De fotosfeer van de Zon (de heldere schijf van de Zon zelf) kan zelfs na enkele seconden kijken, permanente schade toebrengen aan het oog door de intense zichtbare en onzichtbare straling die de fotosfeer uitstraalt. Deze schade kan resulteren in permanente oogbeschadiging, onscherp zicht tot zelfs blindheid. Het oog is niet gevoelig aan pijn zodat de effecten niet meteen merkbaar zijn en er dus geen waarschuwing is dat je ogen schade oplopen.
In dit artikel gaan we dieper in over de aanschaf van een telescoop, op wat dienen we zoal te letten en vooral wat komt het best overeen met wat ik wil en hoeveel kost dit alles? We gaan even dieper in op de basiszaken die je best weet vooraleer je gaat kopen:
De bolvormige sterrenhoop M12 in het sterrenbeeld Ophiuchus (Slangendrager) bevindt zich op een afstand van 190 000 lichtjaar van de Aarde. De werkelijke diameter van dit object is ongeveer 80 lichtjaar. Allen Sandage ontdekte een dozijn variabelen in deze bolhoop.
M26 is een redelijk compacte maar rijke open sterrenhoop in het sterrenbeeld Scutum (Schild). Het is één van de minst spectaculaire clusters uit de Messiercatalogus omdat het object grotendeels wordt verduisterd door interstellair stof. Op Aarde meet de cluster slechts 15' wat op een afstand van ongeveer 5 000 lichtjaar overeenkomt met 22 lichtjaar. Astronomen vermoeden dat deze groep van sterren zich ongeveer 89 miljoen jaar geleden heeft gevormd. De helderste ster van M26 heeft een magnitude van 11,9.
M74, ook gekend als NGC 628, is een spectaculair spiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Pisces (Vissen) dat we vanuit bovenaanzicht bekijken (ook wel 'face-on' genaamd in het Engels). Op langbelichte foto's (of in grote telescopen) is de spiraalstructuur van het sterrenstelsel, dat van het type Sc is, zeer duidelijk herkenbaar. De diameter van M74 bedraagt ongeveer 95 000 lichtjaar, wat iets kleiner is dan onze eigen Melkweg. Het sterrenstelsel is eveneens de helderste van een kleine cluster waartoe ook NGC 660, UGC 891, UGC 1176, UGC 1195 en UGCA 20 behoren. Tot nu toe zijn er twee supernovae ontdekt in M74, sn2002ap en sn2003gd. In dit sterrenstelsel bevinden zich ook vrij veel HII gebieden wat erop wijst dat er stervorming plaats vindt.
Vanop de Europese lanceerbasis in Frans-Guyana wordt de Europese Hipparcos satelliet met behulp van een Ariane 4 draagraket in de ruimte gebracht. Hipparcos bracht tijdens zijn operationele levensduur de positie van meer dan 100 000 sterren met hoge nauwkeurigheid in kaart. Iets meer dan 1 000 000 sterposities werden iets minder nauwkeurig gemeten. Uit de door Hipparcos verzamelde gegevens bleek ook dat ons melkwegstelsel van vorm verandert. Foto: ESA
Deze website wordt aan onze bezoekers blijvend gratis aangeboden maar om de hoge kosten om de site online te houden te drukken moeten we wel het nodige budget kunnen verzamelen. Ook jij kunt uw bijdrage leveren door ons te ondersteunen met uw donatie zodat we u blijvend kunnen voorzien van het laatste nieuws en artikelen boordevol informatie.