Toon items op tag: center

Op het Amerikaanse Kennedy Space Center in Florida heeft men op dinsdag 17 april 2012 afscheid genomen van het ruimteveer Discovery. Het meer dan zestig ton zware ruimteveer, dat bij NASA gekend is onder de naam 'OV-103', vertrok om 12u58 Belgische tijd op de rug van een omgebouwde Boeing 747 richting Washington waar het ruimtetuig in de nabije toekomst zal te bewonderen zijn in het prestigieuze Smithsonian Institution's National Air and Space Museum.

JAXA, wat staat voor 'Japan Aerospace Exploration Agency', is de nationale ruimtevaartorganisatie van Japan. Deze organisatie werd op 1 oktober 2003 opgericht als een onafhankelijk instituut na een fusie van de drie Japanse organisaties National Space Development Agency of Japan (NASDA), Institute of Space and Astronautical Science (ISAS) en het National Aerospace Laboratory of Japan (NAL). JAXA beschikt over enkele belangrijke faciliteiten en sites waaronder het Tsukuba Space Center waar de vluchtleiding en het opleidingscentrum gevestigd zijn en het Tanegashima Space Center van waar de belangrijkste lanceringen plaatsvinden. Naast de ontwikkeling van raketten is JAXA ook een belangrijke partner binnen het internationale ruimtestation ISS en ontwikkelt het satellieten voor de studie van onze planeet en de exploratie van het zonnestelsel. 

De National Aeronautics and Space Administration (NASA) is een onafhankelijk agentschap in de Verenigde Staten dat verantwoordelijk is voor het Amerikaanse civiele ruimtevaartprogramma. NASA werd in 1958 opgericht in de nasleep van de lancering van 's werelds eerste satelliet Spoetnik en al gauw werden dit agentschap uitgebreid met verschillende onderzoekscentra zoals het Jet Propulsion Laboratory (JPL) en het Army Ballistic Missile Agency. Naast bemande ruimtevaart is NASA ook actief op vlak van wetenschappelijke onderzoek, verkenning van ons zonnestelsel en sterrenkundig onderzoek. Tot op heden is NASA de grootste ruimtevaartorganisatie ter wereld met succesvolle bemande ruimteprojecten zoals het Apollo Maanprogramma, het Space Shuttle programma en het Skylab ruimtestation.

De STS-70 Space Shuttle missie had als belangrijkste taak het uitzetten van een nieuwe Amerikaanse Tracking and Data Relay Satellite (TDRS) kunstmaan. Deze ruimtevlucht werd uitgevoerd met het ruimteveer Discovery en aan boord van de ruimtependel bevonden zich vijf Amerikaanse ruimtevaarders. Het ruimteveer Discovery vertrok op 13 juli 1995 vanop het Kennedy Space Center en bleef 8 dagen en 22 uur in een baan om de Aarde. Tijdens deze missie werd voor het eerst gebruik gemaakt van een vernieuwde Space Shuttle Main Engine en een vernieuwde Mission Control Room die zich in gebouw 30 van het Johnson Space Center in Houston bevond. Deze Amerikaanse bemande ruimtevlucht zal ongetwijfeld de geschiedenis ingaan als de "Woodpecker Mission" aangezien de External Tank van de Space Shuttle net voor de lancering ernstige schade opliep door spechten waardoor de lancering vertraging opliep. Dit was de 100ste Amerikaanse bemande ruimtevlucht en was de 21ste missie met het ruimteveer Discovery.

Begin de jaren '80 begon men in Brazilië aan een project om eigen sondeerraketten te gaan lanceren voor wetenschappelijke doeleinden. Alcântara werd uitgekozen als lanceerbasis voor dit project en tegen 1990 werd meer dan 470 miljoen dollar uitgegeven om van dit moerassig landschap een multifunctionele lanceerbasis te maken met allerlei faciliteiten. Het Alcântara Launch Center ligt van alle lanceerbasissen in de wereld het dichtst bij de evenaar waardoor de Braziliaanse regering hoopt op de komst van commerciële bedrijven die vanop deze unieke locatie satellieten willen lanceren.

Het Xichang Satellite Launch Center bevindt zich 64 kilometer van Xichang City in de Chinese provincie Sichuan en is één van de belangrijkste Chinese lanceercentra. Het complex bevindt zich in een vallei op een hoogte van 1 860 meter in een bergachtig gebied en beschikt over twee operationele lanceerplatformen. Na de start van de bouw in de jaren '70 werd deze lanceerbasis in 1984 operationeel en vandaag de dag wordt het complex vooral gebruikt voor het lanceren van geostationaire communicatie- en weersatellieten. Oorspronkelijk werd deze lanceerbasis gebouwd voor het lanceren van de Chinese bemande Shuguang One ruimtecapsule maar in 1972 werd dit project geannuleerd en werd het bijhorende lanceercomplex nooit afgewerkt.

Het Taiyuan Satellite Launch Center bevindt zich in de Chinese Shanxi provincie en is de tweede oudste Chinese lanceerbasis. Het bestaan van deze militaire lanceerbasis was lange tijd geheim tot wanneer China eind de jaren '80 van de vorige eeuw vanop deze locatie ook satellieten in de ruimte begon te brengen. Het Taiyuan Satellite Launch Center bevindt zich op 280 kilometer van de stad Taiyuan en ligt in een bergachtig gebied. Aangezien het complex zich op een hoogte van ongeveer 1 500 meter bevindt, zijn de droge weersomstandigheden hier vaak optimaal. Het Taiyuan Satellite Launch Center wordt vooral gebruikt voor het lanceren van Chinese aardobservatie, meteorologische en wetenschappelijke satellieten die in een zon-synchrone baan om de aarde moeten gebracht worden. Daarnaast is deze lanceerbasis ook een belangrijke militaire basis aangezien China vanop deze plaats lange afstandsraketten (ICBM's) test en kan lanceren.

Op 12 september 1991 werd het Amerikaanse ruimteveer Discovery gelanceerd voor de STS-48 ruimtemissie. Aan boord bevonden zich vijf astronauten. Tijdens deze vijf dagen lange missie werd de Upper Atmosphere Research Satellite (UARS) kunstmaan uitgezet in een baan om de Aarde. Deze kunstmaan zou vele jaren lang de bovenste lagen van onze atmosfeer nauwkeurig onderzoeken dankzij de tien instrumenten die het tuig aan boord had. Op 18 september keerde het ruimteveer terug naar de Aarde. Dit was de 13de maal dat het ruimteveer Discovery gebruikt werd voor een bemande ruimtemissie.

Op 6 april 1984 ging de elfde Space Transportation System (STS) missie van start toen het ruimteveer Challenger voor de vijfde maal werd gelanceerd voor de STS-41-C missie. Het ruimteveer had aan boord een bemanning van vijf astronauten en kenmerkend aan deze missie was dat een Amerikaans ruimteveer voor de eerste keer een hoogte van meer dan 550 kilometer bereikte door middel van gebruik te maken van het Orbiter Maneuvering System. De twee hoofddoelen van de missie waren de Long Duration Exposure Facility (LDEF) uit te zetten in een baan om de Aarde en om een satelliet terug op te vangen en deze te herstellen in het laadruim van het ruimteveer.

Op 29 april 1985 werd voor een zevende maal het Amerikaanse ruimteveer Challenger gelanceerd vanop het Kennedy Space Center in Florida. Deze STS-51-B missie stond volledig in het teken van wetenschappelijk onderzoek aan boord van het ruimtelabo Spacelab dat zich in het laadruim van het ruimteveer bevond en voor een tweede maal de ruimte inging. Aan boord van de Challenger bevonden zich zeven astronauten en naast de verschillende wetenschappelijke intsrumenten bevonden zich ook twee aapjes en 24 knaagdieren in het ruimteveer waarmee men de symptomen en gevolgen van ruimteziekte onderzocht. Deze missie duurde iets meer dan 7 dagen en doordat vrijwel alle wetenschappelijke experimenten probleemloos werden uitgevoerd werd deze missie een groot succes.