Degenen die lid zijn van een fotoclub kennen dit fenomeen; het maken van nachtfoto’s gewapend met statief, camera en draadontspanner voor tijdsopnamen. Al snel maak je mooie sfeerbeelden! Een landschap met bomen, een rivier, in de verte een snelweg waar de auto’s witte en rode strepen trekken met hun lichten. Misschien vind je wel ergens een maansikkel of enkele sterren op de foto… Amateurastronomen streven een gelijkaardig doel na… Zij willen gedetailleerde opnamen maken van hemellichamen. Al snel ontdekken ze dat beweging een probleem is! Wanneer je de sterren wil fotograferen met bvb een telelens, heb je al snel strepen i.p.v. puntjes op de foto. Het is immers de Aarde die draait en de sterren en planeten bewegen door ons beeldveld.
Naam: Patrick Balemans
Geboortejaar: 26-02-1960
Woonplaats: 2170 Merksem-Antwerpen
Nationaliteit: Belg
Telescopen:
TAL telescopen zijn al sinds hun intrede op de markt bijzonder populair vanwege hun uitstekende optische eigenschappen. Daarbij komt nog dat zij ondanks de productie die geschied door hooggespecialiseerde Russische telescoopbouwers zeer gunstig van prijs zijn. De nog vrij nieuwe TAL-125R is een refractor van uitstekende klasse omdat zijn chromatische aberratie (kleurschifting) heel minimaal is. Daarom ook dat de fabrikant besloot geen apochromatische versie te bouwen van deze 125mm versie zoals eerst voorzien was.
Meer dan twee jaar was ik al in het bezit van een 200 mm Newton op een EQ2-3, welke in het begin zeker voldoende was voor visuele waarnemingen. Het probleem van die montering was het ontbreken van een volgmoter en de nodige stabiliteit. Wanneer men objecten in detail wil waarnemen, met hoge vergrotingen dus, is een volgmoter een zeer handige bijkomstigheid aangezien men dan niet steeds moet bijsturen.
Messier 1, ook gekend als de 'Krabnevel', is een restant van een ster die explodeerde als een supernova in het jaar 1054. De supernova was 23 dagen lang overdag zichtbaar en viermaal helderder dan de planeet Venus. Men kon de supernova met het blote oog waarnemen aan de nachtelijke hemel gedurende ongeveer twee jaar voordat hij minder helder werd. Wat we vandaag zien van dit object is het gasachtige materiaal uitgestoten door de ontplofte ster. Dit materiaal verplaatst zich van het centrum weg met een snelheid van 1 800 km/sec over een grootte van ongeveer 10 lichtjaar. In de kern van de supernova bevindt zich een neutronenster of pulsar, die dertig maal per seconde om zijn as draait. Deze neutronenster heeft een schijnbare helderheid van magnitude 15,5. De Krabnevel bevindt zich op een afstand van 6 500 lichtjaar van de aarde in het sterrenbeeld Stier (Taurus). .
M99 is een spiraalvormig sterrenstelsel dat deel uitmaakt van de bekende Virgocluster van sterrenstelsels. Doordat we het sterrenstelsel vanuit bovenaanzicht bekijken, zijn de spiraalarmen mooi te zien op fotografische opnames of in grote telescopen. Opvallend is dat M99 erg asymmetrisch is. Dit komt wellicht door een botsing met een ander sterrenstelsel. Een mogelijke kandidaat hiervoor is het nabijgelegen object M98 dat tevens een hoge radiële snelheid, doch in tegenovergestelde richting, vertoont. Een ander noemenswaardig weetje is dat het sterrenstelsel zich met 2 300 km per seconde van ons verwijderd. Het is daarmee het 'snelste Messierobject'.
M109, gelegen in het sterrenbeeld (Ursa Major Grote Beer), is een balkspiraalstelsel dat zich op ongeveer 30 miljoen lichtjaar van ons bevindt. In 1956 werd er een supernova van magnitude 11.5 ontdekt in dit sterrenstelsel. Dit sterrenstelsel is ook lid van het Ursa Major cluster van sterrenstelsel dat minstens 80 leden telt.
Als u een telescoop heeft aangekocht, zijn de verwachtingen ongetwijfeld heel hoog. Toch kan het zijn dat deze verwachtingen niet altijd voldoen aan het resultaat door de kwaliteit van de telescoop. In dit artikel wordt ondermeer besproken hoeveel een telescoop nu juist vergroot en welke afwijkingen deze kan hebben.
De Russische ruimtesonde Venera 13, die op 30 oktober 1981 in de ruimte werd gebracht, maakt een zachte landing op het oppervlak van de planeet Venus. Venera 13 functioneerde ruim twee uur op het Venusoppervlak en stuurde succesvol foto's terug naar de Aarde van dit verlaten landschap. De instrumenten aan boord van Venera 13 registreerden op Venus een oppervlaktetemperatuur van 457° Celsius en een druk die 89 maal hoger lag dan de druk op Aarde (9,0 MPa). Foto: Roscosmos
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.