De Extremely Large Telescope (ELT) is een gigantische telescoop die gebouwd wordt in Chili en ontworpen werd door de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO). De hoofdspiegel van deze telescoop bestaat uit 798 hexagonale segmenten en alles samen heeft deze spiegel een diameter van maar liefst 39 meter. Hierdoor zal de ELT de grootste optische/nabij-infraroodtelescoop ter wereld zijn. Met dit reusachtig sterrenkundig observatorium zou het mogelijk moeten zijn om atmosferen van exoplaneten te bestuderen. Verwacht wordt dat deze telescoop in 2025 voor het eerst naar de sterrenhemel zal gericht worden.
Tijdens een ceremonie in Garching bei München in Duitsland heeft ESO op 25 mei 2016 het contract ondertekend met het ACe Consortium – bestaande uit Astaldi, Cimolai en de geselecteerde onderaannemer EIE Group – voor de bouw van de koepel en telescoopstructuur van de European Extremely Large Telescope (E-ELT). Dit is het grootste contract dat ooit door ESO is gegund en tevens het grootste contract in de geschiedenis van de astronomie op vaste grond. Bij deze gelegenheid is tevens het bouwontwerp van de E-ELT onthuld. De bouw van de koepel en de telescoopstructuur gaat nu van start.
Tijdens een recente vergadering heeft ESO’s belangrijkste bestuursorgaan, de Raad [1], groen licht gegeven voor de bouw, in twee fasen, van de European Extremely Large Telescope (E-ELT). Voor de eerste fase – de constructie van een volledig werkende telescoop en een reeks krachtige instrumenten die over tien jaar hun eerste licht moeten opvangen – is een bedrag van ongeveer een miljard euro beschikbaar gesteld. Het zal geweldige wetenschappelijke ontdekkingen op het gebied van exoplaneten, de stellaire samenstelling van nabije sterrenstelsels en het diepe heelal mogelijk maken.
De Amerikaanse ruimtesonde New Horizons, die op weg is naar de dwergplaneet Pluto, vliegt langs de gasplaneet Jupiter. Het onbemande ruimtetuig vloog op een afstand van 2,3 miljoen kilometer van Jupiter waardoor de snelheid van New Horizons met vier kilometer per seconde verhoogde. De snelheid van New Horizons was tot aan Jupiter ongeveer 57 600 kilometer per uur en hierna ongeveer 75 200 kilometer per uur. Tijdens de flyby werd de atmosfeer van Jupiter onderzocht en werden alle wetenschappelijke instrumenten aan boord van New Horizons uitvoerig getest. Foto: NASA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.