De planetaire fase is een sterrenkundige term dat het verlichte deel van een planeet omschrijft. Net zoals bij de maanfase is de planetaire fase afhankelijk van de relatieve positie van de Zon, de planeet en de waarnemer.
Net zoals de Zon naar beneden beweegt ten opzichte van de sterren lijken de planeten oostwaarts ten opzichte van de sterren te bewegen. Af en toe maken de zogenaamde 'buitenplaneten' (Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus) een opvallende beweging. Deze beweging wordt in de sterrenkunde 'retrograde beweging' genoemd.
Aan de nachtelijke hemel kunnen we bij goede omstandigheden soms wel vijf planeten zien zonder hulp van binoculairen of telescopen. Planeten lijken met het blote oog op het eerste zicht op sterren maar je kan makkelijk leren ze van de sterren te onderscheiden. In dit artikel bespreken we de planeten die we met of zonder telescoop kunnen waarnemen.
De eerste van de vier grote telescopen van de Very Large Telescope (VLT) wordt voor het eerst naar de sterrenhemel gericht. De Very Large Telescope (VLT) is een observatorium van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) op de berg Cerro Paranal in de Atacamawoestijn in Chili op 2 635 meter hoogte. Het observatorium bestaat vandaag de dag uit vier grote 8,2-meter spiegeltelescopen van het type Ritchey-Chrétien, die de Unit Telescopes of UT’s worden genoemd, en een aantal kleinere telescopen met een spiegeldoorsnede van 1,8 m. De vier spiegeltelescopen kunnen als een interferometer aan elkaar worden gekoppeld, waardoor ze als één grote telescoop kunnen opereren. Foto: ESO
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.