Toon items op tag: oortwolk

Het is een team van Leidse astronomen gelukt om de eerste 100 miljoen jaar van de geschiedenis van de Oortwolk door te rekenen. Tot nu toe waren alleen stukjes van de geschiedenis los van elkaar bestudeerd. De wolk met zo'n 100 miljard komeetachtige objecten vormt een enorme schil aan de rand van ons zonnestelsel. De sterrenkundigen publiceren hun allesomvattende simulatie en de gevolgen daarvan binnenkort in het vakblad Astronomy & Astrophysics.

Astronomen hebben een uniek object ontdekt dat lijkt te bestaan uit materiaal uit het binnenste deel van het zonnestelsel, uit de tijd dat de aarde ontstond. Het is miljarden jaren opgeslagen geweest in de Oortwolk, ver van de zon. Waarnemingen met ESO’s Very Large Telescope en de Canada-France-Hawaii Telescope laten zien dat C/2014 S3 (PANSTARRS) een langgerekte komeetbaan doorloopt, maar tegelijkertijd de eigenschappen vertoont van een maagdelijke planetoïde uit het binnenste deel van het zonnestelsel.

Amateur-astronomen en sterrenliefhebbers maken zich op voor de komeet C/2013 US10 (Catalina) die de komende weken in zichtbaarheid toeneemt. Zo zal deze komeet, die 'komeet Catalina' wordt genoemd, zich op 17 januari 2016 het dichtst tot de Aarde bevinden en verwacht wordt dat de komeet rond deze periode een schijnbare helderheid zal hebben van magnitude +5,5. Hierdoor zal de komeet Catalina, onder goede omstandigheden, zichtbaar zijn met een verrekijker of een kleine telescoop. 

Astronomen hebben ontdekt dat 70 000 jaar geleden een zwakke ster doorheen de Oortwolk is gereisd. Deze ster, die men de 'Ster van Scholz' noemt, bevindt zich momenteel op een afstand van ongeveer twintig lichtjaar maar vloog in de prehistorie op 'slechts' 0,8 lichtjaar afstand van de Zon.

Eeuwenlang hebben kometen onze aandacht opgewekt. Aan de nachtelijke hemel waren ze iets anders dan de gekende sterren of planeten, omdat ze een lange staart droegen. Dat leidde ook tot hun benaming 'komeet' of 'haarster'. Hun verschijning 'als een vlammend zwaard' was soms een goed voorteken, soms een slecht. Pas nadat Edmund Halley (1656-1742) in 1680 hun elliptische baan rond de zon had bepaald, werd duidelijk dat kometen een onderdeel uitmaken van ons zonnestelsel.

Twee Amerikaanse astronomen, Scott Sheppard en Chad Trujillo, hebben een nieuw hemellichaam ontdekt dat zich permanent schuilhoudt in de buitenste regionen van ons zonnestelsel. Het nieuwe object vertoont gelijkenissen met de dwergplaneet Sedna en volgens de astronomen behoren de twee dan ook tot een groep van ijsachtige planetoïde in een gebied tussen de Kuipergordel en Oorwolk.

Of komeet C/2012 S1, beter bekent als 'komeet ISON', de komeet van de eeuw wordt, valt moeilijk te zeggen. Ondanks het feit dat sommigen dit beweren en geloven, gaan anderen er vanuit dat deze komeet zijn passage langs de Zon niet zal overleven. In dit artikel worden enkele essentiële vragen beantwoord over komeet ISON en krijg je een overzicht van de mooiste foto's van deze komeet.

Er zijn vele planetoïdengroepen te vinden in ons zonnestelsel. Naast de grote asteroïdengordel tussen de planeten Mars en Jupiter vinden we ook groepen in de omgeving van de Aarde , Mars of zelfs in de buurt van Neptunus. In dit artikel overlopen we de diverse groepen van planetoïden
die zich in ons zonnestelsel begeven.

Op een afstand van 50 000 en 100 000 Astronomische Eenheden (AE) van de Zon bevindt zich een mogelijke sfeer van grote, komeetachtige objecten bestaande uit ijs- en rotsbrokken. Deze sfeer, die bekend staat als de Oortwolk, werd gesuggereerd door de Nederlandse astronoom Jan Hendrik Oort en is vandaag de dag nog steeds de enige waarschijnlijke theorie die het ontstaan van langperiodieke kometen kan verklaren. De Oortwolk heeft de vorm van een bol met een straal van 1 à 2 lichtjaar en verklaart onder andere waarom kometen overal aan de hemel kunnen verschijnen. Tot op heden zijn er, naast kometen, geen objecten met zekerheid gekend uit de Oortwolk. 

We kennen ze allemaal, de prachtige heldere objecten aan de nachtelijke hemel, met hun indrukwekkende staart, die maar één keer om de zoveel tijd te zien zijn. Deze wonderbaarlijke objecten worden al sinds mensengeheugenis waargenomen, weergegeven en afgebeeld in tal van schilderijen, boeken en tekeningen.