Op donderdag 30 april 2015 is een einde gekomen aan de succesvolle Amerikaanse ruimtemissie MESSENGER. Zoals voorzien stortte het onbemande ruimtetuig omstreeks 21u25 Belgische tijd te pletter op het oppervlak van de kleine planeet Mercurius. MESSENGER
De Amerikaanse MErcury Surface, Space ENvironment, GEochemistry, and Ranging (MESSENGER) ruimtesonde werd in 2004 in de ruimte gebracht waarna het 500 kilogram zware ruimtetuig in januari 2008 een eerste maal aankwam bij de dichtste planeet die bij de Zon staat, Mercurius. Om bij Mercurius te geraken, vloog MESSENGER in augustus 2005 nog eens langs de Aarde en in oktober 2006 en juni 2007 langs de planeet Venus. Uiteindelijk werd MESSENGER in maart 2011 in een vaste baan om de kleine planeet gebracht. MESSENGER was het eerste ruimtetuig dat in een baan om Mercurius werd gebracht sinds de Mariner 10 ruimtesonde er in 1974 en 1975 rondcirkelde. Gedurende de jaren dat het ruimtetuig rond Mercurius cirkelde, stuurde MESSENGER meer dan 270 000 foto’s terug naar de Aarde waardoor het oppervlak van de planeet zeer gedetailleerd in kaart kon worden gebracht. Dankzij de instrumenten aan boord van MESSENGER werd een twintig jaar oude veronderstelling definitief bevestigd dat er zich water bevindt in de poolkraters die continu in de schaduw liggen. Daarnaast bestudeerde het ruimtetuig ook de geologie, de samenstelling en de magnetosfeer van Mercurius. Een andere opmerkelijke ontdekking die aan het licht kwam dankzij de MESSENGER ruimtesonde is dat Mercurius opvallend rijk is aan vluchtige elementen. Zo vond men een hoog gehalte aan zwavel, gecombineerd met weinig ijzer aan het oppervlak van de planeet. Hierdoor vermoeden wetenschappers dat Mercurius werd gevormd door bestanddelen met minder zuurstof dan die, welke de andere aardse planeten vormden. Deze theorie zorgt dan weer voor een nieuw probleem aangezien dit niet strookt met de huidige modellen over het ontstaan van het zonnestelsel. Uiteindelijk kwam een einde aan deze succesvolle missie doordat de brandstof aan boord van MESSENGER op raakte waardoor een crash op het oppervlak niet kon vermeden worden doordat er geen koerscorrecties meer konden worden uitgevoerd. Met een snelheid van meer dan 14 000 kilometer per uur sloeg MESSENGER te pletter op Mercurius. De inslag zou een nieuwe krater met een diameter van ongeveer zestien meter hebben veroorzaakt en was niet vanop Aarde zichtbaar. Europa en Japan ontwikkelen momenteel twee ruimtetuigen die in 2017 in de ruimte moeten gebracht worden om vervolgens zeven jaar later aan te komen bij de planeet Mercurius.
