Toon items op tag: wellicht

Nereïde werd in 1949 ontdekt door Gerard Kuiper en is de derde grootste maan van Neptunus. Veel informatie over dit object hebben wetenschappers niet aangezien de Voyager 2 ruimtesonde zich op een afstand van 4,7 miljoen kilometer bevond van deze maan toen het tuig langs Neptunus vloog. Opvallend aan deze onregelmatige maan is zijn hoge excentriciteit waardoor dit object zich op een bepaald moment op slechts 1 372 000 kilometer van Neptunus bevindt en op andere momenten 9 655 000 kilometer van de gasreus verwijderd is.

Triton is met zijn gemiddelde diameter van 2.700 kilometer de grootste maan van Neptunus. Dit object werd in 1846 ontdekt en werd genoemd naar de Griekse god van de zee Triton. In augustus 1989 maakte de Amerikaanse Voyager 2 ruimtesonde als enigste ruimtetuig een scheervlucht langs deze maan. Vandaag de dag is de meeste informatie die we hebben van deze maan dan ook afkomstig van deze ruimtesonde. Triton blijkt een bijzondere maan te zijn die enkele specifieke kenmerken heeft waardoor wetenschappers dan ook vermoeden dat dit object niet afkomstig is van Neptunus.

Seyfertsterrenstelsels zijn sterrenstelsels met een uitzonderlijk kleine en heldere kern. Deze kernen hebben een zeer kenmerkend emissiespectrum. Dit is heel vreemd want normaal zou een kern van een sterrenstelsel samengesteld moeten zijn uit het spectrum van alle sterren die er zich in bevinden. In 1943 ontdekte de Amerikaanse astronoom Carl Seyfert dat de oorsprong van deze kenmerkende emissiespectra wellicht aan het gas ligt dat zich in de kern van deze sterrenstelsels bevindt en dat dit gas ook zeer veel energie bezit.

Wie dacht dat er enkel poollicht op Aarde voorkomt heeft het goed mis, op de planeet Jupiter is er af en toe ook poollicht te zien, maar niet door de zon! Met behulp van de Hubble ruimtetelescoop is men tot de conclusie gekomen dat de maan Io van Jupiter geladen deeltjes van de vulkanen de ruimte inspuwt. Io straalt geladen deeltjes uit van de vulkanische activiteit langsheen een onzichtbare stroom van geladen deeltjes die een 'fluxbuis' wordt genoemd. De deeltjes volgen dan het magnetisch veld van Jupiter naar de polen. Daar komen ze in aanraking met de atmosfeer en veroorzaken daar het poollicht.

M37, ook gekend als NGC 2099, is een grote open sterrenhoop in het sterrenbeeld Auriga (Voerman) dat een 500-tal leden telt. De leeftijd van deze sterrenhoop, die zich op een afstand van 4 500 lichtjaar bevindt, bedraagt ongeveer 300 miljoen jaar. De schijnbare diameter van 25' komt in werkelijkheid overeen met 23 lichtjaar.

Ganymedes is niet enkel de grootste maan van Jupiter maar is eveneens ook de grootste maan uit ons zonnestelsel. Deze maan heeft een diameter van 5 268 kilometer en is hiermee groter dan de planeet Mercurius. De naam Ganymedes is afkomstig van de zoon van de mythische koning Tros die de oprichter was van Troje en deze maan werd in 1610 ontdekt door Galilei Galileo. De Amerikaanse Hubble Space Telescope heeft ontdekt dat de atmosfeer van Ganymedes rijk zou zijn aan zuurstof maar in tegenstelling tot op aarde is dit geen teken of bewijs voor enige vorm van leven.

Mimas was is de Griekse mythologie de zoon van Gaia en dit hemelobject werd in 1789 ontdekt door William Herschel. Deze maan heeft een diameter van ongeveer 392 kilometer en draait om de 0,94 aardse dagen om de planeet Saturnus. Dit kleine hemellichaam wordt gekenmerkt door een enorme inslagkrater die van ver te zien is en bijna voor vernietiging van deze maan zorgde.

Een sterrenbeeld is een verzameling sterren die ogenschijnlijk een figuur vormen wanneer we deze sterren met denkbeeldige lijnen verbinden. Vanop aarde lijken deze sterren die een sterrenbeeld vormen dicht bij elkaar te staan maar in het heelal bevinden deze sterren zich vele licthjaren van elkaar. Sterrenbeelden hebben een rijke geschiedenis en hebben veelal namen gekregen die afkomstig zijn uit de Griekse of Romeinse mythologie of van dieren. de huidige indeling van de sterrenbeelden is voornamelijk gebaseerd op de sterrenatlas die in 1603 werd uitgegeven door de Duitse sterrenkundige Johannes Bayer. In dit artikel bespreken we het sterrenbeeld Jachthonden (Canes Venatici).

Een sterrenbeeld is een verzameling sterren die ogenschijnlijk een figuur vormen wanneer we deze sterren met denkbeeldige lijnen verbinden. Vanop aarde lijken deze sterren die een sterrenbeeld vormen dicht bij elkaar te staan maar in het heelal bevinden deze sterren zich vele licthjaren van elkaar. Sterrenbeelden hebben een rijke geschiedenis en hebben veelal namen gekregen die afkomstig zijn uit de Griekse of Romeinse mythologie of van dieren. de huidige indeling van de sterrenbeelden is voornamelijk gebaseerd op de sterrenatlas die in 1603 werd uitgegeven door de Duitse sterrenkundige Johannes Bayer. In dit artikel bespreken we het minder bekende sterrenbeeld Goudvis (Dorado).

Een sterrenbeeld is een verzameling sterren die ogenschijnlijk een figuur vormen wanneer we deze sterren met denkbeeldige lijnen verbinden. Vanop aarde lijken deze sterren die een sterrenbeeld vormen dicht bij elkaar te staan maar in het heelal bevinden deze sterren zich vele lichtjaren van elkaar. Sterrenbeelden hebben een rijke geschiedenis en hebben veelal namen gekregen die afkomstig zijn uit de Griekse of Romeinse mythologie of van dieren. de huidige indeling van de sterrenbeelden is voornamelijk gebaseerd op de sterrenatlas die in 1603 werd uitgegeven door de Duitse sterrenkundige Johannes Bayer. In dit artikel bespreken we het minder bekende sterrenbeeld Zeilen (Vela).