Vooreerst dienen we te weten of er kometen zichtbaar zijn vanaf uw locatie en waar deze te vinden zijn. Door middel van planetariumprogramma's kom je al een eind verder, meestal zijn in deze programma's functies voorzien welke de zichtbare kometen op het scherm kan aanduiden zodat je daar sterrenkaarten van kunt afdrukken voor de waarneming een stuk eenvoudiger te maken. Echter dien je de komeetlijst in het planetairumprogramma regelmatig bijwerken via het internet om een zo ook de recentste komeetgegevens op te halen. Ook op internet kan je handige sites vinden met zoekkaartjes en efemeriden van de zichtbare kometen.
In deze tip gaan we leren hoe we kunnen starhoppen met enkel het oculair van je telescoop. Het geschikte oculair hiervoor heeft een beeldveld van één graad of meer. Zoals in een eerdere tip vermeld, dien je een overlegger te maken van het oculair om te gebruiken op een sterrenkaart. In deze tip gaan we leren starhoppen in het sterrenbeeld Scutum.
De zoeker is een kleine telescoop dat bevestigd is op de telescoop, het wordt gebruikt voor het zoeken van objecten aan de hemel te vereenvoudigen. Het heeft meestal een diameter van 2 inch met een vergroting van 8x. Dit laat je toe dat er licht opgevangen wordt en het beeld licht vergroot wordt, je zal dan ook wat zwakkere sterren kunnen zien en enkele heldere deepsky objecten. Dit zal zeker van pas komen bij het vinden van andere deepsky objecten.
Eén van de meest uitdagende aspecten in de sterrenkunde is het zoeken naar objecten die niet zichtbaar zijn met het blote oog. Een telescoop heeft een erg klein beeldveld en de hemel is zo groot dat het vaak moeilijk is om de exacte locatie van een object te vinden. In deze Deep-sky tip gaan we leren hoe we onze weg vinden aan de prachtige sterrenhemel en de objecten kunnen vinden die we willen zien.
Overlijden van de Duitse astronoom Samuel Heinrich Schwabe. Hij werd vooral bekend om zijn onderzoek naar zonnevlekken en ging op zoek naar een theoretische planeet die zich volgens astrologen ergens tussen Mercurius en de Zon bevond. Tussen 1826 en 1843 nam hij tijdens elke zonnige dag zonnevlekken waar en ging Schwabe op zoek naar een mogelijke planeet die zich tussen Mercurius en de Zon bevond. Uiteindelijk ontdekte hij zijn theoretische planeet nooit maar leerde hij heel veel bij over zonnevlekken waarna hij zijn bevindingen publiceerde in zijn boek 'Solar Observations during 1843'.
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.