Toon items op tag: stofdeeltjes

Er bestaat een kans dat we in de nacht van 21 op 22 november 2019, bij helder weer, een korte maar hevige meteorenregen gaan te zien krijgen. Deze 'vallende sterren' zijn afkomstig van de meteorenzwerm Alfa Monocerotiden die wellicht zijn afkomst kent van een komeet met een omlooptijd van ongeveer 500 jaar. Doorgaans is dit een niet erg opvallende meteorenzwerm maar af en toe zorgt deze voor flinke meteorenregens.

Astronomen hebben met de telescopen ALMA en IRAM voor het eerst een rechtstreekse meting gedaan van de temperatuur van de grote stofdeeltjes in het buitenste deel van een planeet-vormende schijf rond een jonge ster. Door een nieuwe techniek toe te passen op een object dat de bijnaam Vliegende Schotel draagt, hebben zij ontdekt dat de deeltjes veel kouder zijn dan verwacht: –266 graden Celsius.

Een team van astronomen dat gebruik maakt van ESO’s Very Large Telescope (VLT) heeft ongekend detailrijke opnamen verkregen van de hyperreuzenster VY Canis Majoris. De waarnemingen laten zien dat de ster tijdens zijn laatste levensfase een enorme hoeveelheid massa kwijtraakt in de vorm van stofdeeltjes die onverwacht groot zijn. Dit tot nu toe onbegrepen proces vormt de opmaat tot het explosieve einde van reuzensterren als deze.

In het voorjaar van 2012 hebben amateursterrenkundigen twee mysterieuze 'pluimen' waargenomen in de ijle dampkring van de planeet Mars. Deze pluimen bereiken een hoogte tot 250 kilometer en werden in 1997 ook al waargenomen dankzij waarnemingen met de Hubble Space Telescope. Tot op heden blijft de ware aarde van deze pluimen echter onbekend. 

Door de volledige kracht van de Very Large Telescope Interferometer te benutten, heeft een internationaal team van astronomen zodiakaal licht ontdekt in de buurt van de leefbare zones rond negen nabije sterren. Dit schijnsel bestaat uit sterlicht dat wordt weerkaatst door stof dat is ontstaan bij botsingen tussen planetoïden en door de verdamping van kometen. De aanwezigheid van zulke grote hoeveelheden stof in de naaste omgeving van sommige sterren zou het in beeld brengen van aarde-achtige planeten straks wel eens kunnen bemoeilijken.

De kans is heel groot dat we in de nacht vrijdag 23 op zaterdag 24 mei 2014 een heuse meteorenstorm gaan te zien krijgen. Zo zal de Aarde zich op dat moment doorheen een stofwolk begeven die afkomstig is van de komeet 209P/LINEAR. Tijdens het hoogtepunt van deze meteorenstorm kunnen er volgens astronomen enkele honderden meteoren per uur te zien zijn. 

Frappante nieuwe waarnemingen met de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) telescoop laten voor het eerst zien dat het restant van een recente supernova boordevol pas gevormd stof zit. Als genoeg van dit stof de hachelijke oversteek naar de interstellaire ruimte weet te maken, kan dit verklaren waarom veel sterrenstelsels zo’n stoffig, duister uiterlijk hebben. Sterrenstelsels kunnen opmerkelijk stofrijke oorden zijn [1]. Vermoed wordt dat veel van dat stof afkomstig is van supernova-explosies, vooral in de begintijd van het heelal.

ESO’s Very Large Telescope (VLT) heeft een opmerkelijk gedetailleerde opname gemaakt van de Toby Jugnevel, een wolk van gas en stof rond een rode reuzenster. Deze foto toont de karakteristieke boogstructuur van de nevel, die een beetje op een ouderwetse bierkruik lijkt.

Oktober, ook wel de wijnmaand genoemd, is de tiende maand in de gregoriaanse kalender en is de maand waarin onze klok een uur wordt teruggezet (27 oktober). In dit artikel bespreken we wat er zoal te zien is aan de sterrenhemel in oktober 2013.

Meteoren ën meteorenzwermen zijn een spectaculair fenomeen aan de nachtelijke hemel maar een zogeheten 'vuurbol' is nog veel indrukwekkender. Vuurbollen zijn meteoren die helderder zijn dan de planeet Venus (magnitude -4) en kunnen enkele seconden lang te zien zijn.