De Aarde
Gegevens van de NISAR-satelliet zullen worden gebruikt om de groei van gewassen in kaart te brengen, de gezondheid van planten te volgen en de vochtigheid van de bodem te controleren. Wanneer de NISAR-satelliet (NASA-ISRO Synthetic Aperture Radar) dit jaar gelanceerd wordt, zal hij een krachtige gegevensstroom leveren die boeren in de VS en de rest van de wereld kan helpen. Deze nieuwe aardobservatie missie van NASA en de Indiase Space Research Organisation (ISRO) zal helpen om de groei van gewassen van aanplant tot oogst te volgen, wat cruciale inzichten oplevert in hoe de aanplant te timen, irrigatieschema's aan te passen en uiteindelijk het beste te halen uit een andere kostbare hulpbron: tijd.
De Copernicus Sentinel-1C satelliet is nog maar twee maanden geleden gelanceerd en wordt nog steeds in gebruik genomen. Opmerkelijk genoeg laat hij nu al zien hoe zijn radargegevens kunnen worden gebruikt om de vorm van het aardoppervlak uiterst nauwkeurig in kaart te brengen. Deze eerste interferometrie resultaten tussen satellieten verzekeren dat de Sentinel-1C-satelliet verzakkingen, stijgingen, gletsjerstromen en rampen zoals aardverschuivingen en aardbevingen kan volgen. Sentinel-1C is net als zijn voorgangers uitgerust met een C-band Synthetic Aperture Radar (SAR)-instrument.
NASA lanceerde op 8 februari 2024 klimaatsatelliet PACE met aan boord het Nederlandse fijnstofinstrument SPEXone. Een jaar lang observeren levert nu een driedelige wereldkaart op van aerosolen. Die toont de verspreiding van fijne en grove aerosolen en van deeltjes die zonlicht reflecteren of juist absorberen. Dat laatste heeft respectievelijk een afkoelend en opwarmend effect op het klimaat. SPEXone is gebouwd door SRON en Airbus Netherlands, met ondersteuning van TNO.
Een NASA röntgenbeeldvormer gaat naar de maan als onderdeel van NASA's Artemis-campagne, waar het de eerste wereldwijde beelden zal vastleggen van het magnetische veld dat de aarde beschermt tegen zonnestraling. Het Lunar Environment Heliospheric X-ray Imager, of LEXI, instrument is een van de 10 nuttige ladingen aan boord van de volgende maanlevering door NASA's CLPS (Commercial Lunar Payload Services) initiatief, dat niet eerder dan half januari 2025 gelanceerd zal worden vanaf het Kennedy Space Center in Florida, met de Blue Ghost Lander van Firefly Aerospace. Het instrument ondersteunt NASA's doel om te begrijpen hoe onze planeet reageert op ruimteweer, de omstandigheden in de ruimte die worden aangedreven door de zon.
De derde Copernicus Sentinel-1 satelliet is vorige week succesvol gelanceerd met een Europese Vega-C raket vanaf het Europese lanceerbasis in Frans Guyana. Sentinel-1C bouwt voort op de nalatenschap van zijn voorgangers en levert radarbeelden met hoge resolutie om het veranderende milieu op aarde te monitoren, een breed scala aan toepassingen te ondersteunen en wetenschappelijk onderzoek te bevorderen. Daarnaast biedt Sentinel-1C nieuwe mogelijkheden voor het detecteren en monitoren van maritiem verkeer.
Een internationaal team van wetenschappers heeft met behulp van waarnemingen van NASA-Duitse satellieten bewijs gevonden dat de totale hoeveelheid zoet water op aarde vanaf mei 2014 abrupt is gedaald en sindsdien laag is gebleven. De onderzoekers, die rapporteren in Surveys in Geophysics, suggereren dat de verschuiving erop zou kunnen wijzen dat de continenten van de aarde een aanhoudende drogere fase zijn ingegaan.
Australische onderzoekers hebben een nieuwe methode ontwikkeld om plastic afval op onze stranden op te sporen en hebben deze met succes in de praktijk getest op een afgelegen stuk kustlijn. Het satellietbeeldhulpmiddel dat is ontwikkeld door wetenschappers van de RMIT University pikt verschillen op in de manier waarop zand, water en plastic licht weerkaatsen, waardoor plastic op kustlijnen kan worden gespot vanaf meer dan 600 km hoogte.
Zesenzestig miljoen jaar geleden viel er een 10 kilometer brede ruimterots uit de lucht boven wat nu het schiereiland Yucatán in de Golf van Mexico is. Toen het de aarde raakte, blies het een gat ter grootte van Maryland in de korst, ontketende het wereldwijde vuurstormen en doodde het ongeveer 75 procent van de soorten. Voor de dinosaurussen die daardoor uitstierven, betekende de gebeurtenis in feite het einde van de wereld. Maar uit de as ontstonden overlevenden, onze zoogdiervoorouders, die een nieuw tijdperk in de geschiedenis van de aarde inluidden.
Deze maand krijgt de aarde er een tweede maantje bij in de vorm van de kleine asteroïde 2024 PT5. In tegenstelling tot de maan, de belangrijkste metgezel van de aarde die onze planeet al zo'n 4 miljard jaar vergezelt, zal deze “nieuwe mini-maan” slechts twee maanden blijven bestaan voordat hij terugkeert naar zijn huis in een asteroïdengordel die onze planeet volgt en rond de zon draait. Een team wetenschappers dat goed thuis is in het bestuderen van zogenaamde “mini-maan-gebeurtenissen” heeft de aanstaande zwaartekrachtvangst geïdentificeerd. Ze zagen de eigenaardige dynamische eigenschappen van 2024 PT5 terwijl ze routinematig pas ontdekte objecten in de gaten hielden op mogelijk interessant gedrag.
Onderzoekers hebben een ontdekking gedaan die ons begrip van de oude geschiedenis van de aarde op de proef stelt. Ze hebben bewijs gevonden dat de aarde mogelijk een ringsysteem heeft gehad dat ongeveer 466 miljoen jaar geleden is gevormd, aan het begin van een periode van ongewoon intense meteorietbombardementen die bekend staat als de Ordovicische inslaggolf. Deze verrassende hypothese, vandaag gepubliceerd in Earth and Planetary Science Letters, komt voort uit plaattektonische reconstructies voor het Ordovicium waarin de posities van 21 asteroïde inslagkraters zijn genoteerd.
Het Zonnestelsel
De Planeten
James Webb Space Telescope
Astrofotografie
Ruimtevaart in China
Dit gebeurde vandaag in 1655
De Nederlandse astronoom Christiaan Huygens ontdekt de Saturnusmaan Titan met behulp van een telescoop die zijn broer Constantijn had gebouwd. Met een diameter van 5 151 kilometer is deze maan groter dan de planeet Mercurius. Titan is de enige maan in het zonnestelsel met een dichte atmosfeer en tot 1980 werd, vanwege deze dichte atmosfeer die een deel van de maan zelf leek, aangenomen dat Titan de grootste maan in ons zonnestelsel was. Van alle manen in ons zonnestelsel is Titan wellicht de meest interessante voor wetenschappers aangezien men al vele jaren vermoed dat er zeeën en rivieren voorkomen op deze maan en dat de atmosfeer van Titan veel gelijkenissen vertoont met de atmosfeer van de aarde tijdens het ontstaan van het leven. Foto: NASA
Redacteurs gezocht
Ben je een amateur astronoom met een sterke pen? De Spacepage redactie is steeds op zoek naar enthousiaste mensen die artikelen of nieuws schrijven voor op de website. Geen verplichtingen, je schrijft wanneer jij daarvoor tijd vind. Lijkt het je iets? laat het ons dan snel weten!
Wordt medewerkerSteun Spacepage
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.