongeveer 283 ton en een capaciteit om tot circa 7 ton payload naar een lage baan om de aarde (LEO) te brengen. De eerste trap is ontworpen voor verticale terugkeer en hergebruik, een aanpak die de operationele kosten kan verlagen en de frequentie van lanceringen kan verhogen. Met Pallas 1 wil Galactic Energy inspelen op de groeiende vraag naar lanceringen van zwaardere satellieten en grote satellietconstellaties voor commerciële en institutionele klanten. De raket is bedoeld om zowel grotere individuele satellieten als groepen verbinding- en observatiesatellieten naar lage banen te brengen. Door hergebruik te integreren wil het bedrijf de kosten per vlucht verminderen en een concurrerende positie verwerven in de internationale commerciële lanceermarkt.
Maia
MaiaSpace ontwikkelt momenteel de Maia raket en is een dochteronderneming van het grote Europese ruimtevaartbedrijf ArianeGroup. Maia is ontworpen als een tweetraps, deels herbruikbaar lanceervoertuig met het doel om Europa een competitieve, duurzame en efficiënte toegang tot de ruimte te bieden voor de snelgroeiende markt van kleine tot middelgrote satellieten. De eerste lancering van Maia staat gepland voor 2026, waarbij zowel testvluchten als de overgang naar commerciële operaties onderdeel zijn van de planning. MaiaSpace streeft ernaar om tegen die tijd het lanceersysteem operationeel te hebben vanaf het Guiana Space Centre in Frans-Guyana, op een voormalige Soyuz-lanceerbasis. Qua samenstelling bestaat Maia uit twee hoofdtrappen die worden aangedreven door Prometheus-motoren op basis van vloeibaar methaan en vloeibare zuurstof (bio-methaan/LOX), een moderne en milieuvriendelijkere raketbrandstof. De eerste trap is ontworpen om herbruikbaar te zijn, hetgeen bijdraagt aan lagere operationele kosten en een verminderd milieu-effect. De raket heeft een lengte van ongeveer 50 meter en een diameter van circa 3,5 meter. Daarnaast is een optionele derde “kick-stage”, genaamd Colibri, ontworpen om de inzet van payloads in specifieke banen verder te optimaliseren. Maia’s doel is om een breed scala aan satellietlanceringen te bedienen: van nanosatellieten tot middelgrote payloads, zowel in lage banen om de aarde (LEO) als in zon-synchrone banen (SSO). In de volledig herbruikbare configuratie kan Maia zwaardere satellieten met een lagere massa in een baan brengen, terwijl een expendable versie met de kick-stage een grotere payload tot rond de 2,5 ton naar LEO kan leveren. Het ontwerp en de operationele visie zijn gericht op een concurrerende, flexibele en duurzaam georiënteerde toegang tot ruimte voor commerciële klanten, onderzoeksinstellingen en overheidsprogramma’s. Maia speelt daarmee een rol in de Europese inspanning om eigen lanceercapaciteiten te versterken en een alternatief te bieden voor andere commerciële en institutionele raketten op de wereldmarkt.
