Waarnemers van ruimteafval en terugkerende satellieten zijn momenteel druk in de weer om te kunnen voorspellen wanneer een oude Soviet-ruimtesonde zal terugkeren in de atmosfeer van de Aarde. Zo is men er steeds meer zeker van dat in 2019 de Cosmos 482 ruimtesonde, die in 1972 werd gelanceerd, zal terugkeren naar de Aarde. Delen van deze oude satelliet zullen de terugkeer in de atmosfeer van de Aarde overleven waardoor de kans bestaat dat deze ergens op het aardoppervlak gaan neerstorten. Wanneer het stuk ruimteafval precies zal terugkeren, is momenteel onmogelijk te voorspellen. Cosmos 482 woog bij zijn lancering meer dan één ton en had normaal een zachte landing moeten maken op het oppervlak van Venus.
Cosmos 482 werd op 31 maart 1972 in de ruimte gebracht door de Soviet-Unie vanop de Bajkonoer lanceerbasis en werd ontwikkeld om de planeet Venus te bestuderen. Deze meer dan één ton wegende ruimtesonde had hetzelfde ontwerp als de Venera 8 ruimtesonde die in juli 1972 het tweede ruimtetuig werd dat een succesvolle landing kon uitvoeren op het oppervlak van de planeet Venus. In tegenstelling tot Venera 8 raakte Cosmos 482 echter niet veel verder dan in een baan om de Aarde als gevolg van een probleem met de rakettrap die het ruimtetuig op weg had moeten brengen naar Venus. Hierdoor brak de ruimtesonde en bijhorende rakettrap in verschillende brokstukken waarna twee brokstukken enkele dagen later neerkwamen in Nieuw-Zeeland. Na het neerkomen van brokstukken in Nieuw-Zeeland in 1972 ontkende de Soviet-Unie echter dat deze van hen waren. De overgebleven restanten van Cosmos 482 belanden in een baan om de Aarde en werden vanaf dan officieel 'ruimteafval'. Vandaag de dag maakt het overblijfsel van Cosmos 482 om de 112 minuten een omwenteling om onze planeet en tonen waarnemingen aan dat het object soms enorm verschilt in helderheid. Welke onderdelen er van deze oorspronkelijke Venusverkenner nog steeds in een baan om de Aarde cirkelen, is tot op vandaag de dag nog steeds onbekend. Aan de hand van waarnemingen die de afgelopen jaren gemaakt werden, door onder andere de bekende satelliet waarnemer Ralf Vandenbergh, wordt geschat dat 40 tot 50% van de ruimtesonde nog steeds om de Aarde cirkelt en dat het laagste punt van de baan om onze planeet, het apogeum, langzaam zakt. Terwijl het dichtste van de baan waarin de satelliet momenteel om de Aarde draait ongeveer 200 kilometer bedraagt, bevindt het verste punt zich op 2 735 kilometer van het aardoppervlak. Volgens waarnemers is het extreem moeilijk om te kunnen achterhalen wanneer de restanten van Cosmos 482 terug gaan neervallen op het aardoppervlak. Volgens sommigen kan dit al vanaf half 2019 maar anderen zijn er dan weer van overtuigd dat dit nog enkele jaren kan duren. Doordat de oorspronkelijke Soviet-ruimtesonde voorzien werd van een 500 kilogram zware afdalingsmodule die op het oppervlak van Venus moest landen, is de kans heel groot dat deze onderdelen de terugkeer in de atmosfeer van de Aarde gaan overleven.
