Een coronale massa uitstoot (of CME) is een grote gasbel doordrenkt met magnetische veldlijnen die door de zon weggeblazen worden met een tijdsduur van enkele tientallen minuten tot enkele uren. De eerste bewijzen van deze dynamische evenementen kwamen van observaties met een coronagraaf aan boord van de ruimtesonde OSO 7 tussen 1971 tot 1973.
Vanop de Europese lanceerbasis in Frans-Guyana wordt de Europese Hipparcos satelliet met behulp van een Ariane 4 draagraket in de ruimte gebracht. Hipparcos bracht tijdens zijn operationele levensduur de positie van meer dan 100 000 sterren met hoge nauwkeurigheid in kaart. Iets meer dan 1 000 000 sterposities werden iets minder nauwkeurig gemeten. Uit de door Hipparcos verzamelde gegevens bleek ook dat ons melkwegstelsel van vorm verandert. Foto: ESA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.