De lancering van de Europees/Japanse ruimtesonde BepiColombo is met zes maanden uitgesteld. BepiColombo bestaat uit een Europese en Japanse ruimtesonde die naar de kleine planeet Mercurius moeten gebracht worden. De lancering is nu voorzien voor begin 2017 waarna de ruimtetuigen tussen 2020 en 2023 verschillende scheervluchten langs Mercurius moeten maken om zich uiteindelijk in een baan om de planeet te begeven. Met deze ambitieuze missie willen wetenschappers meer te weten komen over de geschiedenis van Mercurius en het ontstaan van planeten in het algemeen.
Japan heeft in de nacht van dinsdag 2 op woensdag 3 december 2014 met success een nieuwe ruimtesonde gelanceerd die in 2018 een bezoek moet brengen aan de planetoïde 1999 JU3. De 590 kilogram zware Hayabusa 2 ruimtesonde vertrok aan boord van een H-2A draagraket omstreeks 05u22 Belgische tijd vanop het Japanse Tanegashima Space Center en werd om 07u09 succesvol uitgezet in de ruimte. Hayabusa 2 is de opvolger van de Hayabusa missie die in 2005 een bezoek bracht aan de planetoïde (25143) Itokawa.
Akari was de naam van een Japanse ruimtetelescoop dat een overzichtskaart maakte van het heelal in infrarode straling. Deze Japanse satelliet werd in februari 2006 in de ruimte gebracht en maakte ondermeer een nieuwe hoge resolutie overzichtskaart van de hemel in het infrarode deel van het spectrum.
Vanop het Tanegashima Space Center in Japan werd op dinsdag 7 oktober 2014 de Himawari 8 weersatelliet succesvol in de ruimte gebracht. Deze nieuwste meteorologische kunstmaan werd met behulp van een H-2A draagraket in een geostationaire overdrachtbaan gebracht en moet vanuit de ruimte ondermeer tropische stormen en onweersbuien gedetailleerd in beeld brengen.
Vanaf 1788 werd Terra Australis, het huidige Australië, als Brits grondgebied opgeëist en werden diverse nederzettingen opgezet in de eerste kolonie van New south Wales. Teneinde weersvoorspellingen en nauwkeurige tijdsbepalingen uit te voeren voor de chronometers aan boord van de schepen van de Britse Marine, volgden sterrenwachten in Victoria (1853), Sydney (1856), Melbourne (1870) en Perth (1896).
De Japanse ruimtevaarder Koichi Wakata heeft op zondag 9 maart 2014 voor een mijlpaal gezorgd in de geschiedenis van de Aziatische ruimtevaart. Wakata werd op die dag de eerste Japanse gezagvoerder van het internationale ruimtestation ISS.
Vanop het Tanegashima Space Center in Japan is op donderdag 27 februari 2014 het Global Precipitation Measurement Core Observatory succesvol in de ruimte gebracht. Deze nieuwste aardobservatiesatelliet werd met behulp van een H-2A draagraket in een lage baan om de Aarde gebracht en moet vanuit de ruimte de neerslag op Aarde observeren.
Op 20 november 2013 is het exact vijftien jaar geleden dat de eerste module voor het internationale ruimtestation ISS in de ruimte werd gebracht. Ondertussen is dit ruimtestation continu bemand door minstens drie ruimtevaarders en worden er tal van wetenschappelijke experimenten in uitgevoerd. Om een idee te krijgen van wat het internationale ruimtestation ISS precies is, uit welke onderdelen dit bestaat en wat dit zoal doet, kan je via onderstaande illustraties meer leren over dit internationaal ruimtevaartproject.
Een Japans team van wetenschappers heeft met behulp van de 8,2 meter Subaru-telescoop op Hawaii kunnen achterhalen dat de dampkring van exoplaneet Gliese 1214b wellicht veel waterdamp bevat. Gliese 1214b is een zogeheten 'superaarde' en staat op een afstand van ongeveer 40 lichtjaar in het sterrenbeeld Slangendrager.
Japan heeft op zaterdag 14 september 2013 voor het eerst een Epsilon raket gelanceerd. Deze nieuwe, kleine, draagraket vertrok om 07u00 Belgische tijd vanop het Uchinoura Space Center en zette met succes de Spectroscopic Planet Observatory for Recognition of Interaction of Atmosphere (SPRINT-A) satelliet uit in een baan om de Aarde.
Lancering vanop de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida van de Amerikaanse GOES 7 weersatelliet. Deze satelliet maakte net als zijn voorgangers deel uit van het Amerikaanse Geostationary Operational Environmental Satellite (GOES) programma dat bestond uit een netwerk van weersatellieten die zich in een geosynchrone baan om de Aarde bevinden. GOES 7 werkte tot 1999 in dienst van het Amerikaanse meteorologisch instituut NOAA waarna deze satelliet dienst deed als communicatiesatelliet voor de operator Peacesat. Uiteindelijk bleef GOES 7 nog operationeel tot 12 april 2012. Foto: NOAA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.