Toon items op tag: vormen

De W. M. Keck Observatory is een Amerikaans astronomisch observatorium dat zich bovenop de Mauna Kea vulkaan bevindt op Hawaï op een hoogte van 4 145 meter. Aangezien deze bergtop één van de beste plaatsen is op Aarde voor astronomische waarnemingen is het dan ook logisch dat zich hier tal van observatoria bevinden.

Een supernovarestant (SNR) is een structuur die veroorzaakt wordt door een gigantische explosie van een ster tijdens een supernova. Een supernovarestant is gebonden door een uitzettende schokgolf en bestaat uit uitgeworpen materiaal dat uitzet door de explosie. Een novarestant bestaat uit materiaal dat achtergelaten wordt door een gigantische explosie van een ster in een nova.

Een donkere nevel is een soort van interstellaire wolk die een erg grote dichtheid heeft zodat deze het licht verduistert van de achterliggende emissie- of reflectienevel (zoals de paardekopnevel). Deze nevels kunnen zelfs de achtergrondsterren verduisteren (zoals de Kolenzaknevel). De verduistering van het licht wordt veroorzaakt door interstellaire stofdeeltjes die zich in het koudste en dichtste gedeeltes bevinden van grote moleculaire wolken.

Het idee 'multiversum' is een veronderstelling dat er mogelijk meerdere universa zijn, inclusief ons eigen universum. De structuur van het multiversum, de natuur van elk universum erin en de relatie tussen de verscheidene universa, hangt af van de theorie die je gebruikt. Multiversa zijn ideeën in de fysica, filosofie en fictie. In deze context kunnen termen als parallel universum, parallelle werelden of alternatieve universa gebruikt worden.

Indien er geen zwarte gaten of sterren in de buurt van het zonnestelsel komen, wordt verwacht dat het zonnestelsel zoals we dit nu kennen nog meer dan een miljard jaar lang zal bestaan tot het moment dat de Zon haar eerste slachtoffer opeist: de Aarde. De zon zal dan 10% feller schijnen dan ze nu doet, de straling zal verhogen en op Aarde zal het broeiheet en onleefbaar worden. Enkel in de diepste gebieden van de oceaan kan dan nog wel wat leven zijn.

Over het ontstaan van planeten is er nog steeds heel veel dicussie. De meest gekende theorie stelt dat ze gevormd zijn in de restanten van een nevel die niet condenseerde onder de zwaartekracht om een protoster te worden.

Het aantal zonnevlekken en magnetische polariteit van zonnevlekken varieert met een periode van ongeveer 11 jaar (22 jaar magnetische). Rond het zonneminimum zijn er weinig zonnevlekken zichtbaar en kan het gebeuren dat de zon enkele dagen volledig blanco is. Ongeveer 18 maanden voordat de oude cyclus eindigt, kunnen al enkele vlekken van de nieuwe cyclus op de zon verschijnen nabij 25 graden noorderbreedte of zuiderbreedte, met de overblijvende zonnevlekkengroepen die zich op beide zijden van de evenaar bevinden.

We hebben zonnevlekken in alle maten en vormen, de ene met een complexere magnetische structuur dan de andere, maar hoe kan je nu weten of een zonnevlek een gevaar vormt voor grote uitbarstingen? Om onderscheid te kunnen maken, zijn er regels opgesteld door het Mount Wilson observatorium in Californië. Elke zonnevlek zal nu in een bepaalde klasse ingedeeld worden.

Eta Carinae is een fascinerende en mysterieuze ster die te vinden is in de Carinanevel vanaf het zuidelijk halfrond op 7500 lichtjaar. Met ongeveer een honderd zonnemassa’s is deze veranderlijke hyperreus de zwaarst bekende en produceert vijf miljoen keer meer energie per seconde dan onze zon. Tussen de jaren 1838 en 1858 vlamde de ster op en heeft tijdens een mysterieuze explosie zijn gasomhulsels weggeblazen waardoor dit één van de helderste sterren werd aan de zuidelijke hemel. In die tijd wedijverde Eta Carinae zelfs met Sirius om de helderste ster te zijn. Momenteel ligt deze ster verborgen in zijn eigen nevel, de Homunculusnevel, en is vanaf de aarde nog net met het blote oog zichtbaar met zijn magnitude 6.2.

Een naakte raket kan goed gelanceerd worden, echter zal deze in de lucht beginnen tuimelen met als gevolg dat de raket belemmert wordt om nog hoger te kunnen gaan. Als een raket recht de lucht ingaat zonder dat deze tuimelt zal de raket veel stabieler en hoger gaan. Het gebruik van vinnen en het voorzien van een kleine massa aan de neus van de raket kan meer aërodynamische stabiele raketten maken die recht de lucht ingaan zonder te tuimelen en in een goede richting vliegen.