Na het succes van de Vostok 3 en Vostok 4 missies die de eerste dubbelvlucht uit de ruimtevaartgeschiedenis van de ruimtevaart maakten in augustus 1962, besloot de Sovjet-Unie opnieuw een dubbelvlucht te organiseren waarbij ditmaal voor het eerst een vrouw in een baan om de aarde zou gebracht worden. Propaganda was in die tijd een zeer machtig wapen die de Sovjetleiders gebruikten om de bevolking achter zich te krijgen. Door een vrouw in de ruimte te brengen, zou de toenmalige premier van de Sovjet-Unie, Nikita Khrushchev, zich zeer geliefd maken bij de Russen en zou dit opnieuw een slag in het gezicht zijn van de Verenigde Staten die op dat moment enkel mannen had opgeleid voor bemande ruimtemissies. Valentina Tereshkova werd na haar geslaagde missie onthaald als een ware heldin maar het duurde niet lang eer de eerste roddels opdoken over problemen voor en tijdens haar ruimtevlucht.
Na het succes van de eerste twee Russische bemande ruimtevluchten, waarbij de technologie van de Vostok ruimtecapsule en de effecten van gewichtloosheid op het menselijk lichaam werden getest, besloot de Sovjet-Unie nog een stap verder te gaan in zijn bemand ruimtevaartprogramma en zou het voor het eerst in de geschiedenis een dubbelvlucht organiseren. De Vostok 3 en Vostok 4 missies stonden volledig in het teken van dit experiment.
De onbemande Mercury-Atlas 4 raket werd op 13 september 1961 probleemloos gelanceerd van op het lanceerplatform 14 op de Cape Canaveral lanceerbasis in Florida. Deze testvlucht moest vooral het Mercury Tracking Network uitproberen die de communicatie moest voorzien tussen de Mercury ruimtecapsules en het vluchtleidingscentrum. Dit was de eerste maal dat een Mercury ruimtecapsule een geslaagde ruimtevlucht maakte (de vorige Mercury lanceringen waren suborbitale vluchten) waarbij het één omwenteling om de Aarde maakte. Aan boord van deze onbemande capsule bevond zich een simulator die de levensomstandigheden aan boord van de capsule moest bestuderen. Verder werden ondermeer de communicatiemiddelen, camera's en de hoeveelheden vibraties en straling getest.
De Amerikaanse astronoom Asaph Hall ontdekt vanop het United States Naval Observatory in Washington de Marsmaan Deimos. De omvang van deze maan is 15 bij 12 bij 11 kilometer en de vorm is onregelmatig. De oorsprong van Deimos is niet helemaal bekend, maar vermoedelijk is het een planetoïde die rond Mars is gaan draaien. Foto: NASA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.