Toon items op tag: geval

De planetaire fase is een sterrenkundige term dat het verlichte deel van een planeet omschrijft. Net zoals bij de maanfase is de planetaire fase afhankelijk van de relatieve positie van de Zon, de planeet en de waarnemer.

Zoals er gissingen en theorieën bestaan over wat er gebeurde in het erg vroege heelal zijn ook hier fundamentele vooruitgangen in de fysica nodig als we willen weten wat er met enige zekerheid met ons heelal zal gebeuren. In dit artikel overlopen we kort enkele van de meest gangbare mogelijkheden rond het einde van het heelal.

Collimatie betekent het accuraat uitlijnen van de optische elementen van een telescoop om het beste beeld te kunnen weergeven. Meestal is dit enkel nodig met Newton telescopen (reflectors of spiegelkijker). Refractortelescopen dienen niet gecollimeerd te worden aangezien deze een eenvoudiger design hebben en de collimatie meestal blijft wanneer ze gemaakt worden in de fabriek.

NGC 6946 is een prachtig spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Cepheus van magnitude 8.9. Dit sterrenstelsel, met de bijnaam 'Fireworks Galaxy', is een mooi voorbeeld van een zogeheten 'face-on' stelsel. Dit wil zeggen dat wij zo goed als recht op het stelsel kijken en zo goed de spiraalstructuur kunnen waarnemen. NGC 6946 staat op een afstand van 22,5 miljoen lichtjaar van de Aarde en ligt op de grens van de sterrenbeelden Cepheus en Cygnus. In een binoculair is bij heel donkere omstandigheden de spiraalstructuur van dit sterrenstelsel al mooi te zien. Ons zicht op dit stelsel wordt echter wel stevig verstoord door interstellair stof afkomstig van ons eigen Melkwegstelsel. Een ander leuk weetje over dit deep-sky object is dat dit stelsel een recordhouder is op vlak van supernova's. De afgelopen decennia werden er al negen supernova's waargenomen in NGC 6946. Dit sterrenstelsel werd op 9 september 1798 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel.