NASA's krachtige James Webb ruimtetelescoop heeft nu ook planetoïden (asteroïden) op zijn lijst van bestudeerde objecten en onthulde geheimen staan. Een team onder leiding van onderzoekers van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in Cambridge heeft Webb's waarnemingen van een verre ster hergebruikt om een populatie van kleine planetoïden te onthullen, kleiner dan astronomen ooit hadden waargenomen in een baan om de zon in de belangrijkste planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter.
De 138 nieuwe planetoïden/asteroïden variëren van de grootte van een bus tot de grootte van een stadion, een groottebereik in de hoofdgordel dat tot nu toe niet waarneembaar was met grondtelescopen. Als we weten hoeveel asteroïden in de hoofdgordel zich in verschillende groottebereiken bevinden, kunnen we iets leren over hoe asteroïden in de loop der tijd zijn veranderd door botsingen. Dat proces houdt verband met de manier waarop sommige asteroïden in de loop van de geschiedenis van het zonnestelsel aan de hoofdgordel zijn ontsnapt en zelfs met de manier waarop meteorieten op aarde terecht zijn gekomen. “We begrijpen nu beter hoe kleine objecten in de planetoïdengordel worden gevormd en hoeveel het er zouden kunnen zijn”, zegt Tom Greene, astrofysicus bij NASA's Ames Research Center in Silicon Valley in Californië en co-auteur van het artikel waarin de resultaten worden gepresenteerd. “Planetoïden van deze grootte zijn waarschijnlijk ontstaan uit botsingen tussen grotere planeten in de hoofdgordel/planetoïdengordel en drijven waarschijnlijk naar de buurt van de aarde en de zon.”
Inzichten uit dit onderzoek kunnen het werk van het Asteroid Threat Assessment Project op Ames ondersteunen. ATAP werkt interdisciplinair om NASA's Planetary Defense Coordination Office te ondersteunen door te bestuderen wat er zou gebeuren in het geval van een inslag op aarde en de bijbehorende risico's te modelleren. “Het is opwindend dat de mogelijkheden van Webb kunnen worden gebruikt om inzicht te krijgen in asteroïden,” zegt Jessie Dotson, astrofysicus bij Ames en lid van ATAP. “Inzicht in de grootte, aantallen en evolutionaire geschiedenis van kleinere planetoïden in de hoofdgordel biedt belangrijke achtergrondinformatie over de asteroïden dichtbij de aarde die we bestuderen voor planetaire verdediging.”
Het team dat de planetoïden/asteroïden heeft gedetecteerd, onder leiding van onderzoekswetenschapper Artem Burdanov en professor in de planeetwetenschappen Julien de Wit, beiden van het MIT, ontwikkelde een methode om bestaande Webb-beelden te analyseren op de aanwezigheid van asteroïden die mogelijk per ongeluk op film zijn vastgelegd toen ze voor de telescoop langs kwamen. Met behulp van de nieuwe beeldverwerkingstechniek bestudeerden ze meer dan 10.000 beelden van de ster TRAPPIST-1, die oorspronkelijk werden gemaakt om te zoeken naar atmosferen rond planeten die rond de ster draaien, in de zoektocht naar leven buiten de aarde. Planetoïden schijnen helderder in infrarood licht, de golflengte waarop Webb is afgestemd, dan in zichtbaar licht, waardoor een populatie asteroïden uit de hoofdgordel zichtbaar wordt die tot nu toe onopgemerkt was gebleven. NASA zal ook profiteren van die infrarode gloed met een aankomende missie, de Near-Earth Object (NEO) Surveyor. NEO Surveyor is de eerste ruimtetelescoop die speciaal is ontworpen om op asteroïden en kometen te jagen die een potentieel gevaar vormen voor de aarde. Het artikel waarin dit onderzoek wordt gepresenteerd, “Detections of decameter main-belt asteroids with JWST”, is op 9 december gepubliceerd in Nature.
Bron: NASA
