Kunnen lavabuizen, grotten of onderaardse habitats een veilig toevluchtsoord zijn voor toekomstige astronauten op Mars? Wetenschappers van NASA's Curiosity Mars rover team helpen dit soort vragen te onderzoeken met de Radiation Assessment Detector, of RAD. In tegenstelling tot de aarde heeft Mars geen magnetisch veld dat het beschermt tegen de hoogenergetische deeltjes die in de ruimte rondvliegen. Die straling kan een ravage aanrichten in de menselijke gezondheid, en kan ook de levensinstandhoudingssystemen waar de astronauten op Mars van afhankelijk zullen zijn, ernstig in gevaar brengen.
Tijdens een bijeenkomst van de American Geophysical Union in San Fransisco hebben Amerikaanse wetenschappers de eerste meetresultaten gepresenteerd van de Marsrover Curiosity. Zo is men er in geslaagd om met behulp van de Marsrover de ouderdom van een rots ter plaatse te bepalen en om de hoeveelheid straling aan het oppervlakte van Mars te meten.
Zeer gedetailleerde nieuwe waarnemingen met ESO’s Very Large Telescope (VLT) van het restant van een duizend jaar oude supernova hebben aanwijzingen opgeleverd omtrent het ontstaan van de kosmische straling. Voor het eerst wijzen de waarnemingen erop dat snel bewegende deeltjes in de supernovarest de voorlopers van deze straling zijn.
NASA's Curiosity Marsrover, dat ook de naam 'Mars Science Laboratory' draagt, heeft een totaal gewicht van 900 kilogram en is hierdoor de grootste en zwaarste rover die ooit naar het oppervlak van de 'rode planeet' werd gebracht. Van de 900 kilogram bestaat ongeveer 80 kilogram uit wetenschappelijke instrumenten die niet enkel afkomstig uit zijn de Verenigde Staten maar ook uit Duitsland, Frankrijk, Canada en Rusland.
Medio de negentiende eeuw waren wetenschappers enorm gefascineerd door de eigenschappen van de chemische elementen. In 1868 publiceerde de Russische chemicus Dmitri Mendelejev (1834-1907) het periodiek systeem van de elementen dat hij baseerde op het kaartspel patience. In 1895 ontdekte de Duitse natuurkundige Wilhelm Röntgen (1845-1923) de X-straling en werd daarmee de vader van de diagnostische radiologie.
De Russische Venera 6 ruimtesonde begint na een reis van vijf maanden aan zijn afdaling in de atmosfeer van de planeet Venus en stuurt gedurende 51 minuten lang wetenschappelijke gegevens terug naar de Aarde. Tijdens de langzame afdaling in de atmosfeer van Venus hangt de Venera 6 ruimtesonde aan een parachute en voeren de instrumenten tal van metingen uit. Aan de hand van de data afkomstig van de Venera 5 en 6 ruimtesondes krijgen wetenschappers een beter beeld over de samenstelling van de atmosfeer van Venus. Foto: Roscosmos
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.