Een Indiase GSLV raket is er in de nacht van 11 op 12 augustus 2021 niet in geslaagd om een Indiase aardobservatiesatelliet in de ruimte te brengen. De raket vertrok om 02u13 Belgische tijd vanop het Satish Dhawan Space Centre maar zes minuten na lift-off bleek er plots een probleem te zijn met de derde rakettrap. Uiteindelijk liet de Indiase ruimtevaartorganisatie ISRO weten dat de lancering was mislukt en dat de EOS-03 satelliet verloren was. Hiermee komt een einde aan een reeks van zestien succesvolle lanceringen van Indiase raketten.
In India treft men momenteel de laatste voorbereidingen voor de eerste lancering van een gloednieuwe draagraket. Zo wil India vanop het Satish Dhawan Space Centre tussen 15 en 20 december 2014 voor het eerst een GSLV Mark III raket lanceren. India wil met deze nieuwe draagraket zwaardere satellieten tot in een geostationaire baan om de Aarde brengen en wil deze raket ook gebruiken voor bemande ruimtemissies.
Op dinsdag 5 november 2013 heeft India zijn eerste Marsverkenner succesvol in de ruimte gebracht. De Indiase Mars Orbiter Mission, ook wel gekend als 'Mangalyaan', vertrok om 10u05 Belgische tijd aan boord van een Polar Satellite launch Vehicle (PSLV) raket vanop de Sriharikota lanceerbasis. Iets meer dan 44 minuten na de start van de lancering werd de Aziatische ruimtesonde probleemloos uitgezet in een elliptische baan om de Aarde.
Dat India een steeds grotere ruimtevaartnatie wordt, weten we al een tijdje. Toch wordt 2013 voor het Aziatische land een zeer belangrijk jaar op vlak van ruimtevaart aangezien de Indian Space Research Organisation (ISRO) in 2013 maar liefst tien ruimtemissies heeft gepland. Onder deze missies bevindt zich ook de eerste Indiase Marsverkenner.
India heeft op donderdag 26 april 2012 met succes een Polar Satellite Launch Vehicle (PSLV) gelanceerd met aan boord een Indiase aardobservatiesatelliet. De 21ste PSLV-draagraket vertrok om 02u17 Belgische tijd vanop het Satish Dhawan Space Center en zette de RISAT-1 satelliet iets minder dan achttien minuten later uit in een lage baan om de Aarde op een hoogte van 609 kilometer.
Chandrayaan-1 was de naam van de eerste Indiase Maanverkenner. Deze onbemande ruimtesonde werd in 2008 in de ruimte gebracht en werd gebouwd in opdracht van de Indian Space Research Organisation (ISRO) met als belangrijkste doel het maanoppervlak zeer gedetailleerd in kaart te brengen. Aangezien dit de eerste Indiase maanverkenner was, was dit voor de ISRO en zijn ingenieurs dan ook een hele uitdaging.
Het Satish Dhawan Space Centre (SHAR) is de grootste en belangrijkste lanceerbasis van de Indian Space Research Organisation (ISRO). De basis bevindt zich in Sriharikota op 80 kilometer ten noorden van Madras. Het complex heette lange tijd Sriharikota Launching Range maar werd in 2002 hernoemd naar de voormalige directeur van het Indiase ruimtevaartagentschap Satish Dhawan. Sinds oktober 1971 worden vanop deze basis raketten gelanceerd. Vandaag de dag is het SHAR de thuisbasis van de Indiase Polar Satellite Launch Vehicle (PSLV) en Geosynchonous Satellite Launch Vehicle (GSLV) draagraketten. In de toekomst moet deze lanceerbasis een nog grotere rol gaan spelen binnen het Indiase ruimtevaartprogramma aangezien men vanaf deze plaats bemande Indiase ruimtetuigen zal lanceren. Eigenschappen als extra rotatiesnelheid van de Aarde door zijn ligging nabij de evenaar en groot onbewoond gebied maken van dit complex de perfecte lanceerbasis.
Vanop de Bajkonoer lanceerbasis wordt met behulp van een Molniya raket de Russische Prognoz 2 satelliet in de ruimte gebracht. Vanuit een hoge elliptische baan om de Aarde bestudeert de 845 kilogram zware satelliet de Zon en haar activiteit.
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.