Deze maand krijgt de aarde er een tweede maantje bij in de vorm van de kleine asteroïde 2024 PT5. In tegenstelling tot de maan, de belangrijkste metgezel van de aarde die onze planeet al zo'n 4 miljard jaar vergezelt, zal deze “nieuwe mini-maan” slechts twee maanden blijven bestaan voordat hij terugkeert naar zijn huis in een asteroïdengordel die onze planeet volgt en rond de zon draait. Een team wetenschappers dat goed thuis is in het bestuderen van zogenaamde “mini-maan-gebeurtenissen” heeft de aanstaande zwaartekrachtvangst geïdentificeerd. Ze zagen de eigenaardige dynamische eigenschappen van 2024 PT5 terwijl ze routinematig pas ontdekte objecten in de gaten hielden op mogelijk interessant gedrag.
“Het object dat ons gaat bezoeken behoort tot de Arjuna-asteroïdengordel, een secundaire planetoïdengordel die bestaat uit ruimterotsen die banen volgen die erg lijken op die van de aarde op een gemiddelde afstand tot de zon van ongeveer 150 miljoen kilometer”, vertelde hoofdauteur van het onderzoek en professor Carlos de la Fuente Marcos van de Universidad Complutense de Madrid aan Space.com. “Objecten in de Arjuna-asteroïdengordel maken deel uit van de populatie van asteroïden en kometen die dicht bij de aarde staan.” Marcos legde uit dat sommige van deze objecten in de Arjuna-asteroïdengordel de aarde kunnen naderen op een korte afstand van ongeveer 2,8 miljoen mijl (4,5 miljoen km) en met lage snelheden van ongeveer 3.540 km/u. “Onder deze omstandigheden kan de geocentrische energie van het object negatief worden en kan het object een tijdelijke maan van de Aarde worden. Dit specifieke object zal dit proces vanaf volgende week en gedurende ongeveer twee maanden ondergaan,” voegde hij eraan toe. “Het zal geen volledige baan om de aarde volgen. “Je zou kunnen zeggen dat als een echte satelliet is als een klant die goederen koopt in een winkel, objecten zoals 2024 PT5 window shoppers zijn.”
Minimaantjes zijn er in twee soorten. De eerste zijn lange perioden waarin de asteroïde één of meer omwentelingen om onze planeet maakt, waarbij deze zwaartekrachtsbetrekkingen één of meer jaren duren. De tweede soort perioden zijn korte perioden waarin het kleine lichaam geen volledige omwenteling maakt. Deze tijdelijke veroveringen kunnen slechts dagen, weken of zelfs een paar maanden duren. Marcos legde uit dat om een mini-maan te worden, een inkomend lichaam de aarde moet naderen op een korte afstand van ongeveer 4,5 miljoen kilometer en langzaam met een snelheid van 3.540 km per uur. “Onder deze omstandigheden kan de geocentrische energie negatief worden en wordt het object tijdelijk aan de aarde gebonden,” vervolgt hij. “Tot nu toe heeft de wetenschap slechts twee objecten geïdentificeerd die onderworpen zijn aan lange vangsten, 2006 RH120 en 2020 CD3. Er zijn drie voorbeelden gepubliceerd van korte opnames: 1991 VG, 2022 NX1 en 2024 PT5. Maar er zijn er nog verschillende ongepubliceerd.”
Korte mini-maangebeurtenissen zoals deze die nu plaatsvindt, waarbij het kleine lichaam (in dit geval een asteroïde) gedurende weken of een paar maanden negatieve geocentrische energie krijgt, komen relatief vaak voor, met meerdere gebeurtenissen per decennium. Lange vastleggingsperioden daarentegen zijn zeldzaam, waarbij de aarde er ongeveer elke tien of twintig jaar een meemaakt. De oorzaak van het uitwerpen van deze objecten rond de aarde zijn zwaartekrachtverstoringen veroorzaakt door de zon. Zodra 2024 PT5 zijn rol als mini-maan heeft vervuld, zal hij terugkeren naar een baan in het midden van de zon en deel blijven uitmaken van de Arjuna-asteroïdengordel. Helaas zal 2024 PT5 tijdens zijn verblijf rond de aarde niet zichtbaar zijn voor de meeste hemelwaarnemers. “Het object is te klein en te zwak voor typische amateurtelescopen en verrekijkers. Het object bevindt zich echter ruim binnen het helderheidsbereik van typische telescopen die door professionele astronomen worden gebruikt,” aldus Marcos. “Een telescoop met een diameter van minstens 30 inch plus een CCD- of CMOS-detector zijn nodig om dit object waar te nemen, een telescoop van 30 inch en een menselijk oog erachter is niet genoeg.” Hij voegde eraan toe dat hij en zijn collega's van plan zijn om spectroscopische en fotometrische observaties van 2024 PT5 uit te voeren om de aard ervan beter te begrijpen.
Bron: Space.com
