Saljoet 6 was het eerste Russische ruimtestation van de tweede generatie en werd op 29 september 1977 met succes in een baan om de Aarde gebracht. De meest opvallende vernieuwing aan het Saljoet 6 ruimtestation was dat dit een tweede koppelingsmechanisme en toegangspoort had aan de achterzijde. Hierdoor kon er zich aan dit ruimtestation meer dan één ruimtetuig vasthechten waardoor men Saljoet 6 permanent kon bemannen en bevoorraden. Dankzij het Saljoet 6 ruimtestation konden Russische ruimtevaarders voor het eerst maandenlang in de ruimte werken en leven en kreeg dit ruimtestation ook het bezoek van ruimtevaarders afkomstig uit Mongolië, Polen, Cuba, Roemenië, Vietnam, Tsjecho-Slowakije en Oost-Duitsland.
Het Russische Mir ruimtestation bestond uit één centrale basismodule waaraan later zes andere modules werden aan vastgehecht. Deze basismodule werd op 19 februari 1986 (plaatselijke tijd) gelanceerd door een krachtige Russische Proton raket vanop de Bajkonoer lanceerbasis in Kazachstan. Dit gevaarte bestond voornamelijk uit een compartiment waarin de ruimtevaarders konden slapen, eten en leven.
Lancering vanop de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida van de Amerikaanse GOES 7 weersatelliet. Deze satelliet maakte net als zijn voorgangers deel uit van het Amerikaanse Geostationary Operational Environmental Satellite (GOES) programma dat bestond uit een netwerk van weersatellieten die zich in een geosynchrone baan om de Aarde bevinden. GOES 7 werkte tot 1999 in dienst van het Amerikaanse meteorologisch instituut NOAA waarna deze satelliet dienst deed als communicatiesatelliet voor de operator Peacesat. Uiteindelijk bleef GOES 7 nog operationeel tot 12 april 2012. Foto: NOAA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.