Toon items op tag: stofwolk

Toen Betelgeuze, een heldere oranje ster in het sterrenbeeld Orion, eind 2019 en begin 2020 zichtbaar donkerder werd, stonden astronomen voor een raadsel. Een onderzoeksteam heeft nu nieuwe beelden gepubliceerd van het oppervlak van de ster, gemaakt met de Very Large Telescope (VLT) van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO), die duidelijk laten zien hoe zijn helderheid veranderde. Het nieuwe onderzoek wijst uit dat de ster gedeeltelijk schuilging achter een stofwolk. Daarmee is het mysterie van de ‘Grote Verduistering’ van Betelgeuze opgelost.

Op deze enorme nieuwe foto zijn wolken van karmozijnrood gas te zien, die worden verlicht door zeldzame, zware sterren die pas recent zijn ‘ontbrand’ en nog diep verscholen zitten in dikke stofwolken. Deze ziedend hete, zeer jonge sterren zijn slechts vluchtige spelers op het kosmische toneel en hun ontstaanswijze is nog steeds raadselachtig. Deze opname van de VLT Survey Telescope (VST) van de ESO-sterrenwacht op Paranal in Chili toont de uitgestrekte nevel waarin deze reuzen zijn geboren en de fascinerende omgeving daarvan.

Astronomen die gebruikmaken van de VISTA-telescoop van de ESO-sterrenwacht op Paranal hebben een tot nu toe onbekend onderdeel van de Melkweg ontdekt. Door de posities in kaart te brengen van een klasse van veranderlijke sterren die cepheïden worden genoemd, is een schijf van jonge sterren opgespoord die verscholen zit achter dichte stofwolken in de centrale ‘bult’ van de Melkweg.

De kans is heel groot dat we in de nacht vrijdag 23 op zaterdag 24 mei 2014 een heuse meteorenstorm gaan te zien krijgen. Zo zal de Aarde zich op dat moment doorheen een stofwolk begeven die afkomstig is van de komeet 209P/LINEAR. Tijdens het hoogtepunt van deze meteorenstorm kunnen er volgens astronomen enkele honderden meteoren per uur te zien zijn. 

Een nieuwe opname van het Atacama Pathfinder Experiment (APEX) in Chili geeft een schitterend beeld van kosmische stofwolken in het sterrenbeeld Orion. Terwijl deze dichte interstellaire wolken op zichtbare golflengten donker en allesverhullend lijken, kan de LABOCA-camera van de APEX-telescoop de warmtegloed van het stof detecteren en de schuilplaatsen van sterren-in-wording zichtbaar maken. Maar één van deze donkere wolken is niet wat het lijkt.

NGC 2024 is ongetwijfeld één van de mooiste deep-sky objecten. Deze prachtige emissienevel bevindt zich in het sterrenbeeld Orion en kreeg de bijnaam 'Vlamnevel'. NGC 2024 vinden we terug vlakbij de ster Alnitak (Zeta Orionis) en het is dan ook deze ster die de gaswolken van deze nevel doen oplichten. Alnitak is de linker ster van het opvallend rijtje van drie sterren die de 'gordel van Orion' vormen. De nevel bevindt zich op een afstand van 1 500 lichtjaar van de Aarde. Net als andere nevels in het sterrenbeeld Orion maakt NGC 2024 ook deel uit van het Orioncomplex. Deze verzameling van nevels is één van de actiefste stervormingsgebieden die te zien zijn aan de sterrenhemel. Doorheen NGC 2024 loopt op het eerst zicht een opvallend donker gebied maar eigenlijk is dit een stofbaan die zich voor deze nevel bevindt. Wellicht maakt deze stofbaan ook deel uit van de bekende Paardenkopnevel die zich vlakbij bevindt. Doordat NGC 2024 zich vlakbij de ster Alnitak bevindt, is deze dan ook makkelijk terug te vinden. Bij goede omstandigheden (donkere locatie en geen Maanlicht) moet NGC 2024 al zichtbaar zijn met een 25 centimeter telescoop. NGC 2024 werd in 1786 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel.

Sterrenbeeld: Orion
Magnitude: 12,5
Coördinaten:

• RA: 05h 41m
• DEC: -01° 51'